Μάνα, μητέρα, μαμά...

ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΝΝΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  Έχω μια ανάμνηση.. περισσότερο ξεθωριασμένη εικόνα στο μυαλό μου. Γύρω στα 4, έχω πάρει την αγαπημένη μου κούκλα, τ...


ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΝΝΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ 

Έχω μια ανάμνηση.. περισσότερο ξεθωριασμένη εικόνα στο μυαλό μου. Γύρω στα 4, έχω πάρει την αγαπημένη μου κούκλα, την χτενίζω, την ταϊζω και της συμπεριφέρομαι σαν να είναι το πιο πολύτιμο πλάσμα του κόσμου. Όταν κουράζομαι πια, την αφήνω κάτω να κοιμηθεί και συνεχίζω το παιχνίδι μου. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται 29 χρόνια μετά .Τα ίδια συναισθήματα, η ίδια φροντίδα, μόνο που τώρα δεν μπορώ ν’ αφήσω τις κόρες μου κάτω μόλις κουραστώ. 

Αυτό είναι η μάνα. Μια πηγή φροντίδας, ανεξάντλητης αγάπης αλλά και απύθμενης γκρίνιας .Η υπερπροστασία της που την οδηγεί να λέει 100 φορές την ημέρα "μη" για τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής του παιδιού της και "φόρα ζακέτα" άλλες τόσες για τα επόμενα πενήντα χρόνια. 

Στο πακέτο της μητρότητας, εκτός από τους μαύρους κύκλους, τη φωνή που μπορεί να πιάσει κάθε οκτάβα, το βλέμμα απελπισίας συχνά πυκνά στη μέρα, προστίθενται και οι τύψεις. Καμιά ποτέ δεν κατάφερε ν’ απαλλαχθεί απ’ αυτές. Τύψεις που το επέπληξες. Τύψεις που δεν το επέπληξες. Που του επέτρεψες το δεύτερο κομμάτι σοκολάτας όταν σου έριξε το γνωστό, κουταβίσιο βλέμμα. Που δεν του διάβασες το τέταρτο παραμύθι πριν κοιμηθεί. Αργότερα, που δεν το άφησες να "λιώσει" μπροστά στον υπολογιστή ή να γυρίσει τα χαράματα. 

Αλλά είναι κι αυτές οι στιγμές της ανείπωτης χαράς. Τα "Σ’ αγαπώ μαμά", τα "είσαι η πιο όμορφη του κόσμου", τα "σ’εμπιστεύομαι". Τ’ αυθόρμητα φιλιά κι οι αγκαλιές όταν καταλάβουν πως δεν είσαι τόσο καλά όσο θες να δείχνεις.

Ναι, πολλές φορές κουράζεσαι. Ναι, νιώθεις ότι θες να τα παρατήσεις όλα και να βγάλεις εισιτήριο για τον πρώτο εύκαιρο προορισμό. Ναι, αναπολείς τις στιγμές που κοιμόσουν 8ωρο. Ή όσο ήθελες τέλος πάντων. Ναι, κάθε μέρα που περνάει απορείς αν είσαι αρκετή. 

Αλλά σου έχω νέα. Δεν είσαι μόνη. Είσαι μία από τις πολλές καθημερινές ηρωίδες και η καλύτερη στα μάτια του παιδιού σου. Ακόμη κι όταν νιώθεις η χειρότερη. Να το θυμάσαι κάθε φορά που μια φωνή σου λέει το αντίθετο, είτε μέσα σου είτε έξω. Και να θυμάσαι να λες "Σ΄αγαπώ" και στην δική σου μανούλα που και που. Δεν πέρασε και λίγα, όπως θα έχεις καταλάβει πια. 

*Αφιερωμένο στην δική μου μαμά ,που μεγάλωσε το δυσκολότερο παιδί του κόσμου. Στην Θάλεια , τις Μαρίες .την Βάσω, την Γεωργία, τις Αγγελικές, τις δικές μου ηρωίδες που με βοηθούν να μοιραστώ τα βάρη της μητρότητας. Στις μανούλες της κοιλιάς αλλά κι αυτές της καρδιάς. Είστε όλες υπέροχες.

Related

What's hot? 2270979101542062753

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item