Να αναμετρηθεί πρώτα με τον εαυτό της
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Σε λίγο περισσότερο από ένα μήνα οι ψηφοφόροι, τα μέλη και οι φίλοι της ΝΔ θα κληθούν να αν...
http://www.thecolumnist.gr/2015/10/blog-post_52.html
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Σε λίγο περισσότερο από ένα μήνα οι ψηφοφόροι, τα μέλη και οι φίλοι της ΝΔ θα κληθούν να αναδείξουν τον όγδοο εκλεγμένο πρόεδρο του κόμματός τους. Η διαδικασία θα λάβει χώρα σε μία πολύ κρίσιμη στιγμή για τη χώρα και σε ένα πολιτικό σκηνικό που κυριαρχεί πέραν πάσης αμφιβολίας ο Αλέξης Τσίπρας. Υπό αυτό το πρίσμα οι εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και βασικού πυλώνα του πολιτικού συστήματος της χώρας, έχουν μεγάλη σημασία για το πολιτικό σκηνικό των επόμενων χρόνων.
Πριν όμως περάσουμε στους υποψηφίους, για να γίνει κατανοητό το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα εκλεγεί ο επόμενος αρχηγός, πρέπει να επισημανθούν ορισμένες διαχρονικές ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν την ελληνική συντηρητική παράταξη.
Η πρώτη και βασική είναι ότι η ΝΔ δεν είναι ένα τυπικό ευρωπαϊκό κεντροδεξιό κόμμα όπως τα αντίστοιχα στο ΕΛΚ αλλά μάλλον ένα κλειστό, βαθιά αντιδραστικό σε αλλαγές και προσκολλημένο σε ιδιότυπες ''επετηρίδες''. Η δομή και η λειτουργία της δεν βασίζονται τόσο στα θεσμοθετημένα κομματικά όργανα όσο στις επιβαλλόμενες προσωπικές στρατηγικές του εκάστοτε αρχηγού αλλά και στην οικογενειοκρατία. Με άλλα λόγια οι αποφάσεις λαμβάνονται μόνο κατ’ επίφαση δημοκρατικά ενώ στην ουσία το κόμμα ελέγχεται από ένα άτυπο συμβούλιο οικογενειών που λειτουργούν εν είδει κοτζαμπάσηδων και βαρώνων μοιράζοντας ΄΄δαχτυλίδια΄΄. Επί της ουσίας η συντηρητική παράταξη στην Ελλάδα αν και βρισκόμαστε στο 2015, συνεχίζει να λειτουργεί με όρους και οργάνωση της παλιάς ΕΡΕ.
Η ΝΔ όμως δε θυμίζει ΕΡΕ μόνο στην δομή αλλά και στη ουσία της πολιτικής της. Αν και κεντροδεξιό, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνεχίζει να απαντά στις σύγχρονες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές προκλήσεις με όρους περισσότερο λαϊκής Δεξιάς παρά φιλελεύθερης ή έστω μετριοπαθούς Δεξιάς. Η θρησκεία, η πατρίδα και η οικογένεια είναι τα βασικά στοιχεία της πολιτικής και ιδεολογικής συγκρότησής της και σε αντίθεση με άλλα αδελφά κόμματα στην Ευρώπη, ο φιλελευθερισμός, οικονομικός, κοινωνικός και πολιτικός, βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα.
Το παραπάνω οφείλεται, κυρίως, στην πλειοψηφία του εκλογικού ακροατηρίου στην οποία απευθύνεται το κόμμα. Δε θα ήταν υπερβολή να επισημάνουμε ότι ο τυπικός ψηφοφόρος της ΝΔ μοιράζεται την ίδια αγωνία για μια θέση στο δημόσιο με τον αντίστοιχο του ΣΥΡΙΖΑ όπως μοιράζεται και την ίδια, περίπου, δυσφορία ως προς την επιχειρηματικότητα με τον ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί που διαφοροποιούνται είναι σε θέματα Εκκλησίας, παράδοσης, δημόσιας ασφάλειας, μεταναστευτικού κλπ. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι την περίοδο 2004-2009, περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από την υποτίθεται νεοφιλελεύθερη καραμανλική ΝΔ, οι προσλήψεις στο δημόσιο ήταν περίπου 200.000 εξαιρώντας μάλιστα άλλες 600.000 που έγιναν με την μορφή συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Αυτή η πρακτική δεν συνάδει με ένα σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα.
Με βάση αυτά τα δεδομένα και λαμβάνοντας υπόψη όλες τις ιδιαιτερότητες, εσωκομματικές και μη, αυτό είναι περίπου το πλαίσιο στο οποίο καλούνται να κινηθούν οι 4 υποψήφιοι πρόεδροι.
Ο νυν πρόεδρος της ΝΔ Βαγγέλης Μεϊμαράκης, γιος παλαιού βουλευτή Ηρακλείου της ΕΡΕ, ανέλαβε τη ΝΔ ένα βήμα πριν από την οργανωτική και εκλογική διάλυση και του πιστώνεται ότι κατάφερε μέσα σε ελάχιστο διάστημα όχι μόνο να τη σώσει από την απόλυτη καταστροφή αλλά και να διατηρήσει σε σχετικά ανεκτά επίπεδα τα ποσοστά του κόμματος. Παρ’ όλα αυτά, η πεζοδρομιακή ρητορική και οι συχνές εκρήξεις του δεν τον καθιστούν έναν πολιτικό κατάλληλο για την ηγεσία όχι μόνο της παράταξης αλλά και κυρίως της χώρας. Άλλωστε δεν πρέπει να λησμονείται το γεγονός ότι επί χρόνια αποτέλεσε μέρος ενός πολιτικού σκηνικού που στα μάτια του μέσου ψηφοφόρου θεωρείται φθαρμένο και διεφθαρμένο.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την άλλη αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση καθώς ο ''σώγαμπρος'' στη ΝΔ από τον ΛΑΟΣ προκάλεσε έκπληξη με την απόφασή του να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος. Συνεπής στις πολιτικές του απόψεις, τις οποίες υπερασπίζεται με πάθος παντού, απόλυτα τηλεοπτικός και επιτυχημένος, κατά κάποιους, υπουργός είναι ο μοναδικός από τους υποψηφίους που δεν προέρχεται από πολιτικό τζάκι. Έχει δηλώσει επανειλημμένα ΄΄περήφανος΄΄ που ψήφισε και τα τρία μνημόνια, ασχέτως αν τελευταία δηλώνει όλο και πιο συχνά ότι το τρίτο είναι λάθος λόγω των υπερβολικών φόρων που επιβάλλονται στην μεσαία τάξη.
Είτε ''λαγός'' του συστήματος των βαρώνων της ΝΔ που τον χρησιμοποιούν για να αποδυναμώσουν συγκεκριμένες υποψηφιότητες είτε επειδή θέλει να εξασφαλίσει ένα ποσοστό το οποίο αργότερα θα μπορεί να επικαλεστεί για να μην εκδιωχθεί σε ενδεχόμενη μετατόπιση του κόμματος προς το κέντρο υπό έναν μετριοπαθή πρόεδρο, το βέβαιο είναι ότι δεν εκφράζει τόσο τη λαϊκή Δεξιά όσο μια νέο-φιλελεύθερη τάση μέσα στο κόμμα. Αν και έχει κάνει σημαία του το γεγονός ότι δεν είναι γόνος πολιτικής οικογένειας και έχει ως πρότυπό του τον ''αυτοδημιούργητο'' Σαρκοζί, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει σαφές έλλειμμα ηγετικών προσόντων και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να απευθυνθεί πέραν ενός συγκεκριμένου πολιτικού ακροατηρίου εντός της συντηρητικής παράταξης. Αξίζει δε να σημειωθεί η απλοϊκότητα της πολιτικής του σκέψης σύμφωνα με την οποία ακόμη κι αν ο ίδιος που αυτοπροσδιορίζεται ως ''δεξιός'' εκλεγεί πρόεδρος της ΝΔ, το κόμμα θα παραμείνει κεντροδεξιό καθώς δεν θα αλλάξει η φυσιογνωμία του. Μα αν ο πρόεδρος του οποιουδήποτε κόμματος δεν αφήνει το δικό του πολιτικό στίγμα επηρεάζοντας την πολιτική κατεύθυνσή του, τότε ποιο το νόημα να αλλάζουν οι πρόεδροι σε ένα κόμμα;
Ο τρίτος υποψήφιος Απόστολος Τζιτζικώστας, νυν Περιφεριάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, πρώην βουλευτής και επίσης γόνος πολιτικής οικογένειας, είναι ο μόνος που αποτελεί, τουλάχιστον για τους εκτός Μακεδονίας Έλληνες, ένα πολιτικό ερωτηματικό. Το τί πιστεύει σε συγκεκριμένα ζητήματα όπως η οικονομία, το προσφυγικό, οι απολύσεις στο Δημόσιο κλπ παραμένει άγνωστο στο ευρύ κοινό, κάτι που προφανώς αποτελεί μέρος μιας προεκλογικής τακτικής. Στηρίζεται κατά κύριο λόγο στο ηλικιακό του πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων και στον άνεμο ανανέωσης που αορίστως υπόσχεται ότι θα φέρει τόσο στη ΝΔ όσο και στη χώρα. Παραβλέποντας το γεγονός ότι χαρακτηρίζει τη Θεσσαλονίκη ως άπλυτη γκομενάρα, η συγκεκριμένη υποψηφιότητα, ανεξαρτήτως των όποιων χαρακτηριστικών της, θα έπρεπε να έχει ήδη απορριφθεί καθώς μέχρι το 2019 δεν δύναται να εκλεγεί στο ελληνικό κοινοβούλιο λόγω ασυμβιβάστου. Κι όμως πολλοί τον θεωρούν τον αντι-Τσίπρα της Κεντροδεξιάς και φαβορί της κούρσας…
Ο τέταρτος των υποψηφίων Κυριάκος Μητσοτάκης, από τους πιο δημοφιλείς βουλευτές στους κόλπους των ψηφοφόρων της ΝΔ επί χρόνια και υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης στην κυβέρνηση Σαμαρά, έχει ένα μάλλον μετριοπαθές προφίλ, αυτοπροσδιορίζεται ως κεντροδεξιός και αναμφίβολα ανήκει στη φιλελεύθερη πτέρυγα του κόμματος, χωρίς όμως να είναι νεο-φιλελεύθερος. Συγκρούστηκε με κατεστημένες νοοτροπίες και πρακτικές ετών όσο κατείχε το χαρτοφυλάκιο, όμως πολλοί θα ήθελαν να δουν κάτι παραπάνω και πιο ουσιαστικό από την αυτονόητη απόλυση των επίορκων και τη στοχοποίηση των καθαριστριών και των σχολικών φυλάκων. Ο ίδιος παραδέχεται ότι ευνοήθηκε στην πολιτική του εξέλιξη από το όνομα που φέρει και υποστηρίζει πως θέλει να καταργήσει το σύστημα της οικογενειοκρατίας στη ΝΔ, το οποίο ξέρει από μέσα, σπάζοντας τα στεγανά και επιδιώκοντας να φέρει στην πολιτική νέους και αυτοδημιούργητους ανθρώπους. Παρά το γεγονός ότι εκπροσωπεί μια μετριοπαθή έκφραση του φιλελευθερισμού και θα μπορούσε με άνεση να απευθυνθεί σε ένα ακροατήριο ευρύτερο του κομματικού, η πολιτική τάση την οποία εκπροσωπεί είναι μειοψηφική στη ΝΔ και το επίθετό του έχει ακόμα φανατικούς πολέμιους. Και βέβαια πολλοί δεν έχουν ακόμα ξεχάσει τα περίφημα τιμολόγια της SIEMENS.
Κλείνοντας, θα πρέπει να τονίσουμε ότι η συντηρητική παράταξη έχει ανάγκη σήμερα περισσότερο από ποτέ έναν αρχηγό με δοκιμασμένες πολιτικές ικανότητες σε δύσκολους καιρούς ο οποίος θα μπορεί να απευθυνθεί σε ένα ευρύτερο ακροατήριο του στενά κομματικού, ενώνοντας και όχι διχάζοντας. Θα ήταν τεράστιο λάθος να ψάξει τον αντι-Τσίπρα με ηλικιακά κριτήρια καθώς ο πρωθυπουργός έχει συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά και ιδέες που ξεπερνούν το ζήτημα της ηλικίας. Και σε κάθε περίπτωση, η ΝΔ θα πρέπει πρώτα και πάνω από όλα να αναμετρηθεί με τον ίδιο της τον εαυτό και να ανοιχθεί σταθερά και όχι ευκαιριακά στον κόσμο. Οι σύγχρονες ιδέες, τις οποίες έχει αναμφισβήτητα μεγάλη ανάγκη, θα προκύψουν από τον εκσυγχρονισμό των δομών και των διαδικασιών της. Και σε αυτό κανείς υποψήφιος δεν έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια ως τώρα.
