Φιλικά παιχνίδια μέσα στο κατακαλόκαιρο: αυτή η όμορφη πλάνη…

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ

Κατά κάποιον τρόπο, μπορείς να το δικαιολογήσεις. Το «σηκώνει» και η εποχή άλλωστε. Μέσα στον Ιούλιο, και ιδίως τις χρονιές που δεν παίζει κάποιο Μουντιάλ ή Euro έστω, θες να δεις λίγη μπαλίτσα, να… στρώσεις. Είτε βρίσκεσαι σε άδεια, είτε δουλεύεις κανονικά, με φίλους ή χωρίς, με μπυρίτσες, «βρώμικο» κλπ, αυτός ο διακαής πόθος του να δεις ποδόσφαιρο, στην καρδιά του καλοκαιριού, δύσκολα σβήνει.

Με εξαίρεση φυσικά τους πρώτους προκριματικούς γύρους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις όπου κυριαρχεί η παρουσία ομάδων από την κεντρική/ανατολική Ευρώπη (οι περίφημες κατ’ εσέ «μπυραρίες») και από την Σκανδιναβία (τα περίφημα κατ’ εσέ «ψαροχώρια»), η προσοχή σου στρέφεται στα φιλικά ματς. Έτσι, να δούμε και λίγο την ομαδάρα, τι κάνουν τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα, τι συστήματα δοκιμάζει ο προπονητής, πως είναι ο τάδε παίκτης που έρχεται από τραυματισμό και προσπαθεί να επανέλθει ή επιστρέψει από δανεισμό άλλης ομάδας και θέλει να πάρει τη δική του ευκαιρία.

Και βλέπεις το σκορ. Κυρίως αυτό. Και κολλάς. Και βγάζεις πρώιμα συμπεράσματα. Νικάει η ομάδα 4-0; «Πάμε, τους έχουμε φέτος, θα κάνουμε πλάκα. Θα σαρώσουμε τους τίτλους, θα χορτάσουμε μπαλάρα, θα μας μάθει για τα καλά η Ευρώπη». Στο αντίστροφο σενάριο όμως, της ήττας με 4-0; «Πού πάμε έτσι, τι είναι αυτοί μωρέ, θα γελάσουμε φέτος με τα χάλια μας». Μια μίνι τραγωδία πριν την πραγματική αγωνιστικά τραγωδία του χειμώνα.

Το είδες – σε κάποιο βαθμό – λίγες μέρες πριν όταν ο (αρκετά καλός για τα δεδομένα της εποχής) Ολυμπιακός νίκησε με 3-0 τη Νότιγχαμ Φόρεστ ή όταν ο Παναθηναϊκός επικράτησε της Φέγενορντ και χθες του Άγιαξ στην Ολλανδία. Όλα τα προαναφερθέντα, λίγο ή πολύ, από κάποιον σίγουρα τα άκουσες, ενώ ομοίως φαντάζεσαι τι θα άκουγες αν τα αποτελέσματα των δυο αυτών αγώνων έρχονταν αντιστρόφως ανάλογα.

Λες και τόσα χρόνια δεν έχουμε πάρει κανένα μάθημα, δεν έχουμε δει και δεν έχουμε καταλάβει τίποτα, με βασικότερο όλων πως τα φιλικά ματς, αν εστιάσεις ΜΟΝΟ στο τελικό σκορ τους, δεν λένε τίποτα, παρά μόνο δίνουν τροφή για σκέψη και απαντήσεις στα ερωτήματα που βάζει μόνος του ο προπονητής. Φυσικά, δεν μπορούν να βγάλουν και ασφαλή συμπεράσματα για το τι θα κάνει (ή το τι μπορεί να κάνει) μια ομάδα στην εξέλιξη της χρονιάς…

Καλοκαίρι του 2005, ο Ολυμπιακός του Τροντ Σόλιντ χάνει με 4-3 έχοντας παίξει πολύ καλά κόντρα στην – τότε πρωταθλήτρια Ευρώπης – Λίβερπουλ. Ακολούθως, «πατάει» τη Βαλένθια με 3-1 μέσα στο σπίτι της τον ίδιο Αύγουστο, με τους νεοφερμένους τότε Μπαμπαγκίντα, Τουρέ, Κωνσταντίνου να τρελαίνουν κόσμο. Την ίδια χρονιά, λίγους μήνες μετά, θα έμενε τελευταίος στον όμιλο, με αποκορύφωμα την ήττα με 1-3 στο «Καραϊσκάκης» απ’ τη Ρόζενμποργκ…

Καλοκαίρι του 2006, ο Ολυμπιακός μοιράζει «τεσσάρες» και «πεντάρες» σε αξιόλογες ομάδες, όπως οι Μπλάκμπερν, Ρεάλ Σοσιεδάδ, Στουτγκάρδη. Ψυχολογία και ενθουσιασμός στα ύψη. Τέσσερις μήνες περίπου μετά, με το πέρας των ευρωπαϊκών ομίλων, με μόλις τρεις πόντους, θα ξέμενε πάλι τελευταίος, και ενώ το γκρουπ του φαινόταν εξαρχής ευνοϊκό (Ρόμα, Βαλένθια, Σαχτάρ) από άποψη πρόκρισης.

Καλοκαίρι του 2010, ο κραταιός τότε Παναθηναϊκός, νταμπλούχος Ελλάδος και με ένα τρομερό ρόστερ στη διάθεση του, έρχεται ισόπαλος με καλή εμφάνιση (0-0) κόντρα στη Μίλαν, ενώ λίγο μετά νικάει την τότε κάτοχο του Τσάμπιονς Λιγκ Ίντερ (3-2) σε φιλικό στις ΗΠΑ. Πριν καν βγει το φθινόπωρο, οι αρκετές γκέλες τον είχαν αφήσει αρκετά πίσω στη διεκδίκηση του τίτλου, ενώ αδυνατούσε να κερδίσει Ρουμπίν Καζάν και Κοπεγχάγη στο Τσάμπιονς Λιγκ…

Αυτά βέβαια δεν είναι τα μόνα παραδείγματα, αλλά σίγουρα είναι κάποια εκ των πλέον χαρακτηριστικών τα τελευταία χρόνια, δείγμα του πόσο… χαλαροί πρέπει να είμαστε στις σκέψεις μας τους καλοκαιρινούς μήνες. Καμία χρονιά δεν χάνεται ή κρίνεται από ένα φιλικό παιχνίδι, ούτε μπορείς να «διαβάσεις» πλήρως εκ προοιμίου το τι θα συμβεί μέσα στους επόμενους δύσκολους μήνες.

Άλλωστε, τα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, το πραγματικό πρώτο crash-test των συλλόγων μας, δεν αργούν, και είναι εκεί όπου τα πρώτα δείγματα θα αρχίσουν να βγαίνουν…