Viva Mexico!

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ 

Η πρόκριση του Μεξικό στο Παγκόσμιο Κύπελλο

Προκρίθηκαν ύστερα από τη νίκη τους στα προκριματικά έναντι της Ν. Ζηλανδίας. Έκαναν κακές εμφανίσεις στα προκριματικά, πράγμα που οδήγησε πολλούς στο να προεξοφλήσουν μια ανάλογη πορεία στο Μundial. Ο Ερέρα και οι παίκτες του διέψευσαν τους αμφισβητούντες.

Οι δύο πρώτες αγωνιστικές της τελικής φάσης

Ο Μεξικανός προπονητής επέλεξε μία σύνθεση με δύο κεντρικούς αμυντικούς και λίμπερο τον γερο-Μάρκες. Γρήγορα πλάγια μπακ, σκληροτράχηλο κέντρο και επιθετικό δίδυμο οι Ντος Σάντος και Περάλτα. Τερματοφύλακας ο δήθεν εξαδάκτυλος Οτσόα. Το Καμερούν δεν κατάφερε να απειλήσει τους Μεξικανούς και γνώρισε την ήττα με 1-0, σχετικά εύκολα. Οι Βραζιλιάνοι πραγματοποίησαν την χειρότερη έως τώρα εμφάνισή τους κόντρα τους, μιας και δυσκολεύτηκαν και να φτιάξουν φάσεις, ενώ απειλήθηκαν μάλιστα από τα μακρινά σουτ της ομάδας της Κεντρικής Αμερικής. Αποτέλεσμα το 0-0.

Κροατία-Μεξικό 1-3

Η Κροατία έπαιζε την πρόκριση εναντίον τους, αλλά αποδείχθηκε αμελητέα ποσότητα κόντρα σε αυτούς. Τα λάθη του Κόβατς συνέβαλαν στην τελική επικράτηση, με μεγαλύτερα τη χρησιμοποίηση στα χαφ της τριπλέτας Μόντριτς-Ράκιτιτς-Πράνιτς που δεν φημίζονται για τις αμυντικές αρετές τους, ενώ έξω αριστερά ξεκίνησε τον πολύ βαρύ και αργό Όλιτς. Ως εκ τούτου, ο Αγκιλάρ δεν απειλήθηκε ουσιαστικά στην πλευρά του, την ώρα που οι Κροάτες αναγκαστικά στηρίχθηκαν κατά βάση στο παιχνίδι από τα δεξιά με τον Πέρισιτς. Λογικό να χτυπήσουν από τα άκρα, μιας και ήταν υπερφορτωμένος ο άξονας, με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς και τα χαφ του Μεξικού, αλλά και ο Πέρισιτς, όντας καλά μαρκαρισμένος, δεν έβρισκε εύκολα χώρους στην πτέρυγά του.

Το κέντρο πάλι των Κροατών υστερούσε αμυντικά, γεγονός που έκανε τους Μόντριτς και Ράκιτιτς να μένουν πίσω, ώστε να κλείνουν χώρους και να μαρκάρουν, την ώρα που ο Πράνιτς ήταν εκτός κλίματος. Έτσι, η δημιουργία τους ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, φτάνοντας στην επίθεση μόνο από προσπάθειες του Πέρισιτς. Βούτυρο στο ψωμί των καλοδιαβασμένων Μεξικανών, που τακτικά υπερίσχυσαν έναντι των Βαλκάνιων. Από το πρώτο λεπτό φάνηκαν να θέλουν πιο πολύ το ματς και συχνά γίνονταν πιο απειλητικοί από τους Κροάτες, παρ' όλο που τους αρκούσε μία ισοπαλία. Το 0-0 του ημιχρόνου τους ευνοούσε, ενώ όταν ο Κόβατς ρίσκαρε παραπάνω, βάζοντας τον Ρέμπιτς και φέρνοντας στα αριστερά τον Πράνιτς, τότε ήταν που έγειρε η πλάστιγγα υπέρ των Αμερικανών.

Πρώτο γκολ από τον Μαρκές με κεφαλιά, δεύτερο του Γκουαρδάδο ύστερα από μια πάρα πολύ γρήγορη αντεπίθεση και τρίτο από τον Ερνάντες, πάλι με κεφαλιά. Ο Πέρισιτς, ως επιστέγασμα της καλής του εμφάνισης, σκόραρε και μείωσε σε 3-1. Στα τελευταία 30 λεπτά υπήρχαν τεράστια αμυντικά κενά, μεγαλύτερα από τα ήδη υπάρχοντα. Η ταχύτητα και η δύναμη στα ψηλά των Μεξικανών φάνηκε, εκμεταλλεύτηκαν κάθε τους ευκαιρία σχεδόν και πέτυχαν αβίαστα τρία τέρματα. Δεν επέτρεψαν να κυκλοφορήσουν οι αντίπαλοι τους την μπάλα, πραγματοποιώντας πολλά κλεψίματα στο κέντρο που με τη σειρά τους οδήγησαν σε γρήγορες κόντρες.

Ωφελήθηκαν από κάθε λάθος των Κροατών και σίγουρα, γέννησαν πολλούς φόβους στον Φαν Χαάλ και τους Ολλανδούς με την παρουσία τους.

Συνολική παρουσία στους ομίλους

Το Μεξικό ξεχώρισε από τους τέσσερις αντιπάλους στον πρώτο όμιλο. Δεν υπήρχαν μεγάλες απαιτήσεις από αυτό, αλλά κατάφερε να συγκεντρώσει 7 βαθμούς και να προβληματίσει τόσο πολύ τους Βραζιλιάνους, ώστε να πραγματοποιήσουν τη χειρότερη τους εμφάνιση στη διοργάνωση. Εύκολα ξεπέρασαν τα άλλα δύο εμπόδια, καθώς μπόρεσαν να μην δεχτούν πίεση και ευκαιρίες, συνεπώς και γκολ (πλην ενός). Η επιλογή των δύο στόπερ και του λίμπερο δεν άφηνε πολλά κενά στην άμυνα. Ο Οτσόα ήταν εκεί όποτε χρειάστηκε, ειδικά στο παιχνίδι με τους Βραζιλιάνους (με τους Κροάτες δεν έκανε καλή εμφάνιση επειδή έφερε ευθύνη στο γκολ και δεν αντέδρασε σωστά σε μία μπαλιά από το πλάι, που μπορούσε να προκαλέσει κινδύνους). Tο γρήγορο κέντρο, πλαισιωμένο από ανάλογης ταχύτητας μπακ, βοήθησε τόσο στο αμυντικό, όσο και στο δημιουργικό κομμάτι. Επιπρόσθετα, οι Μεξικανοί ήταν από τις λιγοστές ομάδες που με ευκολία επιχειρούσαν σουτ μακρινά, με καλές προοπτικές, άσχετα που δεν κατάφεραν να σκοράρουν με κάποιο τέτοιο.

Τρομερό στήσιμο, λοιπόν, στο γήπεδο, αθλητικά προσόντα απαράμιλλα και ουσιαστικές κινήσεις από τον πάγκο. Άξιο αναφοράς το δέσιμο όλης της ομάδας, όπως εκηλώθηκε κατά την ανάκρουση των ύμνων και στη διάρκεια των πανηγυρισμών στο τελευταίο παιχίδι. Αναντίρρητα, αυτό το στοιχείο συνέβαλε στην εμφάνιση πολύ καλών αλληλοκαλύψεων στη διάρκεια των παιχνιδιών. Aυτά τα κομμάτια συνθέτουν tην ομάδα που εντυπωσίασε έως σήμερα (24-6), όσο καμία άλλη με την παρουσία της στο Mundial του 2014.

Ανδρέας Παπαδόπουλος