Ημέρα σκέψης...

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ 

Οι πληροφορίες πλέον είναι τόσες πολλές που τον... μπούσουλα τον χάνεις σε χρόνο-ρεκόρ. Ανοίγεις τη ρημάδα την τηλεόραση: πολιτικά ρεπορτάζ για ώρες, σποτ πολιτικών κομμάτων, συνεντεύξεις, αναλύσεις επί αναλύσεων κ.ο.κ. Ανοίγεις λίγο το internet, να χαζέψεις, να ξεχαστείς... Αντικρίζεις ένα περιβάλλον γεμάτο από το μακρύ και το κοντό του καθενός, την άποψη ή "άποψη" του κάθε τυχαίου ή μη... Ένας "βομβαρδισμός", εν ολίγοις. Είσαι ενήμερος και παρά ταύτα, η πληθώρα των πληροφοριών, απόψεων, φημών και κάθε λογής ειδήσεων σε κάνει να αισθάνεσαι πως τελικά δεν είσαι καθόλου. Νομίζεις ότι έχεις μείνει πίσω, ότι "έχεις χάσει επεισόδια" που λέμε.

Ο κοσμάκης είναι βέβαιο ότι πλέον έχει κουραστεί. Έχει κουραστεί να ακούει επί σειρά ετών, σε καθημερινή βάση, τα ίδια πράγματα. Έχει βαρεθεί να βλέπει μονίμως τους ίδιους ανθρώπους να βρίσκονται στο γυαλί και στο βήμα και να του... υποδεικνύουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Οι ίδιοι άνθρωποι που μας οδήγησαν χωρίς κανένα ίχνος υπευθυνότητας -εν γνώση τους- με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή, είναι κι αυτοί που συνεχίζουν να κάνουν εκ του ασφαλούς μαθήματα στο δύσμοιρο τον ελληνικό λαό.

Ένας λαός που, μετά και από αυτούς τους επτά μήνες που μεσολάβησαν από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου έως την παραίτηση Τσίπρα, μπορεί να πει πλέον ότι τα 'χει δοκιμάσει όλα (χωρίς καμία διάθεση παραπομπής ή ταύτισης, για τους καχύποπτους και κακεντρεχείς). Ένας λαός που εδώ και τόσα χρόνια ακούει συνεχώς λόγια. Ο κόσμος πίστευε. Πραγματικά πίστευε. Και ένα μεγάλο κομμάτι του "αγκάλιασε" τον Αλέξη Τσίπρα σα σωτήρα, σα να ήταν η τελευταία του ελπίδα, το τελευταίο του χαρτί για να γραφτεί αυτός ο πολυπόθητος επίλογος στα μαρτύρια του μνημονίου και της πολιτικής της λιτότητας.

Η παταγώδης αποτυχία της... προσπάθειας "να σκιστούν τα μνημόνια", όμως, σε συνδυασμό με την ερμηνεία που ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε στο "όχι" του ελληνικού λαού στις 5 Ιουλίου ήταν ίσως η μεγαλύτερη απόδειξη ότι τελικά η χώρα είναι δέσμια κι αυτό προσγείωσε ανώμαλα ουκ ολίγους από εκείνους που πίστεψαν στην αληθινή επιστροφή της Αριστεράς. Ο κόσμος είναι δεδομένο ότι έχει πια κουραστεί και δεν πιστεύει τίποτα, σε μια περίοδο όπου το να μιλά κανείς για ιδεολογίες ακούγεται ουτοπικό. Ο λαός ενδιαφέρεται να δει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κάτι στην πράξη. Να νιώσει ότι βγαίνει και ο ίδιος κερδισμένος από τους... αγώνες των κυβερνήσεων. Να αισθανθεί ότι ανακουφίζεται έστω και λίγο, να πάρει μία ανάσα. Να καταλάβει από πρώτο χέρι τι στο διάβολο είναι αυτά που πετυχαίνουν μετά από κάθε επίτευξη συμφωνίας, μετά από κάθε Eurogroup οι ελληνικές κυβερνήσεις, που με τόση υπερηφάνεια διατυμπανίζουν.

Για άλλη μία φορά, οδηγούμαστε στις κάλπες, σήμερα Κυριακή. Είναι ίσως η μέρα στην οποία ο Έλληνας πρέπει να κάνει αυτό που πραγματικά τον δυσκολεύει περισσότερο από το οτιδήποτε: να σκεφτεί! Δεν είναι κάτι που ΚΑΛΕΙΤΑΙ να κάνει, διότι δεν είναι λίγοι εκείνοι που τους βολεύει το σενάριο του να μην, αλλά είναι κάτι που ΠΡΕΠΕΙ να κάνει.

Ο λαός μας πιστεύω πραγματικά πως είναι περισσότερο έξυπνος από όσο δείχνει ότι είναι. Είναι όμως παράλληλα και πολύ λιγότερο έξυπνος από αυτό που νομίζει ότι είναι.

Πολιτική ανάλυση (παρότι σύντομα απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης) δεν θα κάνω. Όχι γιατί δεν μπορώ, αλλά πολύ απλά γιατί δεν θέλω και δεν νομίζω ότι χρειάζεται. Είναι η μέρα, η στιγμή, που το μόνο που οφείλεις να κάνεις είναι να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει και όχι να προσπαθήσεις να φέρεις τους άλλους στη δική σου λογική. Ίσως γιατί μπορεί ούτε εσύ στο τέλος να έχεις σκεφθεί τόσο όσο έπρεπε ή όσο πίστευες.

Το μήνυμα είναι σαφές: σκεφθείτε πριν ψηφίσετε!

Φιλικά,

Μάριος Μάντζος

E-mail: marmantzos20@gmail.com

Facebook: www.facebook.com/marmantzos20

Twitter: www.twitter.com/marmantzos20