Ντόρτμουντ από τα παλιά

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

Το φετινό ξεκίνημα της Ντόρτμουντ είναι, αν μη τι άλλο, ονειρικό για τους φιλάθλους των "κιτρινόμαυρων" του Βεστφάλεν! Πρωτοπόροι μέχρι στιγμής στην Bundesliga -μαζί με την Μπάγερν με 15 βαθμούς- "τρέχοντας" παράλληλα και ένα απίστευτο σερί νικών σε 11 παιχνίδια (εκτός από τα πέντε του γερμανικού πρωταθλήματος, είχαν άλλο ένα ματς Κυπέλλου τον Αύγουστο και πέντε ματς για το Γιουρόπα, τα τέσσερα εξ αυτών στα προκριματικά) και με μια επίθεση που... ξερνάει φλόγες (39 τέρματα μέχρι στιγμής). Αναμφίβολα, η "μετά-Κλοπ" εποχή έχει μπει αρκετά δυναμικά...

... κάτι που πολλοί δεν το πίστευαν με την έλευση του Τόμας Τούχελ στη Βεστφαλία το φετινό καλοκαίρι. Ο 41χρονος κόουτς -με θητεία προηγουμένως στη Μάιντς, όπως και ο Κλοπ- είχε αρκετές προτάσεις στα χέρια του την περσινή χρονιά, έφτασε μάλιστα πολύ κοντά στο να συμφωνήσει με τη διοίκηση του Αμβούργου την άνοιξη, ωστόσο η πρόκληση της Μπορούσια ίσως εν τέλει να ήταν και μακράν η πιο ενδιαφέρουσα. Σε μια περίεργη -για τη Ντόρτμουντ- μεταγραφική περίοδο, ο Τούχελ προσπάθησε να κρατήσει τον κορμό της ομάδας ακέραιο, καταφέρνοντας παράλληλα να... ξεφορτωθεί κομμάτια του παζλ που δεν χρειάζονταν, όπως ο Ιμόμπιλε.

Μετά την ανανέωση του Μάρκο Ρόις, φύσει ηγέτη της Ντόρτμουντ ασφαλώς, παρέμεινε και ο Χούμελς και ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος (παρά τις "σειρήνες" της Βόλφσμπουργκ), κλειδώνοντας έτσι το κέντρο της άμυνας. Το ίδιο ισχύει και για τον Χενρίκ Μικιταριάν, ο οποίος, πιο απελευθερωμένος πλέον στην επίθεση, κάνει όργια με τον Ομπαμεγιάνγκ και τον Καγκάβα. Σημαντικότερο όμως στοιχείο της φετινής Ντόρτνμουντ, είναι η ολική επιστροφή -από άποψη τραυματισμών ουσιαστικά- του Ιλκάι Γκιντογάν. Ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς όσο δεν πάει τις τελευταίες δύο σεζόν, ο νεαρός Γερμανός διεθνής είναι ο "εγκέφαλος" της κεντρικής γραμμής της Μπορούσια. Η απουσία του φάνηκε ιδιαίτερα πέρυσι, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που στη Γερμανία ακούστηκε ως πιθανή μια αποχώρηση του, ιδίως προς Μάντσεστερ πλευρά για λογαριασμό της Γιουνάιτεντ. Πεσμένος αγωνιστικά τότε, πολλοί στο "Signal Iduna Park" πίστεψαν πως η μεταγραφή γι' αυτό το λόγο δεν προχώρησε και δέχτηκε σκληρή κριτική για την κ@#$τούμπα του καλοκαιριού, με τον ίδιο όμως όπως αποδεικνύεται (έχοντας σαφέστατα και την υποστήριξη του Τούχελ) να μη... μασάει από τέτοια.

O Tούχελ προφανώς δεν θα ρίσκαρε να κάψει κανένα γερό "χαρτί" από την ομάδα των προηγούμενων ετών -όπως καλή ώρα ο Γκιντογάν- αλλά παράλληλα δεν διστάζει και να δοκιμάζει πράγματα στο χορτάρι. Για παράδειγμα, ο Ματίας Γκίντερ, από σέντερ μπακ βρέθηκε σε ρόλο αμυντικού χαφ ή και δεξιού οπισθοφύλακα -λόγω απουσίας του τραυματία Πίστσεκ- ή και να δίνει ευκαιρίες σε νέα παιδιά, σαν τον Χόφμαν. Θα χρειαστεί άλλωστε μια τέτοια πολιτική, προκειμένου η Μπορούσια να παραμείνει μέχρι τέλους ανταγωνιστική και να συνεχίζει ακάθεκτη το κυνήγι της "σαλατιέρας". Δεν αποκλείεται μάλιστα να τη δούμε συχνά και στο Γιουρόπα, σε ματς όπως π.χ. με την Κράσνονταρ την προηγούμενη Πέμπτη, ώστε να πάρουν ανάσες αρκετοί βασικοί για σημαντικά παιχνίδια/ντέρμπι στο πρωτάθλημα (τη δύσκολη νίκη με 2-1 κόντρα στους Ρώσσους ακολούθησε το άνετο 3-0 με τη Λεβερκούζεν).

Ο ρεαλιστικός στόχος των Βεστφαλών παραμένει η επιστροφή στο Τσάμπιονς Λιγκ μέσω της 4αδας, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί βάσει της "νωθρής" εικόνας άλλων ανταγωνιστών (Σάλκε, Λεβερκούζεν, ακόμα και η Βόλφσμπουργκ που χωρίς τον Ντε Μπράινε έφαγε 5 χθες στο Μόναχο). Για πολλούς είναι μετριοπαθής στάση, βάσει του μέχρι στιγμής δείγματος, αλλά καλύτερα να μη βιαζόμαστε να κρίνουμε το τι μπορεί να γίνει. Πέρυσι, άλλωστε, παρά την τελική 7η θέση και την έξοδο στην Ευρώπη, πλησίασε αρκετά κοντά ο υποβιβασμός και ειδικά -κοντά στα Χριστούγεννα- η τελευταία θέση! Στα τέλη Σεπτέμβρη πρέπει να κρατάς γενικά μικρό καλάθι, από τη στιγμή που οι μεγάλες δυσκολίες ακόμα δεν έχουν έρθει, ούτε έχουν προκύψει τυχόν γκρίνιες/τριβές/τραυματισμοί. Αυτά θα φανούν στη συνέχεια. Το μείζον θέμα προς το παρόν είναι ότι η Ντόρτμουντ βρίσκει τον παλιό, καλό της εαυτό. Και είναι ωραίο να την ξαναβλέπεις στα επίπεδα που αξίζει, διότι ξέρεις πως είναι η μόνη ομάδα αυτή τη στιγμή στη Γερμανία που μπορεί να κοντράρει στα ίσια τους Βαυαρούς...

Υ.Γ.: Παράλληλα, είναι και ένα στοίχημα για τον ίδιο τον Τούχελ το πόσο μπορεί να εξελιχθεί προπονητικά, σε συνδυασμό με την ομάδα του. Από τα αζήτητα που τον είχαν, δεν είναι και λίγος ο τίτλος "νέος Κλοπ", μαζί με το βάρος και τις όποιες απαιτήσεις που αυτός συνοδεύει.

Χρήστος Γραβιάς