Όλη η μαγεία στην καρδιά ενός παιδιού

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ 

Τα τελευταία χρόνια πιάνω μονίμως τον εαυτό μου μετά το πέρας της εορτής των Θεοφανίων να λέει "φέτος, δεν ένιωσα Χριστούγεννα". Το έχω πει πολλές φορές η αλήθεια είναι και αυτό με είχε ρίξει για πολύ καιρό σε περισυλλογή σχετικά με το αν πλέον το πνεύμα των Χριστουγέννων έχει εκλείψει, αν η φτώχεια και η δυστυχία γύρω μας με έχει επηρεάσει σε τέτοιο βαθμό ή αν απλά εγώ μεγάλωσα.

Το πολυαγαπημένο μου ανιψάκι, από τότε που ήρθε στη ζωή τον Μάρτη του '14, άλλαξε πολλά στην σκέψη και την ιδιοσυγκρασία μου, κάνοντάς με να αναθεωρήσω για αρκετά πράγματα και ίσως να απομυθοποιήσω πολλά άλλα. Στην περίπτωση των Χριστουγέννων, ειδικά τώρα στα 4,5 χρόνια του που τα καταλαβαίνει όλα και μπορείς πλέον να ανοίξεις μεγάλης έκτασης κουβέντα μαζί του, ήρθε για άλλη μία φορά να φέρει νέα δεδομένα.

Η χαρά του στη συμμετοχή του στολισμού του δέντρου τόσο στο σπίτι του με τους γονείς του, όσο και στο σπίτι μου με τη γιαγιά του, η ξεγνοιασιά του όταν σιγοτραγουδά τα κάλαντα τα οποία μαθαίνει "νερό" στο νήπιο, η προθυμία και η θέλησή του να παραστεί σε χριστουγεννιάτικα events, κυρίως όμως η μεγάλη του πεποίθηση ότι ο Άγιος Βασίλης υπάρχει κι έρχεται στο σπίτι κρυφά φέρνοντας δώρα, συνθέτουν το απόλυτο μείγμα της έννοιας των Χριστουγέννων.

Όχι, το πνεύμα δεν έχει τελικά εκλείψει. Ζει και βασιλεύει στις καρδιές των παιδιών. Το βλέπεις συνεχώς γύρω σου, αν βγεις μια βόλτα και δεις πώς παίζουν τα παιδιά. Ζούμε σε μία πολύ δύσκολη συγκυρία, σε μία περίοδο όπου όλα βρίσκονται σε κρίση, ωστόσο η αθωότητα των παιδιών είναι τόσο μαγική που ακόμη και υπό τέτοιες συνθήκες σε κάνει να αισθάνεσαι ότι ορισμένα πράγματα και αξίες δεν σβήνουν, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Στις 6 Δεκεμβρίου, η μητέρα μου γιόρταζε. Όταν της έφερα το δώρο στο στολισμένο μας σπίτι, ο ανιψιός μου ήταν εκεί. Πήγα αθόρυβα στο δέντρο για να αφήσω το κουτί δίπλα από τη φάτνη. Αμέσως τον πλησιάζω και του λέω "πήγαινε φώναξε τη γιαγιά! Ήρθε ο Άγιος Βασίλης και της έφερε δώρο".

Έμεινε έκπληκτος κοιτάζοντας το δέντρο μερικά δευτερόλεπτα. "Μα πώς ήρθε; Πώς δεν τον είδα; Γιαγιά! Γιαγιά! Ήρθε ο Άγιος Βασίλης κι έφερε το δώρο σου". Έτρεχε μέσα στο σπίτι γεμάτος χαρά. Αυτή η χαρά στο πρόσωπό του, η αθωότητα, η άγνοια της ευτυχίας σε κάνουν θες δεν θες να νιώσεις Χριστούγεννα. Ακόμη κι αν δεν αφορούν πια εσένα. Ακόμη κι αν ξέρεις ότι δεν είσαι παιδί και ο Άγιος Βασίλης δεν θα σου φέρει κάποιο δώρο. Ακόμη κι αν ξέρεις ότι η 1η Ιανουαρίου δεν διαφέρει σε πολλά από την 31η Δεκεμβρίου.

Η καρδιά ενός παιδιού όμως σου μεταλαμπαδεύει τη μαγεία των Χριστουγέννων. Ευχαριστώ, μικρέ...

Μάριος Μάντζος

E-mail: maramantzos20@gmail.com

Facebook: www.facebook.com/marmantzos20

Twitter: www.twitter.com/marmantzos20