Ρανιώ Σαρρή: "Όπου περισσεύει το συναίσθημα, γεννιέται η τέχνη"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΕΛΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ Συνέχεια σήμερα του αφιερώματος στην ομαδική εικαστική έκθεση "Rebetika" και μία...

Ranio Sarri

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΕΛΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

Συνέχεια σήμερα του αφιερώματος στην ομαδική εικαστική έκθεση "Rebetika" και μία ημέρα πριν τα εγκαίνια στο Κέντρο Έρευνας - Μουσείο Τσιτσάνη στα Τρίκαλα (Σάββατο 9 Δεκεμβρίου στις 20.00) συζητούμε με την εικαστικό Ρανιώ Σαρρή για την κορυφαία ρεμπέτισσα Σωτηρία Μπέλλου, της οποίας και επιμελείται την προσωπογραφία.

Προσωπικότητα εκρηκτική, με πολιτική άποψη, ασυμβίβαστη σε κάθε βήμα της ζωής της απέναντι σε κοινωνικές νόρμες και κατεστημένες νοοτροπίες, με μεγάλα πάθη και αδυναμίες αλλά πάνω από όλα με μία πραγματικά χαρισματική φωνή, η Μπέλλου σφράγισε με τις ερμηνείες της το ρεμπέτικο τραγούδι αλλά και την ελληνική μουσική γενικότερα.

Για το έργο και τη ζωή λοιπόν αυτής της "τελευταίας μεγάλης ρεμπέτισσας", τον Τσιτσάνη, τη σχέση μεταξύ πολιτικής και Τέχνης, το ανικανοποίητο, τα πάθη, όπως και για πολλά άλλα, η Ρανιώ Σαρρή μοιράστηκε τις σκέψεις και τις απόψεις της με το "The Columnist" σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη. 

- Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς για ρεμπέτικο τραγούδι;

Ρ.Σ.: "Όταν ακούω για ρεμπέτικο τραγούδι, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο "μάγκας". Ο "μάγκας", με την έννοια την τότε, των ανθρώπων δηλαδή που ζούσαν στο περιθώριο. Άνθρωποι απείθαρχοι, παράνομοι, γλεντζέδες και ξενύχτηδες. Το μακρύ μουστάκι, το καβουράκι στο κεφάλι, το παντελόνι με την Ρίγα, η "αργκό" και η έπαρση στην συμπεριφορά συνθέτουν στο μυαλό μου την έννοια του αυθεντικού ρεμπέτη, που πλέον δεν υπάρχει! Ενός ανθρώπου ατίθασου, με τη δική του ηθική. Ο τρόπος έκφρασης των περιθωριακών αυτών ανθρώπων μέσα από τον χορό, το τραγούδι, και το θέατρο σκιών, αποτελούν σήμερα μια μοναδική αναγνωρισμένη κουλτούρα της εποχής εκείνης. Το ρεμπέτικο αναμφίβολα είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο της ελληνικής μουσικής, που συνδέεται άρρηκτα με τα γεγονότα της ιστορίας της νεώτερης Ελλάδας." 

- Συμμετέχεις στη "Rebetika" με μία προσωπογραφία αφιερωμένη στη Σωτηρία Μπέλλου. Τί σε έκανε να συμμετάσχεις στην έκθεση και γιατί επέλεξες τη συγκεκριμένη τραγουδίστρια; 

Ρ.Σ.: "Όταν η επιμελήτρια Νικολένα Καλαϊτζάκη (Ιστορικός Τέχνης), με ενημέρωσε ότι ετοιμάζει μια τέτοια έκθεση, ενθουσιάστηκα! Πέρασαν από το μυαλό μου διάφορες μορφές από ρεμπέτες, κατέληξα όμως στην Σωτηρία Μπέλλου. Είναι για μένα η πιο εκφραστική και ενδιαφέρουσα φυσιογνωμία. Μπορεί να εμπνεύσει κάθε καλλιτέχνη. Είχε πάθος το έβγαζε στη φωνή της, αλλά και στην φυσιογνωμία της. Τα μάτια της, πίσω από τα μεγάλα μαύρα κοκκάλινα γυαλιά, έβγαζαν κάτι το μυστηριώδες, το ανεξερεύνητο, το εντυπωσιακό! Η ίδια της η ζωή αποτυπωμένη σε αυτό το πρόσωπο! 

- Ποια τραγούδια της ξεχωρίζεις και γιατί; 

Ρ.Σ.: "Μ’ αρέσουν σχεδόν όλα τα τραγούδια της Μπέλλου, αλλά κάποια σίγουρα τα έχω ξεχωρίσει... Πρώτα από όλα το τραγούδι της "Μην μου ξαναφύγεις πια", το "Σαν απόκληρος γυρίζω" και φυσικά λατρεύω πως ερμήνευσε την "Ζημιά" του Τσιτσάνη, της οποίας τις παρτιτούρες χρησιμοποίησα και στο έργο μου. Και τα τρία αυτά τραγούδια είναι τα ακούσματα μου ως παιδί από ένα ξεχασμένο γραμμόφωνο με δίσκους στην αποθήκη του παππού. Οι μόνες μνήμες μου από κάτι δικό του, καθώς δεν τον γνώρισα." 

- Ποια συναισθήματα και σκέψεις σου γεννώνται με δεδομένο ότι η έκθεση πραγματοποιείται στη γενέτειρα του σπουδαίου Βασίλη Τσιτσάνη και πιο συγκεκριμένα στο Μουσείο του; 

Ρ.Σ.: "Συγκίνηση, θαυμασμός, σεβασμός, ευγνωμοσύνη για την κληρονομιά που μας άφησε ο Τσιτσάνης με το σπουδαίο του έργο. Κυρίως όμως ευθύνη για το αποτέλεσμα της δουλειά μου που θα εκτεθεί στη γενέτειρά του, τα Τρίκαλα. Μια πόλη ζωντανή, πλούσια σε ιστορία που ξέρει να αγκαλιάζει την τέχνη." 

- Ποια είναι η τεχνοτροπία που χρησιμοποίησες για να αναδείξεις το πορτρέτο της Μπέλλου; 

Ρ.Σ.: "Δεν είναι κάποια συγκεκριμένη τεχνοτροπία ούτε βασίζεται σε κάποιο καλλιτεχνικό ρεύμα. Είναι προσωπικό στυλ που το ακολουθώ τα τελευταία 3 χρόνια και προσπαθώ να το εξελίσσω, συνέχεια μέσα από μικρές διαφοροποιήσεις. Βασίζεται στην επαναλαμβανόμενη καθετότητα των γραμμών, που τελικά δημιουργούν την τελική φόρμα. Βροχή από γραμμές που εκπέμπουν μια μελαγχολία. Άξονες συναισθήματος, παράλληλοι!" 

- Η Μπέλλου υπήρξε μία ασυμβίβαστη προσωπικότητα η οποία, σε μία εποχή που κυριαρχούσαν ο βαθύς συντηρητισμός και η σεμνοτυφία, δε δίστασε να έρθει σε σύγκρουση με την οικογένειά της για την επιλογή της να παντρευτεί, με τον άντρα που την ξυλοκοπούσε τον οποίο και έκαψε με βιτριόλι αλλά και γενικότερα με τις επιταγές του κοινωνικού περίγυρου. Πως σχολιάζεις αυτήν την πτυχή του χαρακτήρα της και τι ρόλο πιστεύεις ότι έπαιξε στην καλλιτεχνική της πορεία; 

Ρ.Σ.: "Ήταν μια φυσιογνωμία "ρεμπέτικη" πριν καν η ίδια ανακαλύψει ότι ήταν ρεμπέτισσα! Το ρεμπέτικο τραγούδι ήθελε καημό, πόνο και μαγκιά για να το υπηρετείς. Η Σωτηρία Μπέλλου λοιπόν αντισυμβατική και άναρχη σε μια εποχή συντηρητισμού, μπορούσε να τραγουδήσει με πάθος για τα λάθη της αλλά και με μαγκιά για τα πάθη της. Εξάλλου όπου περισσεύει το συναίσθημα, γεννιέται η τέχνη!" 

Η Σωτηρία Μπέλλου από τη Ρανιώ Σαρρή
- Μία άλλη διάσταση της πορείας της ήταν η έντονη πολιτικοποίησή της: συμμετείχε στην Αντίσταση, φυλακίστηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής, πουλούσε το Ριζοσπάστη στην Ομόνοια και παρέμεινε κομμουνίστρια μέχρι το τέλος. Ποια είναι, κατά τη γνώμη σου, η σχέση μεταξύ Τέχνης και πολιτικής; 

Ρ.Σ.: "Η τέχνη ανά τους αιώνες υπηρετούσε και πολιτικό σκοπό, όπως η νουβέλ βαγκ, ο αντικομφορμισμός της δεκαετίας του '60, η έκρηξη της αριστεράς και το πνεύμα των swinging sixties. Οι εποχές όμως αλλάζουν και οι νέοι δημιουργοί ασχολούνται με πιο κοινωνικά θέματα. Η τέχνη μπορεί να γίνεται πολιτική αλλά όχι στρατευμένη. Η τέχνη προτείνει, παίρνει θέση, έχει όραμα! Η πολιτική θα έπρεπε να εμπνέεται από την τέχνη." 

- Εκτός από τη σπουδαία φωνή της, η μεγάλη αυτή ρεμπέτισσα ήταν γνωστή και για τα πάθη της με κυριότερο εκείνο του τζόγου. Συμφωνείς με όσους υποστηρίζουν ότι ένας γνήσιος καλλιτέχνης μπορεί να δημιουργήσει μόνο αν έχει κάποια αδυναμία, κάποιο πάθος, μία αίσθηση του ανικανοποίητου; 

Ρ.Σ.: "Δεν ξέρω πραγματικά αν χρειάζονται σίγουρα αυτά... αλλά πιστεύω πως για να ασχοληθεί κάποιος με την τέχνη, πρέπει να έχει ευαισθησία. Η παράξενη ανάγκη να εκφραστείς μέσα από μια δημιουργική διαδικασία κρύβει μια ψυχική αναζήτηση. Αυτό σε κάθε άνθρωπο βγαίνει και λειτουργεί με διαφορετικούς τρόπους και στην εκτός τέχνης δραστηριότητα του. Ναι, η τέχνη προσπαθεί να δημιουργήσει πληρότητα, να γεμίσει κενά, να εκπληρώσει επιθυμίες. Είναι μια οδός για την τελειότητα. Εάν ήμασταν τέλειοι δεν θα υπήρχε! Το ανικανοποίητο είναι στοιχείο κάθε ανθρώπου, η διαχείρισή του όμως πρέπει να είναι δημιουργική, αλλιώς είναι εύκολο να οδηγηθείς σε οδούς που σε φθείρουν!"

- Ο Γιάννης Τσαρούχης είχε δηλώσει κάποτε "αγαπώ την Κάλλας και την Σωτηρία Μπέλλου. Και δεν αισθάνομαι διχασμένος. Ας κοπιάσουν όσοι σκανδαλίζονται γι' αυτό να καταλάβουν τι μου συμβαίνει." Υπάρχουν όρια και διακρίσεις στην Τέχνη;"

Ρ.Σ.: "Φυσικά και δεν υπάρχουν. Ούτε διακρίσεις ούτε όρια! Το δήθεν είναι εκτός παιχνιδιού για μένα στην τέχνη. Ο κάθε καλλιτέχνης έχει το δικό του στυλ και σου δίνει διαφορετικά πράγματα. Η συγκίνηση έχει ειλικρίνεια. Εκεί, βρίσκεις αλήθεια. Αυτό που μας λείπει σήμερα. Και ο Τσαρούχης και όλοι οι πραγματικοί καλλιτέχνες κατά βάθος αναζητητές ήταν αυτής της αλήθειας, που συγκινούνται και συγκινούν." 

Ranio Sarri 2 - thecolumnist.gr
Η διαχείριση του ανικανοποίητου πρέπει να είναι δημιουργική, σύμφωνα με τη Ρανιώ Σαρρή
- Κλείνοντας, αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω και να τη συναντήσεις, τί θα της έλεγες; 

Ρ.Σ.: "Θα της έλεγα ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτά που μας διδάσκει μελετώντας το χαρακτήρα της, ο οποίος έμεινε μέχρι τέλους ακέραιος στα πιστεύω του. Όταν πιστεύουμε σε κάτι πρέπει να το υποστηρίζουμε και να το υπηρετούμε μέχρι το τέλος. Εάν όμως μπορούσα να το καταφέρω αυτό, θα την έφερνα ξανά μαζί μου στο σήμερα. Να δει τη σημερινή Ελλάδα και με το σθένος της να καταφέρει ξανά να δώσει στους ανθρώπους το θάρρος που τους λείπει και τη συγκίνηση!"

Κέντρο Έρευνας - Μουσείο Τσιτσάνη: Καρδίτσης 1, Τρίκαλα (Κτήριο παλαιών φυλακών)

Facebook event

Γιάννης Στέλιος Παπαδόπουλος
Email: jskpapadopoulos@gmail.com

Related

What's hot? 8206866750321333820

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item