Για όσους η ευαισθητοποίηση είναι μόδα...

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ 

Όλα κυλούσαν ομαλά κι ωραία για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Selfies, check-ins, gifs, memes κι ένα σωρό τέτοια ανάλαφρα γέμιζαν την αρχική μας σελίδα μέχρι που ξαφνικά χθες το βράδυ, όλοι... ξέχασαν τα παραπάνω και αποφάσισαν να... ευαισθητοποιηθούν, με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις που συγκλόνισαν το Παρίσι και κατ' επέκταση όλον τον κόσμο.

Το εργάκι βέβαια αυτό το έχουμε ξαναδεί. Το βλέπουμε συνεχώς, κάθε φορά που κάτι τραγικό θα συμβεί είτε στη χώρα μας, είτε στον υπόλοιπο κόσμο. Je suis Charlie, Γιακουμάκης κι άλλα τέτοια έχουν φροντίσει να χαρίσουν σε πολλούς την ευκαιρία να φορέσουν τον μανδύα του ευαισθητοποιημένου και έτοιμου να αλλάξει τον κόσμο ανθρώπου.

Μόνο που θα πρέπει να γνωρίζουν αυτοί οι δήθεν έτοιμοι κάτι πάρα πολύ βασικό: η ανθρωπότητα δεν αλλάζει με hashtags και αναλύσεις του πληκτρολογίου. Η ανθρωπότητα θα αλλάξει (αν μπορεί να αλλάξει) μονάχα με πράξεις!

Είναι ειρωνικό, είναι προκλητικό να δηλώνεις έτοιμος να συμμετάσχεις σε μία προσπάθεια αλλαγής του σκηνικού, τη στιγμή που στην πραγματικότητα δεν είσαι. Είναι προτιμότερο να μην πεις κουβέντα, από το να φορέσεις μία μάσκα απλά και μόνο για να πολλαπλασιάσεις τα likes σου. Είναι προτιμότερο να κάνεις ανέμελος το κλασσικό σου check-in στο Γκάζι, από το να λες πως πενθείς για τους αδικοχαμένους του Παρισιού, τους οποίους όμως μονάχα οι δικοί τους άνθρωποι θα κλάψουν.

Χθες το βράδυ, πολλοί δήλωσαν ότι πενθούν. Το ίδιο βράδυ, έκλεισαν το wifi του κινητού τους, έκλεισαν τα μάτια τους και κοιμήθηκαν σαν πουλάκια. Στο Παρίσι, κάποιοι άνθρωποι δεν κοιμήθηκαν. Και το ξημέρωμα τους βρήκε χωρίς τους δικούς τους ανθρώπους.

"We eat and drink while tomorrow they die...", για όσους δεν γνωρίζουν.

Το να λέμε, λοιπόν, ότι πενθούμε είναι κάτι παραπάνω από ειρωνεία και πρόκληση. Είναι καιρός να σταματήσουμε το "μπλα μπλα" και να πάψουμε να εκμεταλλευόμαστε τα τραγικά γεγονότα για να αυτοπροβληθούμε. Αν έχουμε σκοπό να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο, ας κάνουμε επιτέλους κάτι. Ας ΚΑΝΟΥΜΕ (πράξεις), όχι ας πούμε (λόγια).

Η ευαισθητοποίηση δεν είναι μόδα. Γιατί πολλοί το αντιμετωπίζουν κάπως έτσι. Μόδα ήταν και το #JeSuisCharlie, μόδα είναι και το #PrayForParis. Την άλλη εβδομάδα το πολύ, θα έχει περάσει. Και όλοι μας θα συνεχίσουμε εκ του ασφαλούς τις ζωές μας ως είχαν, μέχρι το επόμενο διάλειμμα για τη νέα μόδα που κάποια στιγμή (δυστυχώς) θα εμφανιστεί. Κάποιοι όμως θα κλαίνε ακόμη. Θα είναι μονάχα εκείνοι που έχασαν τους ανθρώπους τους.

Υ.Γ.: Ούτε με προσευχές αλλάζει το πράγμα. Όσο και να "pray", δουλειά δεν γίνεται...

Μάριος Μάντζος