Ινδία: Ένα καλά οργανωμένο σχέδιο

ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

Σαν τον "κοιμώμενο γίγαντα" που ετοιμάζεται να ξυπνήσει (και) ποδοσφαιρικά εμφανίζεται η Ινδία, μετά την έναρξη της Ιndian Super League στις 12 Οκτωβρίου. Ωστόσο, και πιο πριν είχε γίνει μεγάλος σχετικά ντόρος, αφού πολλοί αστέρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, όπως ο Ντελ Πιέρο, ο Ανελκά, ο Λιούνγκμπεργκ, ο Τρεζεγκέ (αλλά και δύο "δικά" μας παιδιά, ο Κώστας Κατσουράνης και ο Αλέξανδρος Τζόρβας), δέχτηκαν να παίξουν στη νεοσύστατη λίγκα για (μόλις) 3 μήνες, με αντίτιμο φυσικά διόλου ασήμαντα συμβόλαια.

Παραδοσιακά, η Ινδία δεν συγκαταλεγόταν στις μεγάλες δυνάμεις του αθλητισμού, και ειδικά του ποδοσφαίρου. Πώς θα μπορούσε άλλωστε όταν το εθνικό άθλημα από την εποχή της αγγλικής αποικιοκρατίας είναι το κρίκετ. Όμως, το γεγονός οτι τα τελεταία χρόνια αποτελεί μια από τις πιο αναπτυσσόμενες χώρες στον πλανήτη, σε συνδυασμό με τη μεγάλη αγορά και το καταναλωτικό κοινο που διαθέτει (με πλυθησμό 1,2 δις), μπορεί να επιτρέψει την εξάπλωση του ποδοσφαίρου στη χερσόνησο της κεντρικής Ασίας. Το ίδιο το άθλημα, για να προαχθεί, χρειάζεται τέτοιες χώρες που να δώσουν και χρήμα και θέληση. Βέβαια, σε αντίθεση με παρόμοιες περιπτώσεις, όπως η Κίνα, οι ΗΠΑ και η Αυστραλία την τελευταία δεκαετία, εδώ τα πράγματα είναι πιο οργανωμένα.

Η ινδική ομοσπονδία, μετά από ένα προσεγμένο τριετές πρόγραμμα, έδωσε την άδεια για τη δημιουργία 8 ομάδων, απαραιτήτως σκορπισμένες στις μεγαλουπόλεις της ινδικής χερσονήσου (Βομβάη, Καλκούτα, Νέο Δελχί κλπ). Η παρουσία ξένων προπονητών και σταρ είναι απαραίτητη, ώστε να τραβήξει τον κόσμο στα γήπεδα, αλλά ταυτόχρονα χρειάζεται και η παρουσία τουλάχιστον 12 ινδών παικτών στο ρόστερ. Η συγκεκριμένη κίνηση, σε συνδυασμό με τη δημιουργία ακαδημιών και ειδικών σεναρίων νέων προπονητών (κατόπιν συνεργασίας με τις αρχές τις ΦΙΦΑ και της Πρέμιερ Λιγκ), θα βοηθήσει στην περαιτέρω ενδυνάμωση της εθνικής τους ομάδας. Απώτερος στόχος άλλωστε των Ινδών είναι να μπορεί η εθνική τους ομάδα να βρίσκεται, από το 2022 και εξής, σε τελικές φάσεις Μουντιάλ, κάτι που παλιότερα είχε συμβεί μόνο το μακρινό 1950 (την απέκλεισε η ΦΙΦΑ επειδή ήθελαν να παίζουν ξυπόλητοι).

Μετά την έγκριση της συμφωνίας του εθνικού δικτύου της Ινδίας με το BBC και το Eurosport, την είσοδο πολλών επενδυτών του Μπόλιγουντ στο INS και την sold out πρεμιέρα (με 95.000 εισητήρια στον αγώνα Ντινάμο Δελχί-Πιούν Σίτυ), τα πρώτα σημάδια φαίνονται ικανοποιητικά. Θα χρειαστεί όμως πολύς καιρός (και ακόμα μεγαλύτερη οργάνωση και καλύτερες υποδομές) ούτως ώστε το ινδικό πρωτάθλημα να ανέβει κάποιο επίπεδο και να μην αποδειχτεί άλλη μια φούσκα τύπου Κατάρ.

Χρήστος Γραβιάς