Ίσως αυτό σημάνει την αναγέννηση

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ 

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι από τις ομάδες που λες ότι πολύ απλά δεν γίνεται να υπάρξουν ευρωπαϊκές διοργανώσεις δίχως αυτή. Από τη νέα σεζόν όμως θα μάθουμε να ζήσουμε με αυτό. Το χθεσινό 1-1 στο "St Mary's Stadium" του Σαουθάμπτον άφησε οριστικά τους "κόκκινους διαβόλους" έξω από τα κύπελλα Ευρώπης, για πρώτη φορά μετά από 25 ολόκληρα χρόνια.

Αυτό κυριολεκτικά ήταν το τελευταίο πράγμα που απέμενε για τη Γιουνάιτεντ, μετά την απώλεια του πρωταθλήματος από νωρίς, τις αλλεπάλληλες κακές εμφανίσεις, τους αποκλεισμούς από τα εγχώρια κύπελλα και το Champions League, καθώς και την πρωτοφανή για τα δεδομένα του συλλόγου αποπομπή του προπονητή Ντέιβιντ Μόις μεσούσης της περιόδου. Κυριολεκτικά ένα ηχηρό χαστούκι και ίσως αυτό που πόνεσε περισσότερο από όλα.

Γιατί, οκ, η χρονιά δεν κυλούσε καλά, όλοι το ήξεραν, αλλά το να μείνει η Γιουνάιτεντ εκτός Ευρώπης το έλεγαν περισσότερο... χαριτολογώντας κάποιοι, χωρίς να το πιστεύουν. Να όμως που συνέβη και πλέον ο βρετανικός σύλλογος τίθεται αντιμέτωπος με μία κατάσταση που είχε δυόμιση δεκαετίες να ζήσει. 

Το επόμενο βήμα για τους "κόκκινους διαβόλους" είναι ένα: ανασυγκρότηση. Η αποτυχία της φετινής σεζόν, αν τη διαχειριστούν σωστά οι άνθρωποι της ομάδας, μπορεί κάλλιστα να την ευεργετήσει. Πάντα στη ζωή υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Όσο λοιπόν παράδοξο και οξύμωρο κι αν ακούγεται, η κάκιστη σεζόν για τη Γιουνάιτεντ έχει και τα θετικά της, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν την πηγή ώστε να επιστρέψει η ομάδα του Μάντσεστερ πιο δυνατή από τα προηγούμενα χρόνια και με μεγαλύτερες αξιώσεις σε αγγλικό αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η έλλειψη ευρωπαϊκών υποχρεώσεων προφανώς και δεν σημαίνει το ίδιο όπως για μία ελληνική ομάδα. Για παράδειγμα, φέτος πολλοί υποστήριξαν ότι ο Παναθηναϊκός δίχως ευρωπαϊκά ματς ήταν πιο ξεκούραστος και έριξε όλο το βάρος στις εγχώριες διοργανώσεις, εξ ου και η πολύ καλή του εικόνα. Για την Αγγλία δεν είναι το ίδιο με 38 ματς πρωταθλήματος και δύο κύπελλα. Δεν είναι λοιπόν θέμα ξεκούρασης και βάρους.

Μπορεί όμως η απουσία από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις να τονώσει το πείσμα των ανθρώπων του συλλόγου και κυρίως των ποδοσφαιριστών που του χρόνου θα κληθούν να τραβήξουν το κουπί. Γιατί το να φοράς τη φανέλα της Γιουνάιτεντ και να έχεις το κίνητρο να την φέρεις ξανά στην ελίτ του αγγλικού ποδοσφαίρου και να της δώσεις και πάλι το εισιτήριο για Ευρώπη είναι μεγάλη υπόθεση.

Η μη πρόκριση σε ευρωπαϊκό κύπελλο φυσικά ίσως σημαίνει πως ήρθε η ώρα να γίνουν και κάποιες ριζικές αλλαγές στο ρόστερ της Γιουνάιτεντ. Ήδη τον Ιανουάριο έγινε η αρχή με τα χρήματα που δαπανήθηκαν για τον Χουάν Μάτα. Υψηλά ποσά -δεν της λείπουν άλλωστε- πρέπει να δοθούν αυτό το καλοκαίρι για να αποκτήσει η ομάδα παίκτες πρωτοκλασάτους σε νευραλγικές θέσεις στις οποίες αντιμετωπίζει πρόβλημα όπως το κέντρο της άμυνας που δεν τραβάει άλλο με τους υπάρχοντες. Εξάλλου, ο αντιπρόεδρος του συλλόγου, Εντ Γούντγουορντ, είχε αναφέρει τον Φεβρουάριο ότι το καλοκαίρι το μπάτζετ θα ανέρχεται περίπου στα 200 εκατ. λίρες (περίπου 240 εκατ. ευρώ). Ίδωμεν.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μπορεί από τη φετινή της αποτυχία να κρατήσει συγκεκριμένα πράγματα και να χτίσει πάνω σε αυτά ένα ισχυρό σύνολο για τα επόμενα χρόνια.

Μάριος Μάντζος