Τα γκολ, οι καιρικές συνθήκες και η έλλειψη φαβορί

ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

Φτάνοντας σιγά-σιγά στο τέλος της φάσης των ομίλων, και με το κυρίως πιάτο των νοκ-άουτ να πλησιάζει οσονούπω, έχουμε αρχίσει να φτιάχνουμε σταδιακά μια γνώμη για τις ομάδες που βλέπουμε, καθώς και για τα "ιδιαίτερα" χαρακτηριστικά που έχει -όπως είναι λογικό- το κάθε Παγκόσμιο Κύπελλο. Ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, που, πραγματικά, είναι χάρμα ιδέσθαι, από τη στιγμή που σημειώνονται τόσα γκολ και επειδή οι ομάδες έχουν γενικά διάθεση να παίξουν λίγη καλή μπαλίτσα.

Σε αντίθεση με τις βουβουζέλες που στη Νότια Αφρική τρέλαιναν κόσμο, στη Βραζιλία το δικό τους ρόλο παίζουν οι καιρικές συνθήκες και οι υψηλές θερμοκρασίες. Η χώρα του καφέ άλλωστε βρίσκεται στη ζώνη του Τροπικού, στο νότιο ημισφαίριο. Επίσης, εκτός από το γεγονός ότι πολλά παιχνίδια διεξάγονται μέσα στο καταμεσήμερο, τα μεγάλα επίπεδα υγρασίας δυσχεραίνουν το έργο των ποδοσφαιριστών. Χαρακτηριστικό ήταν το παιχνίδι Αγγλία-Ιταλία την 1η αγωνιστική, που διεξήχθη στο Μανάους, σε μεγάλο υψόμετρο και δίπλα ουσιαστικά στον Αμαζόνιο. Και οι δύο ομάδες, άμαθες σε τέτοιες συνθήκες, "ξεζουμίστηκαν" από νωρίς και η κόπωσή τους φάνηκε στις ήττες που έκαναν αμέσως μετά.

Αυτό είναι στοιχείο που ευνοεί κυρίως τις λατινοαμερικάνικες εθνικές, μαθημένες γαρ να παίζουν σε τέτοιες συνθήκες, συν το γεγονός ότι δεν είναι τόσο κουρασμένες, σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές, και έχουν και πολύ κόσμο στο πλευρό τους. Δεν είναι τυχαίο ότι Χιλή, Κολομβία και Μεξικό πέρασαν χωρίς σχετικές δυσκολίες, ενώ υπήρξε και η μεγάλη έκπληξη της Κόστα Ρίκα, σε έναν όμιλο όπου λειτούργησε ευεργετικά η έλλειψη άγχους και απαιτήσεων. Και ποδοσφαιρικά όμως, οι "Latin" παρουσιάζουν ποιοτικά και δεμένα σύνολα. Βραζιλία και Αργεντινή -παραδόξως- δεν πείθουν ιδιαίτερα, αλλά δεν μπορείς να τους ξεγράψεις εύκολα: το γεγονός ότι και οι δυο εγκλωβίζονται στην αναζήτηση ενός μεσσία, είτε λέγεται Μέσσι (κυνηγώντας το "φάντασμα" του Μαραντόνα), είτε Νεϋμάρ (που ξεχωρίζει σε μια μέτρια για τη "Σελεσάο") δεν τους κάνει καλό.

Τέλος, η γρήγορη αποχώρηση της -εμφανώς κουρασμένης και χωρίς όρεξη- Ισπανίας, ως πρωταθλήτριας κόσμου, δίνει χώρο στους υπόλοιπους να ονειρεύονται τελικό, σε μια διοργάνωση που λείπει το μεγάλο φαβορί. Επίσης, νωρίς-νωρίς εκτός η Αγγλία, η Ιταλία, πιθανώς και η Πορτογαλία. Τη σημαία για την Ευρώπη κρατούν ψηλά οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί, οι οποίοι δείχνουν πως μπορούν να πάνε μέχρι τέλος, ανάλογα και με τις διασταυρώσεις που θα πετύχουν. Ίσως και οι Γάλλοι να μπορέσουν να κάνουν κάποιο "μπαμ", αλλά θα βγουν καλύτερα συμπεράσματα στον πρώτο σοβαρό αντίπαλο που θα πετύχουν και όχι με ομάδες τύπου Ελβετίας ή Ονδούρας...

Όλα αυτά τα στοιχεία πάντως κάνουν πιο συναρπαστικό και όμορφο ένα Μουντιάλ, το οποίο χαίρονται να παρακολουθούν οι ποδοσφαιρόφιλοι...

Χρήστος Γραβιάς