Λάτσιο - Νάπολι 0-1 | Τακτική συγκέντρωση και στημένες φάσεις

MATCH ANALYSIS

 ΑΝΑΛΥΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ 

Σε μία αναμέτρηση όπου το θέαμα όπως αναμενόταν θυσιάστηκε στο βωμό της σκοπιμότητας και για χάρη του αποτελέσματος, η Νάπολι επικράτησε με 0-1 της Λάτσιο μέσα στη Ρώμη, προσπερνώντας την έτσι στον βαθμολογικό πίνακα και ανεβαίνοντας στην 3η θέση της Serie A. 

Λάτσιο: Προβλήματα στον άξονα και αδυναμία κάθετου παιχνιδιού

Ο Στέφανο Πιόλι παρέταξε την ομάδα του σε διάταξη 4-3-3 με σαφείς εντολές στον Μπάστα που αγωνιζόταν ως δεξί μπακ να περιορίσει τα ανεβάσματά του, δίνοντας μεγάλη βαρύτητα στην εξουδετέρωση του Μάρτενς, και με 3 κεντρικά χάφ (Παρόλο, Λεντέσμα, Μπίλια) επιθυμώντας να ελέγξει τον νευραλγικό χώρο του κέντρου. Η χρησιμοποίηση όμως των συγκεκριμένων παικτών δημιούργησε και το μεγαλύτερο πρόβλημα της Λάτσιο που ήταν η έλλειψη κάθετου παιχνιδιού. Ο σέντερ φορ της ομάδας Φιλίπ Τζόρτζεβιτς απομονώθηκε με αποτέλεσμα η μπάλα να φτάνει σε αυτόν μόνο από σέντρες του πολύ καλού Καντρέβα και του φιλότιμου αλλά ανούσιου Κεϊτά. 

Μετά το γκόλ του Ιγκουαΐν, η Λάτσιο ανέλαβε τον έλεγχο του αγώνα, εκμεταλλευόμενη και την οπισθοχώρηση της Νάπολι, και πλησίασε στο γκολ σε 2-3 περιπτώσεις. Ευκαιρίες που όμως προήλθαν είτε από στημένες φάσεις είτε από γεμίσματα στην περιοχή της Νάπολι. 

Στο β' ημίχρονο ο Πιόλι πέρασε στον αγωνιστικό χώρο τον Κλόζε και άλλαξε το σύστημα σε 4-4-2 επιθυμώντας με αυτόν τον τρόπο να αποφορτίσει τον χώρο του κέντρου προσθέτοντας περισσότερη δύναμη μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Η Λάτσιο προσπάθησε να αντιδράσει. Ο Μπάστα πήρε περισσότερες πρωτοβουλίες, επιχειρώντας πολλά overlaps και δίνοντας σημαντικές βοήθειες στον καλύτερο πάικτη της Λάτσιο στον αγώνα, τον Καντρέβα. Ο Μπίλια ανέβασε την απόδοσή του όμως η Λάτσιο, πέρα από κάποιες απειλητικές καταστάσεις που δημιούργησε, ουσιαστικά δεν έφτασε ποτέ κοντά στο γκολ.

Νάπολι: Πειθαρχία και προσήλωση στο πλάνο

Ο Ράφα Μπενίτεθ παρέταξε την ομάδα του σε διάταξη 4-2-3-1 ποντάροντας πολλά στην υπεροχή σε τεχνική και ταχύτητα των τριών μεσοεπιθετικών του (Μάρτενς, Καγεχόν, Ντε Γκουζμάν) αλλά και του Ιγκουαΐν που ήταν και ο μοναδικός επιθετικός. Η Νάπολι ξεκίνησε αρκετά καλά τον αγώνα δείχνοντας πιο απειλητική από τη Λάτσιο και δεν άργησε να ανοίξει το σκορ έπειτα από πολύ ωραία προσπάθεια του Ιγκουαΐν στο 17'. Η επιθετική λειτουργία των φιλοξενούμενων περιελάμβανε συνεργασίες για τη δημιουργία αριθμητικών υπεροχών στις πτέρυγες και κυρίως εξ αριστερών επενδύοντας στα εκεί συνεχή πλευρικά και εσωτερικά overlap με το επιθετικό πλάτος να προσφέρεται γενικότερα και σε πολλές περιπτώσεις αποκλειστικά από τους Στρίνιτς και Μάρτενς πάντα με την υποστήριξη του all around ως προς τη σύνδεση των γραμμών Ντε Γκουζμάν. 

Αμέσως μετά το γκολ, οι ποδοσφαιριστές της Νάπολι αναλώθηκαν σε παιχνίδι αναμονής για το υπόλοιπο διάστημα του 90λέπτου επενδύοντας αφενός στην αμυντική συνοχή και τις μικρές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών και αφετέρου στο λάθος του αντιπάλου δημιουργώντας τις σημαντικότερες ευκαιρίες για επίτευξη τέρματος μετά από προσπάθεια εκμετάλλευσης της φάσης της μετάβασης από άμυνα σε επίθεση. Εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκαν. 

MVP: Γκαργκάνο 

Μπορέι ο Γκονζάλο Ιγκουαΐν να πέτυχε το γκολ που έδωσε την νίκη στην ομάδα της Νάπολι όμως τα ατελείωτα χιλιόμετρα, η ηρεμία στο παιχνίδι, η αμυντική προσήλωση και η ηγετική του παρουσία στο χώρο του κέντρου δίνουν τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη του αγώνα στον Βάλτερ Γκαργκάνο. 

Συμπέρασμα:

Μπορεί η Λάτσιο να είχε την κατοχή της μπάλας και τον έλεγχο του παιχνιδιού στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα όμως η έλλειψη αγωνιστικού πλάνου και ξεκάθαρων ευκαιριών κρίνει το αποτέλεσμα δίκαιο.

Πέτρος Παπανικολάου