Υψηλή ποιότητα, χαμηλό ταβάνι

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

Αναμφίβολα, ο ομοσπονδιακός coach, Φώτης Κατσικάρης, θα πρέπει να τρίβει τα χέρια του με το υπάρχον υλικό στην προεπιλογή της Εθνικής μπάσκετ Ανδρών. Χωρίς να υπάρχουν φέτος διάφορα... σίριαλ περί συμμετοχής των διεθνών (άλλος να... παντρευόταν, άλλος να ψάχνει για μεταγραφή, άλλος να επικαλείται προσωπικούς λόγους κ.ο.κ), όπως είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, πλέον υπάρχει ποιότητα, αρκετά μεγάλη για κάτι καλό. Σπανούλης, Ζήσης, Μπουρούσης, Πρίντεζης, Καϊμακόγλου, Καλάθης, Παπανικολάου, Σλούκας, Περπέρογλου, Κουφός, Σαρικόπουλος, Αγραβάνης, Μάντζαρης, Αντετοκούνμπο, Γιάνκοβιτς, εκ των οποίων θα απομείνουν 12 για το τελικό στάδιο της προετοιμασίας, από τις αρχές Αυγούστου και μετά που θα αρχίσουν και τα φιλικά.

Σε αντίθεση με άλλες φορές, φέτος ο προπονητής "περιόρισε" τα προσκλητήρια, για να αφοσιωθεί με τους ήδη υπάρχοντες. Μια σοφή κίνηση, παρότι μπορεί κάποιος να βρει και "αδικημένους" της υπόθεσης. Όπως π.χ. ο Φώτσης, ο οποίος όμως πατάει πλέον τα 34, ο Θανάσης Αντετοκούνμπο που έχει πολλά... ψωμιά ακόμη να φάει. Αν θεωρεί ότι ο κόουτς θα δουλέψει καλύτερα με αυτόν τον τρόπο, χωρίς περεταίρω "γιατί δεν πήρε τον τάδε ή τον δείνα", πολύ καλώς πράττει τότε.

Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, η Εθνική μπορεί να αισιοδοξεί για το μέλλον: οι φυσικοί της ηγέτες (Ζήσης, Σπανούλης) είναι εδώ, οι NBAers έχουν... ψηθεί και φυσικώς έχουν ανέβει επίπεδο, οι εν Ελλάδι παίκτες μας έχουν εμπειρίες από επιτυχίες και "κούπες", συν τη δίψα τους για μια διάκριση με την Εθνική, την οποία οι περισσότεροι (των 25άρηδων και κάτω) δεν έχουν βιώσει.

Οι "σφαλιάρες" της τελευταίας πενταετίας προφανώς δεν επιτρέπουν μεγάλα λόγια. Εάν φυσικά δεν θέλουμε να ξαναδούμε ήττες από ομάδες τύπου Φιλανδίας ή FYROM. Με τους Γάλλους να έχουν μια τρομερή α λα NBA ομάδα, τους Σέρβους ως δευτεραθλητές κόσμου, τους Ισπανούς πάντα επικίνδυνους για το καλύτερο, ο πήχης πρέπει να είναι χαμηλά. Γι' αυτό και σωστά μίλησε ο Κατσικάρης για "6άδα και βλέπουμε": η φετινή διοργάνωση άλλωστε δίνει και εισιτήριο για τους επερχόμενους Ολυμπιακούς του Ρίο (απευθείας οι δύο του τελικού, μέσω προολυμπιακού οι υπόλοιποι τέσσερις).

Η πλειοψηφία των παικτών το γνωρίζει αυτό και φαντάζομαι πως θα 'ναι ανάλογα προετοιμασμένοι: ο όμιλος δεν λέει πολλά (Κροατία, Σκόπια, Σλοβενία, Ολλανδία, Γεωργία), αρκεί να φροντίσουν να μην τον κάνουν οι ίδιοι ανταγωνιστικό! Ιδίως από τη δεύτερη φάση και μετά, όπου μαζεύονται αρκετές καλές ομάδες. Το είδαμε και πέρυσι στο Μουντομπάσκετ με τη Σερβία.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες κιόλας που διανύουμε, είναι ευκαιρία για την Εθνική Μπάσκετ να δώσει στους Έλληνες μια αφορμή να χαρούν και να χαμογελάσουν λίγο. Έστω και από το μοναδικό υγιές και γόνιμο μέρος του αθλητισμού μας.

Υ.Γ.: Προσωπικά, θεωρώ πως η Εθνική έχει ήδη, πριν καν αρχίσει τις επίσημες υποχρεώσεις της, μια τεράστια επιτυχία. Να ενσωματώνει στους κόλπους της τα δικά της παιδιά και να τα κάνει να αγαπούν τη φανέλα της. Ακόμα και αν δεν έχουν ελληνικό αίμα ή λευκό δέρμα. Σε καμία περίπτωση όμως αυτό δεν έχει σχέση με τους "νατουραλιζέ" που ντύνουν με τα χρώματά τους διάφορες ομάδες (π.χ. ο Ντάνστον με τους Σλοβένους ή ο Ντίξον με την Τουρκία), κάτι που θα αναλυθεί ενδελεχώς άλλη στιγμή στο άμεσο μέλλον.

Χρήστος Γραβιάς