Το στοίχημα του Κριστιάνο για τον Ραλφ Ράνγκνικ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ Για τη θέση του Ραλφ Ράνγκνικ στο ποδοσφαιρικό στερέωμα είναι περιττό να μιλήσουμε. Ή, τουλάχιστον, θα έπρεπε να θ...
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ
Για τη θέση του Ραλφ Ράνγκνικ στο ποδοσφαιρικό στερέωμα είναι περιττό να μιλήσουμε. Ή, τουλάχιστον, θα έπρεπε να θεωρείται περιττό. Ένας άνθρωπος με απίστευτη οξυδέρκεια, που δίνει σημασία στην παραμικρή λεπτομέρεια, έφερε την επανάσταση στον τομέα της τακτικής στο γερμανικό ποδόσφαιρο, ανοίγοντας με τις μεθόδους και το pressing του το δρόμο σε προπονητές όπως ο Κλοπ, ο Τούχελ και ο Νάγκελσμαν να γίνουν αυτοί που είναι σήμερα.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μετά από πάρα πολύ καιρό, φαίνεται πως προχωρά σε μία ορθολογική και σοφή αγωνιστικά επιλογή, η οποία ταιριάζει απόλυτα στο timing και τους βραχυπρόθεσμους στόχους της ομάδας, έτσι όπως αυτοί έχουν διαμορφωθεί πλέον. Έναν προπονητή που θα βάλει μία τάξη, θα ρίξει και μια φωνή και θα σε κάνει να ξεχάσεις το περπάτημα.
Η Γιουνάιτεντ, για να είμαστε ξεκάθαροι, δεν μπορεί να κυνηγήσει το πρωτάθλημα. Δεν είναι μονάχα η βαθμολογική διαφορά με την κορυφή, αλλά και το ταβάνι που έχει η "μηχανή" της, το οποίο δεν αγγίζει ούτε τη μεστή, "καρυδάτη" και ουσιαστική Τσέλσι, ούτε το δαίμονα που κρύβεται στο DNA των Μάντσεστερ Σίτι και Λίβερπουλ.
Αυτήν τη στιγμή, το στοίχημα για τους "κόκκινους διαβόλους" δεν αφορά σε τρόπαια. Υπάρχει το Champions League, υπάρχουν τα δύο κύπελλα, για τα οποία προφανώς και όσο ζεις, ελπίζεις, αλλά η Γιουνάιτεντ πρέπει πρώτα από όλα να ανακαλύψει τον εαυτό της, να βρει μία ξεκάθαρη τακτική ταυτότητα και να έχει ένα σαφές πλάνο στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Σόλσκιερ έκανε λιγότερα λάθη από όσα του καταλογίζονται. Το ένα εξ αυτών όμως ήταν κομβικό και, θεωρώ, ότι ήταν κι εκείνο που τον οδήγησε με φρενήρη ρυθμό στην απόλυση. Κι αυτό είναι η λογική πίσω από τη μετεγγραφή του Κριστιάνο Ρονάλντο.
Πριν... λιθοβολήσετε, το πρόβλημα, προς Θεού, δεν είναι ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής. Η ποιότητα, το μέταλλο και ο αγωνιστικός εγωισμός που τον διακατέχει, σε συνάρτηση και με την μνημειώδη φυσική του κατάσταση, αρκούν για να σου δείξουν ότι ακόμη και στα 36 του μπορεί να σου δώσει πράγματα στο κορυφαίο επίπεδο.
Το πρόβλημα όμως ξεκινά από αλλού. Διότι, όταν αποφασίζεις να πάρεις τον μεγαλύτερο σούπερ σταρ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, οφείλεις να έχεις σκεφτεί καλά μέσα σου το πώς μπορείς να πάρεις από αυτόν το καλύτερο δυνατό. Εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως αυτό δεν έγινε.
Ο Σόλσκιερ και η διοίκηση της Γιουνάιτεντ έδειξαν ότι παρασύρθηκαν συναισθηματικά από το ρομαντισμό του πράγματος, δίνοντας πολύ μεγαλύτερη αξία στο marketing του συλλόγου, παρά στην αγωνιστική πρόοδό του. Δυστυχώς, όμως, όταν θέλεις να λες ότι στοχεύεις την κορυφή του πιο απαιτητικού πρωταθλήματος του πλανήτη, χρειάζεται να παίρνεις κυνικές αποφάσεις, μετά από μελετημένη και τεκμηριωμένη με στοιχεία σκέψη.
Όταν παίρνεις τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ξέρεις ακριβώς τι μπορεί να σου δώσει. Πάμπολλα. Ξέρεις όμως και τι ΔΕΝ μπορεί να σου δώσει. Και ο Σόλσκιερ αγωνιστικά έδειξε ότι το συγκεκριμένο κομμάτι δεν τον προβλημάτισε καθόλου.
Στην Premier League, το νούμερο 1 πράγμα που ένας σέντερ φορ του 2021 πρέπει να έχει, είναι η διάθεση να πιέζει συνέχεια ψηλά. Ο Κριστιάνο δεν το κάνει και είναι ο επιθετικός με το λιγότερο ψηλό pressing όλη τη σεζόν στην κατηγορία. Σε αυτήν την περίπτωση επιστρατεύεται ο χαφ, κατά κύριο λόγο ο Μπρούνο, για να κάνει το απαιτούμενο τρέξιμο. Η μεσαία γραμμή, που στερείται μάλιστα ενός ποιοτικού "κόφτη", χάνει παίκτη και αυτό είναι "βούτυρο στο ψωμί" ομάδων όπως η Λίβερπουλ, που μπορούν να σε διαλύσουν σε μερικά λεπτά.
Για τον Ραλφ Ράνγκνικ το pressing είναι η βασική προϋπόθεση για να έχεις θέση στην ομάδα του. Όπως ο ίδιος λέει "το pressing είναι όπως η εγκυμοσύνη. Ή είσαι ή δεν είσαι έγκυος. Άρα, ή πιέζεις ή δεν πιέζεις". Ο Κριστιάνο αυτήν τη στιγμή δεν πιέζει σχεδόν καθόλου και αυτό δημιουργεί το μεγαλύτερο ερωτηματικό για το πώς θα μπορέσει να αξιοποιηθεί από τον Γερμανό, ο οποίος θα επιχειρήσει να εκσυγχρονίσει το παιχνίδι της Γιουνάιτεντ, αλλάζοντας ριζικά κάποια πράγματα.
Μπορεί να πιέσει ψηλά ο Ρονάλντο; Προφανώς. Θέλει να το κάνει; Μένει να το δούμε. Ο Ράνγκνικ χρειάζεται τον σέντερ φορ ενσωματωμένο στο υψηλών ταχυτήτων παιχνίδι του, με πιο συντονισμένη ομαδική προσπάθεια όταν η μπάλα είναι στον αντίπαλο, αλλά και σπιρτάδα όταν η δική του ομάδα βγαίνει στην αντεπίθεση.
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχει δείξει επί σειρά ετών την αγάπη του για τη νίκη, το πάθος του να βγαίνει μπροστά και τη μανία του να προσπαθεί να ξεχωρίζει. Στη Γιουνάιτεντ δεν πήγε ούτε για τουρισμό, ούτε για τα τελευταία ένσημα. Πήγε γιατί φιλοδοξεί και γιατί ακόμη μπορεί. Αν το θέλει τόσο, λοιπόν, οφείλει να διαφοροποιήσει ισχνά την κοσμοθεωρία του στο Μάντσεστερ.
Αρκετοί λένε ότι και ο ίδιος ο Ράνγκνικ θα χρειαστεί να διαμορφώσει την προσέγγισή του με ταιριαστό τρόπο ώστε να μπορεί να παίρνει πράγματα από τον Κριστιάνο χωρίς να ζημιώνεται. Δεν είναι όμως αυτό το νόημα και ούτε θεωρείται πολύ σοφό να περιμένουμε από έναν Γερμανό ετών 63 να αλλάξει τώρα τον τρόπο σκέψης του. Ο Πορτογάλος είναι εκείνος που πρέπει να δώσει χείρα βοηθείας.
