Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι

ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΕΜΙΝΑ ΤΣΟΚΑΝΑ

22 Δεκεμβρίου 2015: η ημερομηνία που για κάποιους θα γραφτεί στην ιστορία και για κάποιους θα περάσει απαρατήρητη. Αναφέρομαι φυσικά στην ημερομηνία ψήφισης του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Το "σύμφωνο συμβίωσης και άλλες διατάξεις", όπως ορίζεται στο σχέδιο νόμου το οποίο αποτελεί νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επιτρέπει σε δύο ενήλικα πρόσωπα, ανεξάρτητα από το φύλο τους, να ρυθμίσουν συμβατικά νομικά δικαιώματα και υποχρεώσεις που έχουν ως ζευγάρι.

Το πολυσυζητημένο αυτό σύμφωνο προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων καθώς τα ομόφυλα ζευγάρια άρχισαν να εκδηλώνουν ελεύθερα πλέον τα συναισθήματά τους και να φιλιούνται δημόσια. Προσωπικά, μπορεί να νιώθω άβολα όταν αυτό συμβαίνει μπροστά στα μάτια μου, ωστόσο χαίρομαι πραγματικά γι' αυτούς. Χαίρομαι γιατί έχουν τη δυνατότητα επιτέλους να ζήσουν ελεύθερα, χωρίς να κρύβονται και να φοβούνται λες και πράττουν κάτι παράνομο. Είναι ερωτευμένοι και το δείχνουν, όπως όλα τα ζευγάρια, ομόφυλα και μη. Από πότε η αγάπη είναι απαγορευμένη και οι άνθρωποι δεν μπορούν να εκδηλώνουν τα συναισθήματα που νιώθουν γι' αυτούς που αγαπούν;

Παρ' όλα αυτά, οι ακρότητες και οι προκλητικές ενέργειες κάποιων ομοφυλόφιλων δεν συνάδουν με τα δίκαια αιτήματά τους και φανερώνουν πως δεν κατανοούν ότι η ομοφυλοφιλία είναι ερωτική επιλογή και όχι τρόπος ζωής που πρέπει να επιβάλλεται στους άλλους.

Η ιστορία αποδεικνύει ότι ανέκαθεν τα ανθρώπινα δικαιώματα κατακτήθηκαν με την πάροδο του χρόνου μέσα από συνεχείς αγώνες. Έτσι και τώρα πρέπει να συμβάλλουμε ώστε οι ομοφυλόφιλοι να κατοχυρώσουν τα δικαιώματά τους, δικαιώματα που για εμάς τους ετεροφυλόφιλους θεωρούνται δεδομένα. Απόψεις του τύπου ότι αυτές οι προτιμήσεις δεν είναι φυσιολογικές, δεν μπορούν κατά την άποψή μου να θεωρούνται λογικές. Το τι ορίζει ο καθένας φυσιολογικό και τι ανώμαλο είναι καθαρά υποκειμενική άποψη. Αυτό που μπορεί να γίνει αποδεκτό, είναι ότι από τη φύση τους οι άνθρωποι γεννήθηκαν με κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, είτε αυτά αφορούν τις σεξουαλικές προτιμήσεις είτε κάποια στοιχεία του χαρακτήρα τους.

Το σύμφωνο συμβίωσης αφορά την εξίσωση των ανθρωπινών δικαιωμάτων και επομένως θα έπρεπε, αν θέλουμε να ισχυριζόμαστε ότι ανήκουμε σε μια δημοκρατική Ελλάδα, να γίνεται αποδεκτό από όλους, ανεξαρτήτως προτιμήσεων. Δεν απαιτούν κάτι εξωπραγματικό. Το εξωπραγματικό είναι πως στα ομόφυλα ζευγάρια δεν υπάρχει ακόμη πρόβλεψη για την κάλυψη των ιατρικών εξόδων, τη συμπαράσταση και τη φροντίδα των συντρόφων τους, όταν αυτοί την χρειάζονται.

Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί το παράδειγμα συνανθρώπου μας ο οποίος δεν μπορούσε να επισκεφτεί το σύντροφο του, που βρισκόταν στη εντατική, καθώς δεν θεωρούνταν συγγενής πρώτου βαθμού. Ο αγώνας περί ίσων δικαιωμάτων δεν είναι θεωρητική συζήτηση για αυτό και τα λόγια πρέπει να συνοδεύονται από πράξεις.

Όσο δε για τα ομοφοβικά και ρατσιστικά σχόλια της Εκκλησίας δεν αρμόζουν στην Ελλάδα του 2016. Η Εκκλησία και οι πνευματικοί πατέρες συγχωρούν τα λάθη και τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων. Η αγάπη όμως δεν είναι αμαρτία. Ας δεχτούν λοιπόν το διαφορετικό. Αν θέλουμε να θεωρούμαστε Ευρωπαίοι πολίτες οφείλουμε να δρούμε και να σκεφτόμαστε ως Ευρωπαίοι, χωρίς να "κουβαλάμε" απλώς την ταμπέλα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ως προς την υιοθεσία, αυτή αποτελεί ζήτημα που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Η υιοθεσία εν γένει είναι μια πολύ δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία στην οποία τα άτομα που ενδιαφέρονται να υιοθετήσουν, περνούν από πολλούς και συνεχείς ελέγχους. Ωστόσο τα παιδιά όλου του κόσμου χρειάζονται αγάπη και φροντίδα, είτε αυτή θα παρέχεται από ετερόφυλα, είτε από ομόφυλα ζευγάρια. Όταν κάποιος νιώσει πραγματικά την ανάγκη να γίνει γονιός, θα το κάνει με όλη την ψυχή του, ανεξαρτήτως φύλου.

Αναμφίβολα τα παιδιά έχουν ως πρότυπο την οικογένεια και τους γονείς τους και, κατά κάποιον τρόπο, ακολουθούν το παράδειγμά τους. Κάποιοι όμως θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο τα ομόφυλα ζευγάρια που θα υιοθετήσουν παιδιά, θα τα επηρεάσουν έμμεσα ώστε να γίνουν και αυτά ομοφυλόφιλα. Ως προς αυτήν την προσέγγιση, έχω να αναφέρω ότι και οι ομοφυλόφιλοι γεννήθηκαν από ετεροφυλόφιλους γονείς, τους οποίους ενδεχομένως να είχαν πρότυπο, όμως γεννήθηκαν με ιδιαίτερες προτιμήσεις. Δεν είναι επομένως απόλυτο ότι όταν οι ομοφυλόφιλοι υιοθετήσουν θα δώσουν το "λάθος" ερέθισμα στα παιδιά τους.

Τέλος, όπως εγώ είμαι ελεύθερη να γράφω αυτή τη στιγμή τη γνώμη μου, έτσι ελεύθεροι πρέπει να νιώθουν όλοι. Να είναι ευτυχισμένοι και να κάνουν αυτό που τους εκφράζει, χωρίς να σκέφτονται τι θα πουν οι άλλοι. Εξάλλου όλοι είμαστε διαφορετικοί … αλλά όλοι ίσοι!