"New year, new me"...ή μήπως όχι;

ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΛΕΝΗ ΜΟΣΧΟΥ 

Είναι ευρέως γνωστό πως κάθε αρχή του έτους αποτελεί και μια νέα αρχή για τους περισσότερους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και καταγωγής. Όλοι γνωρίζουμε το γνωστό χασταγκ "new year new me" και πάει λέγοντας. 

Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Κάμια διαίτα δεν άρχισε πραγματικά την Δευτέρα, και τίποτα δεν αλλάζει επι της ουσίας επειδή το ρολόι έδειξε 12 και ξαφνικά πάει ο παλιός ο χρόνος. Άλλωστε όλα αυτά είναι κατά βάση ανθρώπινα κατασκευάσματα. Δεν χρειάζεσαι κανένα νέο έτος αν πραγματικά θες να αλλάξεις κάτι στην ζωη σου. 

Οι αλλαγές πάντα έρχονται με ένα κόστος, μια δυσκολία ενίοτε, που μάλλον είναι χρήσιμη για να συνειδητοποιήσουμε αν πραγματικά την θέλουμε αυτήν την αλλαγή. Και όταν πρόκειται για εσωτερικές αλλαγές, χρειάζεται συνήθως κάτι παραπάνω από μια πρωτοχρονιά. Οι μεγαλύτερες αλλαγές έρχονται απροσδόκητα. Συνήθως σε βρίσκουν απροετοίμαστο και οι αλλές που προέρχονται από επιλογή, συνήθως δεν ανακοινώνονται και θέλουν και λίγο παραπάνω χρόνο από το σύνηθες για να γίνουν αντιληπτές. 

Αυτό είναι ίσως και το πρόβλημα με την πρωτοχρονιά και γενικώς με το κλίμα των γιορτών. Αποκτάς μια προσδοκία ότι κάτι θα αλλάξει, αλλά τελικά τίποτα δεν αλλάζει, τουλάχιστον όχι τοσο άμεσα όσο το επιθυμητό. Και κανείς δεν έχει το χρόνο και βασικά την υπομονή να περιμένει ή να κανει μια θυσία.. γιατί πολλές φορές περιμένουμε ότι τα πράγματα θα έρθουν μόνα τους και δεν έρχονται δυστυχώς. 

Ποτέ δεν κατάλαβα πραγματικά γιατί όλοι χαίρονται τόσο πολύ τις γιορτές. Ωστόσο, η αίσθηση της προσδοκίας, της ανυπομονησίας για το τι νέο θα έρθει και η ψευδαίσθηση ότι πραγματικά θα συμβεί κάτι, ασυνήθιστα πάρα πολύ καλό. Ναι, μπορώ να δω την λογική σε αυτό. Αυτή η υπερβολή όμως καμιά φορά δεν σε αφήνει να δεις ότι μπορεί και όλα όσα περιμένεις να γίνουν έχουν ήδη συμβεί. Όλα όσα χρειάζεσαι μπορεί και να τα έχεις. 

Μήπως κιολας για αυτό αυτές τις μέρες όλοι ξαφνικά κάνουν καλές πράξεις; Δωρεές πάσης φύσεως και σε κάθε παραλήπτη. Λες και ο υπερκαταναλωτισμός και η απληστία των ημερών στα έξοδα και στην καλοπέραση, ξορκίζονται αν κάνεις και μια καλή πράξη. Ίσως κάπου εξαγνιάζονται οι ενοχές που κάποιοι έχουν ενώ άλλοι όχι. Γιατί όχι μια οποιαδήποτε άλλη μέρα μεσα στο χρόνο αλλά ειδικά τις γιορτές; Τι συμβαίνει με την ζωή μας όλον τον υπολοιπο χρόνο, είναι σίγουρα μια άλλη ίστορια. 

Όπως και να έχει, το έτος άλλαξε και οι γιορτές πέρασαν. Από εδώ και στο εξής, καλή τύχη σε όλους μας και καλή χρονιά.