Βλακεία: Η πανδημία της εποχής

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Η ανθρωπότητα ανά τους αιώνες έχει δείξει αμέτρητες φορές την ανεπάρκειά της. Αν προσπαθήσει κάποιος να απαριθμήσει τους πολέμους, τους λοιμούς, τους κατατρεγμούς, την οικολογική καταστροφή, όλες δηλαδή τις εγκληματικές συμπεριφορές αυτού του είδους, δεν θα έχει τελειωμό. 

Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί αν αυτή η συμπεριφορά οφείλεται στο νόμο της ζούγκλας, όπου ο ισχυρός εξοντώνει τον αδύναμο, και ο οποίος παραμένει ιδιαίτερα ζωντανός μέσα μας, αφού είναι προφανές πλέον πως έχουμε κατέβει από τα δέντρα, ή απλά η φύση λάθεψε και επέτρεψε στο λάθος είδος να αναπτύξει τον εγκέφαλό του (;).

Κάποιος θα περίμενε πως μετά από τόσα δεινά και τόσες καταστροφές θα καταφέρναμε, έστω ως ένα βαθμό, να έχουμε αναπτύξει μια πιο αρμονική σχέση και με τη φύση αλλά και μεταξύ μας. Φαίνεται όμως πως η μνήμη είναι στενή και η βλακεία αμέτρητη και διαχρονική.

Η γενιά μας, τουλάχιστον στις περισσότερες χώρες του κόσμου, πρέπει να θεωρείται «ευλογημένη». Μιλάμε για μια γενιά ανθρώπων που δεν έχει ζήσει ακόμα, τίποτα από τα παραπάνω. Ούτε πόλεμο στα εδάφη της, ούτε σοβαρές αρρώστιες, ούτε διωγμούς, ούτε ξεριζωμούς… τίποτα σε σχέση με όλα όσα έζησαν οι άνθρωποι δύο και τρείς γενεές πίσω. Επαναλαμβάνω στις περισσότερες χώρες, όχι σε όλες. 

Όμως…Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος.

Η γενιά μας που τα ξέρει όλα, που κατακρίνει τους παλαιούς για τις επιλογές τους, που παλεύει για τα ίσα δικαιώματα των ανθρώπων, που νοιάζεται για την οικολογική καταστροφή, που απορρίπτει τους πολέμους και τους διωγμούς, στη πρώτη ουσιαστικά δύσκολη στιγμή της, αποδείχθηκε ανεπαρκής.

Θα περίμενε κανείς, οι νέοι και πιο ‘’εξελιγμένοι’’ εγκέφαλοί μας να αντιλαμβάνονται καλύτερα τα σύγχρονα προβλήματα και να μην επαναλαμβάνουν τα λάθη των προγόνων τους, αλλά… δεν.

Η γενιά του Facebook και του Instagram, η γενιά των selfies, η γενιά του Lohan και του Tokyo, η γενιά του Frangelico και του Βοτανικού, του Super Paradise, των swingers, του πορνό, της ασέβειας, του ωχαδερφισμού, του Αμβρόσιου…δεν μπορεί να μείνει σπίτι της για λίγες μέρες.

Δεν γίνεται ο Έλληνας να κάτσει σπίτι του και να μην επιδοθεί στο αγαπημένο του σπορ της συνωμοσιολογίας. Δεν γίνεται να μην βγει για βόλτα όταν έχει καλό καιρό, να μην πάει στην παραλία να λιαστεί, να γυμναστεί, να ανακαλύψει ευφάνταστα φάρμακα (ιώδιο!!!) και να αποδώσει την ύπαρξη του ιού σε σκοτεινές δυνάμεις που θέλουν να του στερήσουν την ελευθερία του αδειάζοντας παράλληλα τα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Δεν γίνεται ο νεαρός Αμερικάνος να μην απολαύσει το spring break του. Αυτή η πανδαισία αφροδίσιων νοσημάτων, αλκοόλ και ναρκωτικών που είναι θεσμός για το America, δεν γίνεται να χαθεί, ούτε καν να αναβληθεί.

Πόσοι ακόμα πρέπει να πεθάνουν στην Ιταλία για να αποφασίσουν να μείνουν στα σπίτια τους;

Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα εξέχουσας βλακείας στην ιστορία της ανθρωπότητας αλλά νομίζω πως πλέον έχουμε φτάσει στο πικ μας.

Δεν ξέρω πως αλλιώς μπορεί να αποτυπωθεί μια κατάσταση όπου γνωρίζεις τη λύση, έστω και προσωρινή, ενός προβλήματος και δεν την ακολουθείς, θέτοντας σε ρίσκο με αυτή τη συμπεριφορά τις ζωές συνανθρώπων σου.

Αλλά όπως έχει πει και ο Αϊνστάιν «Η διαφορά μεταξύ βλακείας και ευφυίας είναι ότι η ευφυία έχει όρια!»

Πέτρος Παπανικολάου