World Cup Stories: Ο πρώτος μεγάλος θρίαμβος της τακτικής

 ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΜΑΝΤΖΟΥ  Ζούμε σε μία εποχή στην οποία γνωρίζουμε πια πολύ καλά ότι στο ποδόσφαιρο δεν αρκεί μονάχα το ταλέντο. Οι ομάδε...


 ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΜΑΝΤΖΟΥ 

Ζούμε σε μία εποχή στην οποία γνωρίζουμε πια πολύ καλά ότι στο ποδόσφαιρο δεν αρκεί μονάχα το ταλέντο. Οι ομάδες πλέον δεν μπορούν να διαπρέψουν, αν δεν έχουν σαφές πλάνο παιχνιδιού, μια σωστή δηλαδή τακτική, την οποία να ακολουθούν πιστά οι παίκτες.

Το 1958 ελάχιστοι μπορούσαν να συλλάβουν τη σημασία της τακτικής. Το ποδόσφαιρο ήταν ακόμη σε άναρχο στάδιο, όντας ένα άθλημα στο οποίο κέρδιζε η ομάδα με τους πιο μπαλαδόρους και τους πιο καλούς επιθετικά παίκτες. Ωστόσο, στην Ευρώπη ήδη είχε αρχίσει να αναπτύσσεται η έννοια της τακτικής, με τη δεκαετία του '50 να αποτελεί την πηγή για την μετέπειτα εξέλιξη του ποδοσφαίρου στη Γηραιά Ήπειρο αλλά και σε πολλά άλλα μέρη ανά τον κόσμο. Ουσιαστικά, η μεγάλη Ουγγαρία του 1954 ήταν εκείνη που εφηύρε το λεγόμενο σύγχρονο ποδόσφαιρο, πάνω στο οποίο θα χτιστούν στη συνέχεια μεγάλες ομάδες.

Στη Λατινική Αμερική πάντως η λέξη "τακτική" ήταν καθόλα άγνωστη. Δεν είχαν καν μπει στον κόπο να ασχοληθούν μαζί της. Όχι πως ασχολούνται και ιδιαίτερα σήμερα, αλλά λέμε. Αργεντίνοι, Βραζιλιάνοι, Ουρουγουανοί κλπ είναι άνθρωποι που αν δεν τους αφήσεις να παίξουν ελεύθερα την μπάλα τους, δεν αντέχουν. Πόσω μάλλον εκείνη την περίοδο.

Με τα... μυαλά στον αέρα, καθώς το ρόστερ τους αποτελούταν από τρομερούς παίκτες της εποχής όπως οι Ινφάτε και Σανφίλιππο, οι Αργεντίνοι ταξίδεψαν στα γήπεδα της Σουηδίας το καλοκαίρι του 1958 φορτσάτοι, με πολύ επιθετικές βλέψεις (οι 10 στους 22 της αποστολής ήταν επιθετικοί!!!). Μπορεί να στερούνταν των υπηρεσιών τριών "αστεριών" (Μάσκιο, Αντζελίλο, Σίβορι), αλλά και πάλι όλοι τους θεωρούσαν ως το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, ταμπέλα την οποία δεν έχασαν ούτε μετά την ήττα στην πρεμιέρα με 3-1 από τους Δυτικογερμανούς.

Και αφού επικράτησαν με 3-1 των Βορειοϊρλανδών, οι φαντεζί Αργεντίνοι χρειαζόταν μονάχα να κερδίσουν τους Τσεχοσλοβάκους στις 15 Ιουνίου στο Χέλσινμποργκ για να περάσουν στην προημιτελική φάση.


Η Τσεχοσλοβακία είχε αρχίσει να φτιάχνει ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο, η βάση του οποίου οδήγησε τη χώρα μία ανάσα από την κατάκτηση του Παγκοσμίου τέσσερα χρόνια αργότερα (1968, ήττα με 3-1 από Βραζιλία στον τελικό). Το 1958 όμως δεν ήταν ακόμη η ομάδα-φόβητρο. Και κάπως έτσι οι Αργεντίνοι θεωρούσαν ότι δεν θα έχουν πρόβλημα και πως το απόγευμά τους (στις 19:00 άρχιζε ο αγώνας) θα ήταν εύκολο.

Από την άλλη, το συγκρότημα του αείμνηστου Κάρελ Κολσκί ήξερε πολύ καλά ότι αν ανοιγόταν και έψαχνε το γκολ με άγνοια κινδύνου, θα... μετρούσε πολλά. Οι Λατινοαμερικάνοι και δη οι Αργεντίνοι, ειδικά εκείνη την περίοδο, δεν ήθελαν και πολύ να σε πατήσουν αν βρουν χώρο. Η Τσεχοσλοβακία χρειαζόταν τη νίκη, ελπίζοντας στο να μην κερδίσει η Βόρειος Ιρλανδία τη Δυτική Γερμανία, για να περάσει απευθείας ή να πάει σε μπαράζ με τους πρώτους για την πρόκριση στους "8". Επομένως, είχε άμεσο συμφέρον από τον αγώνα.

Μπροστά σε 16.500 περίπου θεατές, οι Τσεχοσλοβάκοι ουσιαστικά δίδαξαν ποδόσφαιρο τακτικής και μυαλού. Έριξαν μεγάλο βάρος στην άμυνα και στον περιορισμό των "ατού" των Αργεντίνων, προσπαθώντας να χτυπήσουν με αντεπιθέσεις και με μακρινά σουτ με την πρώτη ευκαιρία, επιβεβαιώνοντας το ρητό του σύγχρονου ποδοσφαίρου ότι "η άμυνα είναι η καλύτερη επίθεση". Γιατί, εκείνη τη μέρα, δεν έβαλαν ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά έξι γκολ!

Οι παίκτες του Κολσκί έκαναν ένα από τα μεγαλύτερα παιχνίδια στην ιστορία της Εθνικής τους Ομάδας και διέλυσαν με 6-1 τους Αργεντίνους, των οποίων η άμυνα ήταν εκείνη τη μέρα για κλάματα. Μίλαν Ντβόρακ στο 8', Ζντένεκ Ζίκαν στο 17' και το 39', Τζίρι Φεουρέισολ στο  68' και Βάσλαβ Χορόβκα στο 81' και στο 89' ήταν οι άνθρωποι που "μάτωσαν" τα δίχτυα του θηρίου (1,90 μ.) Αμαντέο Καρίσο, ενός από τους κορυφαίους τερματοφύλακες όλων των εποχών στον κόσμο, ο οποίος όμως εκείνη τη μέρα ήταν πολύ κακός και άκουσε πολλές κριτικές. Για τους Αργεντίνους είχε σκοράρει με πέναλτι (δεν μπορούσαν αλλιώς) ο Ομάρ Ορέστι Κορμπάτα στο 64'.

Η Αργεντινή αποκλείστηκε με κάτω (πιο κάτω δεν πάει) το κεφάλι, αφού κανείς δεν μπορούσε να περιμένει ότι σε έναν τέτοιο όμιλο θα τερμάτιζε 4η, όντας φαβορί για τον τίτλο. Η ήττα από τους ψυχωμένους και μυαλωμένους Τσεχοσλοβάκους, αλλά πολύ περισσότερο η έκτασή της, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η αποστολή προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Μπουένος Άιρες, μετά από ένα εξαντλητικό υπερατλαντικό ταξίδι, και εκεί χιλιάδες Αργεντίνοι υποδέχθηκαν τους ποδοσφαιριστές με σάπιες ντομάτες, πέτρες και πολλά άλλα αντικείμενα κάθε λογής.

Αφήστε δε που και οι γυναίκες των ποδοσφαιριστών είχαν τους δικούς τους λόγους να τους κρατήσουν μούτρα. Κι αυτό διότι διέρρευσε στην πατρίδα τους ότι κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, πανέμορφες Σουηδέζες προσέρχονταν στο ξενοδοχείο στο οποίο διέμενε η Εθνική Αργεντινής, ούτως ώστε να συναντήσουν (αρχικά τουλάχιστον) τους Λατίνους ποδοσφαιριστές. Σε αυτές τις περιπτύξεις εξάλλου αποδόθηκε εν πολλοίς το ανεξήγητο στραπάτσο της "αλμπισελέστε".

Και για να κλείσουμε με το θέμα μας, η νίκη των Τσεχοσλοβάκων (γιατί νίκησαν οι Τσεχοσλοβάκοι, δεν έχασαν οι Αργεντίνοι) αποτέλεσε τον πρώτο μεγάλο θρίαμβο του σύγχρονου ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Η τακτική και το μυαλό επικράτησε του στεγνού ταλέντου και έδειξε ξεκάθαρα σε όλου ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι απλή κλωτσοπατινάδα, αλλά μπορεί να εξελιχθεί σε μία ολόκληρη επιστήμη.

Τα γκολ του αγώνα


Μάριος Μάντζος

Related

World Cup Stories 4260185282090436740

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item