Μία μικρή νότα αναγνώρισης στον Robbie Krieger

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ  Οι εμβληματικές φυσιογνωμίες, που είναι σε θέση κάποιος να συναντήσει, κάνοντας μία μακρά διαδρομή κατά ...


 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ 

Οι εμβληματικές φυσιογνωμίες, που είναι σε θέση κάποιος να συναντήσει, κάνοντας μία μακρά διαδρομή κατά μήκος του χρονολογίου της ιστορίας της μουσικής, είναι πραγματικά τόσες που αν ήταν απαραίτητο να επιλέξει μονάχα μερικούς, θα τα έβρισκε κυριολεκτικά πολύ σκούρα. Ιδιαίτερα, όσον αφορά τους τραγουδιστές των μεγάλων συγκροτημάτων, που όπως και να το κάνεις, είχαν πάντα μία παραπάνω προβολή. Διότι η δική τους φωνή ήταν (και είναι) αυτή που θα ξεσηκώσει το κοινό, διότι οι δικές τους κινήσεις πάνω στη σκηνή θα ξετρελάνουν τη λαοθάλασσα, διότι, διότι, διότι... Χίλιοι δυο λόγοι. Και στο όνομά τους, ο κόσμος αντικρίζει πολλές φορές ολόκληρη την μπάντα.

Προσωπικά, απεχθανόμουν πάντα αυτήν την ταύτιση των συγκροτημάτων με τους frontmen τους. Ο κόσμος συνηθίζει να το κάνει είτε λόγω συναισθηματικού δεσίματος με εκείνους, είτε λόγω ελλιπών γνώσεων είτε διότι οι περισσότεροι ερμηνεύουν διαφορετικά την έννοια και την επιτυχία μιας μπάντας. Τι θα ήταν άραγε ο Mick Jagger χωρίς τον Keith Richards και τα άλλα παιδιά; Πόσο μακριά θα μπορούσε να φτάσει η καριέρα του John Lennon χωρίς τα υπόλοιπα "σκαθάρια"; Θα γινόταν ποτέ ο "βασιλιάς των σαυρών", αυτός που "όλα μπορεί να τα κάνει", ο Jim Morrison, αν δεν ήταν ο Ray, Robbie και ο John;

Για πολλούς ο Jim ήταν όλοι οι Doors. Ήταν το σύμβολο, ο απόλυτος ροκ σταρ, όσο κι αν ο ντράμερ του συγκροτήματος John Densmore διαβεβαιώνει πως ο όρος αυτός δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό τους. Είναι βέβαιο πως οι στίχοι, ο εκκεντρικός και ιδιόρρυθμος χαρακτήρας τόσο πάνω όσο και έξω από τη σκηνή, ο δυναμισμός, τα ελαττώματα αλλά και τα θετικά του Morrison, αποτέλεσαν αναπόσπαστο κομμάτι της επιτυχίας της θρυλικής μπάντας και το σίγουρο είναι πως, αν εκείνος δεν ήταν αυτός που ήταν, οι Doors εξαιρετικά δύσκολα θα έγραφαν το όνομά τους ανεξίτηλα στην ιστορία της παγκόσμιας μουσικής. Οι Doors όμως ήταν τέσσερις. Κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνά κανείς, ειδικά εκείνοι που αγαπούν τον Jim και τα τραγούδια του.

Ο Robbie Krieger ήταν ένας από τους τέσσερις. Σήμερα, συμπληρώνει 70 χρόνια ζωής, και παραμένει δικαίως ένας από τους κορυφαίους κιθαρίστες που γνώρισε ποτέ η ροκ (κι όχι μόνο) μουσική. Εντάχθηκε στο συγκρότημα σε ηλικία 18 ετών. Τη στιγμή εκείνη, έπαιζε κιθάρα μονάχα δύο χρόνια, ενώ ηλεκτρική κιθάρα είχε πιάσει στα χέρια του μόλις κάτι μήνες. Το απίστευτο ταλέντο του, ωστόσο, και το μουσικό του ένστικτο τού επέτρεψαν να συνοδεύσει με αξιοθαύμαστο τρόπο και χωρίς να χρησιμοποιήσει ποτέ πένα για την κιθάρα του (!) τα ιστορικά τραγούδια των Doors, σε πολλά από τα οποία είχε γράψει στίχους ή μουσική. Ένας πραγματικά μεγάλος καλλιτέχνης που χωρίς αυτόν είναι απορίας άξιο αν θα έφταναν οι Doors εκεί που έφτασαν (πράγμα που ισχύει τόσο για τον Ray Manzarek όσο και για τον John Densmore).

Ο μύθος του Jim Morrison είναι σαφέστατα τεράστιος. Οφείλουμε ωστόσο να μην τον καταχραζόμαστε και να μην του δίνουμε περισσότερη αξία από αυτήν που πραγματικά έχει, υπερκαλύπτοντας και αδικώντας όσους τον έχτισαν. Οι Doors ήταν, είναι και θα είναι για πάντα ο Jim, ο Ray, ο Robbie και o John.

Χρόνια Πολλά, Robbie. Νομίζω, σου άξιζε μία μικρή νότα αναγνώρισης...

Μάριος Μάντζος

Related

What's hot? 3427006632955887937

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item