Σοφία Ορφανού: "Όλοι μας έχουμε υπάρξει είτε θύτες είτε θύματα βίας."
INTERVIEW ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΕΛΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ Σε μια κοινωνία που διαρκώς μεταλλάσσεται, διαφθείρει και εκφυλίζεται...
http://www.thecolumnist.gr/2015/10/blog-post_19.html
INTERVIEW
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΕΛΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ
Σε μια κοινωνία που διαρκώς μεταλλάσσεται, διαφθείρει και εκφυλίζεται, αγωνιά και αγωνίζεται η βία παραμένει μία από τις βασικές σταθερές της. Η γυναίκα αποτελούσε ανέκαθεν ένα από τα πρώτα και εύκολα θύματα αυτής της μάστιγας, είτε σε σχέση με το sex trafficking είτε αναφορικά με την ενδοοικογενειακή βία. Το γεγονός όμως ότι είναι το πρώτο σημαίνει ότι είναι και το μόνο; Ή μήπως συνεπάγεται ότι είναι και το τελευταίο; Υπάρχουν διακρίσεις; Υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα; Εν τέλει υπάρχουν ένοχοι για να δικαστούν ή είμαστε όλοι ταυτόχρονα θύτες και θύματα;
Η Σοφία Ορφανού παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στο "The Columnist" στην οποία μίλησε για τη βία γύρω μας, τη γυναικεία κακοποίηση στην κλειστή ελληνική κοινωνία, τις γενικεύσεις που "μόνο κακό μπορούν να μας κάνουν" και φυσικά την παράσταση Βί(αι)ος που γράφει και σκηνοθετεί και κάνει πρεμιέρα την ερχόμενη Τετάρτη 21 Οκτωβρίου στο Θέατρο του 104.
- Ο Βί(αι)ος είναι η τρίτη παράσταση που σκηνοθετείς, μετά το ZIZ και το Fred Lupo, η συγκεκριμένη μάλιστα για δεύτερη φορά. Μίλησέ μας λίγο για το έργο και τη διαφορά μεταξύ αυτής της παράστασης και της προηγούμενης του Ιουνίου.
Σ.Ο.: "Από την παράσταση του Ιουνίου έλειπε μια γερή θεατρική σύμβαση, ήταν περισσότερο μία devised performance στην οποία οι ηθοποιοί δεν είχαν "σχέση" μεταξύ τους. Σ' αυτή την παράσταση υπάρχουν "συγκρούσεις", "συμμαχίες" και "εκπλήξεις" ακολουθώντας πάντα αυτή την σύμβαση."
- Εκτός από τη σκηνοθεσία είσαι υπεύθυνη και για τη συγγραφή του έργου. Τι ήταν αυτό που σε ενέπνευσε να ασχοληθείς με αυτή τη θεματική;
Σ.Ο.: "Η αρχική ιδέα αυτής της θεματικής δεν ήταν δική μου. Η Φωτεινή Γαλανοπούλου είναι ο εμπνευστής αυτού του θέματος. Δημιουργήσαμε μαζί τα προφίλ αυτών των γυναικών και κάναμε μαζί την έρευνα, στην συνέχεια έγραψα τα κείμενα τα οποία είχε επιμεληθεί στην παράσταση του Ιουνίου. Πλέον τα κείμενα έχουν αλλάξει κατά κάποιο τρόπο και οι "ιστορίες" αυτών των γυναικών ολοκληρώθηκαν."
- Η γυναικεία κακοποίηση είναι, αναμφίβολα, ένα ζήτημα πολύπλευρο και με πολλαπλές επιπτώσεις τόσο για το ίδιο το θύμα όσο και για την κοινωνία στην οποία λαμβάνει χώρα. Ποια πτυχή του φαινομένου σε ενδιαφέρει να αναδείξεις πιο πολύ μέσα από τον Βί(αι)ο;
Σ.Ο.: "Αυτό που με ενδιαφέρει να αναδείξω περισσότερο μέσα από τον Βί(αι)ο είναι η πλευρά του θύματος με κάποιες πολύ μικρές κοινωνικές προεκτάσεις οι οποίες όμως είναι δοσμένες στα θύματα μέσα από τον "στενό" τους κύκλο."
- Πώς θα περιέγραφες την, μέχρι τώρα, συνεργασία σου με τις πρωταγωνίστριες οι οποίες, αν και νέες στην ηλικία, έχουν τη δική τους διακριτή διαδρομή στο χώρο; Τι αισθάνεσαι ότι έχεις κερδίσει από αυτή τη συμπόρευση σε καλλιτεχνικό αλλά ενδεχομένως και σε προσωπικό επίπεδο;
Σ.Ο.: "Η συνεργασία μου με τα κορίτσια είναι πολύ καλή βρισκόμαστε όλες πολύ κοντά ηλικιακά και ειδικά πάνω στο θέμα της επικοινωνίας δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Χαίρομαι που δουλεύω με αυτούς τους ανθρώπους και τους ευχαριστώ πάρα πολύ που με εμπιστεύτηκαν. Έχω κερδίσει πολλά πράγματα από τα κορίτσια σε προσωπικό επίπεδο και μπόλικη έμπνευση σε καλλιτεχνικό."
Σ.Ο.: "Από την παράσταση του Ιουνίου έλειπε μια γερή θεατρική σύμβαση, ήταν περισσότερο μία devised performance στην οποία οι ηθοποιοί δεν είχαν "σχέση" μεταξύ τους. Σ' αυτή την παράσταση υπάρχουν "συγκρούσεις", "συμμαχίες" και "εκπλήξεις" ακολουθώντας πάντα αυτή την σύμβαση."
- Εκτός από τη σκηνοθεσία είσαι υπεύθυνη και για τη συγγραφή του έργου. Τι ήταν αυτό που σε ενέπνευσε να ασχοληθείς με αυτή τη θεματική;
Σ.Ο.: "Η αρχική ιδέα αυτής της θεματικής δεν ήταν δική μου. Η Φωτεινή Γαλανοπούλου είναι ο εμπνευστής αυτού του θέματος. Δημιουργήσαμε μαζί τα προφίλ αυτών των γυναικών και κάναμε μαζί την έρευνα, στην συνέχεια έγραψα τα κείμενα τα οποία είχε επιμεληθεί στην παράσταση του Ιουνίου. Πλέον τα κείμενα έχουν αλλάξει κατά κάποιο τρόπο και οι "ιστορίες" αυτών των γυναικών ολοκληρώθηκαν."
- Η γυναικεία κακοποίηση είναι, αναμφίβολα, ένα ζήτημα πολύπλευρο και με πολλαπλές επιπτώσεις τόσο για το ίδιο το θύμα όσο και για την κοινωνία στην οποία λαμβάνει χώρα. Ποια πτυχή του φαινομένου σε ενδιαφέρει να αναδείξεις πιο πολύ μέσα από τον Βί(αι)ο;
Σ.Ο.: "Αυτό που με ενδιαφέρει να αναδείξω περισσότερο μέσα από τον Βί(αι)ο είναι η πλευρά του θύματος με κάποιες πολύ μικρές κοινωνικές προεκτάσεις οι οποίες όμως είναι δοσμένες στα θύματα μέσα από τον "στενό" τους κύκλο."
- Πώς θα περιέγραφες την, μέχρι τώρα, συνεργασία σου με τις πρωταγωνίστριες οι οποίες, αν και νέες στην ηλικία, έχουν τη δική τους διακριτή διαδρομή στο χώρο; Τι αισθάνεσαι ότι έχεις κερδίσει από αυτή τη συμπόρευση σε καλλιτεχνικό αλλά ενδεχομένως και σε προσωπικό επίπεδο;
Σ.Ο.: "Η συνεργασία μου με τα κορίτσια είναι πολύ καλή βρισκόμαστε όλες πολύ κοντά ηλικιακά και ειδικά πάνω στο θέμα της επικοινωνίας δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Χαίρομαι που δουλεύω με αυτούς τους ανθρώπους και τους ευχαριστώ πάρα πολύ που με εμπιστεύτηκαν. Έχω κερδίσει πολλά πράγματα από τα κορίτσια σε προσωπικό επίπεδο και μπόλικη έμπνευση σε καλλιτεχνικό."
 |
| Βερόνικα Τουρσιάδου (πάνω αριστερά), Ναταλία Δήμου (κάτω αριστερά), Σοφία Ορφανού (κέντρο), Μαίρη Χάγια (πάνω δεξιά) και Μαρίλια Χαριδήμου (κάτω δεξιά) |
- Σύμφωνα με τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (FRA) το ποσοστό των γυναικών στην Ελλάδα που έχουν υποστεί σωματική ή και σεξουαλική βία από σύντροφο ή και μη από την ηλικία των 15 ετών είναι 25%. Την ίδια στιγμή ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 33% ενώ στη Δανία το αντίστοιχο ποσοστό είναι 52%. Ποιο είναι το σχόλιό σου;
Σ.Ο.: "Δυστυχώς ή ευτυχώς η Ελλάδα ακόμα σε αυτά τα θέματα λειτουργεί με τα δεδομένα μιας κλειστής κοινωνίας. Αν είχαμε πρόσβαση στα πραγματικά ποσοστά κακοποιημένων γυναικών, νομίζω θα τρομάζαμε. Ο Έλληνας ακόμα κρατάει την παλιά νοοτροπία που του υποδεικνύει τα "εν οίκω μη εν δήμω". Όσο για τα ποσοστά στις χώρες που ανέφερες, πραγματικά είναι τρομακτικά."
Σ.Ο.: "Δυστυχώς ή ευτυχώς η Ελλάδα ακόμα σε αυτά τα θέματα λειτουργεί με τα δεδομένα μιας κλειστής κοινωνίας. Αν είχαμε πρόσβαση στα πραγματικά ποσοστά κακοποιημένων γυναικών, νομίζω θα τρομάζαμε. Ο Έλληνας ακόμα κρατάει την παλιά νοοτροπία που του υποδεικνύει τα "εν οίκω μη εν δήμω". Όσο για τα ποσοστά στις χώρες που ανέφερες, πραγματικά είναι τρομακτικά."
- Τι ρόλο πιστεύεις ότι παίζει η βιομηχανία του θεάματος στη διαμόρφωση της κουλτούρας της βίας που υπάρχει γύρω μας;
Σ.Ο.: "Αν μιλάς για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο είναι συνένοχοι για πολλά φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας, αλλά δεν είναι και οι μόνοι ιθύνοντες. Θεωρώ όμως ότι τέτοιου είδους γενικεύσεις μόνο κακό μπορούν να μας κάνουν."
Σ.Ο.: "Αν μιλάς για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο είναι συνένοχοι για πολλά φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας, αλλά δεν είναι και οι μόνοι ιθύνοντες. Θεωρώ όμως ότι τέτοιου είδους γενικεύσεις μόνο κακό μπορούν να μας κάνουν."
- Αν είχες απέναντί σου μία γυναίκα-θύμα κακοποίησης, τι θα της έλεγες;
Σ.Ο.: "Δεν ξέρω τι να απαντήσω σε αυτό. Έχω μια περίεργη άποψη για κάποια πράγματα. Θεωρώ πως σαν άνθρωποι ο καθένας μας είναι μοναδικός, αλλά τα βιώματα μας ορισμένες φορές είναι κοινά, υπάρχουν καταστάσεις που εμείς οι ίδιοι πιστεύουμε ότι είναι ξεχωριστές και πολύ προσωπικές κι' όμως όσο το μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους γύρω μας βλέπουμε ότι αυτά που θεωρούσαμε αυστηρώς προσωπικά, καταλήγουν συλλογικά και σχεδόν πανανθρώπινα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όλοι μας με κάποιο τρόπο και για κάποιο λόγο έχουμε υπάρξει είτε θύτες είτε θύματα ψυχολογικής ή σωματικής βίας. Δεν πρέπει να φοβούνται οι άνθρωποι να μιλήσουν."
Βί(αι)ος από 21/10/2015 μέχρι 26/11/2015 κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15 στο Θέατρο του 104 (Ευμολπιδών 41, Γκάζι, 11854 Αθήνα)
Τιμές εισιτηρίων: 10ευρώ γενική είσοδος, 7ευρώ ανέργων, ατέλειες και γκρουπ πάνω των 7 ατόμων
Σ.Ο.: "Δεν ξέρω τι να απαντήσω σε αυτό. Έχω μια περίεργη άποψη για κάποια πράγματα. Θεωρώ πως σαν άνθρωποι ο καθένας μας είναι μοναδικός, αλλά τα βιώματα μας ορισμένες φορές είναι κοινά, υπάρχουν καταστάσεις που εμείς οι ίδιοι πιστεύουμε ότι είναι ξεχωριστές και πολύ προσωπικές κι' όμως όσο το μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους γύρω μας βλέπουμε ότι αυτά που θεωρούσαμε αυστηρώς προσωπικά, καταλήγουν συλλογικά και σχεδόν πανανθρώπινα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όλοι μας με κάποιο τρόπο και για κάποιο λόγο έχουμε υπάρξει είτε θύτες είτε θύματα ψυχολογικής ή σωματικής βίας. Δεν πρέπει να φοβούνται οι άνθρωποι να μιλήσουν."
Βί(αι)ος από 21/10/2015 μέχρι 26/11/2015 κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15 στο Θέατρο του 104 (Ευμολπιδών 41, Γκάζι, 11854 Αθήνα)
Τιμές εισιτηρίων: 10ευρώ γενική είσοδος, 7ευρώ ανέργων, ατέλειες και γκρουπ πάνω των 7 ατόμων
Γιάννης Στέλιος Παπαδόπουλος
Email: jskpapadopoulos@gmail.com
Email: jskpapadopoulos@gmail.com
