Στον πάτο του βαρελιού

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Η οικονομική κρίση, πέρα από όλα τα δεινά τα οποία έχει προκαλέσει, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως, έφερε μαζί της και ένα καλό. Την τάση για αυτοκριτική. Συνηθίζαμε να πιστεύουμε, και πολλοί ακόμη συνεχίζουν να πιστεύουν, πως για ό,τι στραβό μας συμβαίνει φταίνε πάντα οι άλλοι. Το αλησμόνητο ΄΄μαζί τα φάγαμε'' έχει και μια δόση αλήθειας και με αφορμή αυτή τη φράση ξεκίνησε μια συζήτηση για το πολιτικό IQ του Έλληνα πολίτη και κατά πόσο ευθύνεται ο ίδιος με τις επιλογές του όλα αυτά τα χρόνια που φτάσαμε σε αυτή την άθλια κατάσταση.

Αναλύοντας λοιπόν αυτό το ενδεχόμενο και πάνω που αρχίζαμε να πιστεύουμε πως είμαστε πολιτικά ο πιο χαζός λαός στον κόσμο, έρχονται οι φίλοι μας οι Αμερικανοί για να κατακτήσουν τα πρωτεία και να στρογγυλοκαθίσουν, προς το παρόν, στον πάτο του βαρελιού των λαών με μηδενική πολιτική κουλτούρα και άποψη.

Για το παρελθόν δεν έχω να πω πολλά. Και μόνο που εξέλεξαν για πρόεδρό τους και πλανητάρχη τον George W. Bush. αρκεί. Βέβαια οι ψηφοφόροι του είχαν τρομερά πολιτικά κριτήρια και πρέπει αυτό να τους το αναγνωρίσουμε. Το ''η Αμερική έχει ανάγκη το χιούμορ του'' που απάντησε μια ψηφοφόρος του στην ερώτηση γιατί στηρίζει τον Μπους, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας το 2000, τα λέει όλα. Η 11η Σεπτεμβρίου του 2001 τους δικαίωσε για την επιλογή τους.

Πάμε όμως και στα τωρινά. Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές πλησιάζουν και όπως όλα δείχνουν οι δύο υποψήφιοι που θα διεκδικήσουν την προεδρία θα είναι η Χίλαρι Κλίντον και ο Ντόναλντ Τραμπ.

Η Χίλαρι, πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ, φαβορί για την ανάληψη της προεδρίας και σύζυγος του ανθρώπου που το μόνο που έκανε κατά τη διάρκεια της θητείας του ήταν να βομβαρδίζει λαούς και να λεκιάζει φορέματα, αποφάσισε να λάβει μέρος στην προεκλογική κούρσα. Το όνομά της είναι συνδεδεμένο με ουκ ολίγα σκάνδαλα με πιο πρόσφατο εκείνο του Μαρτίου του 2014 όπου αποκαλύφθηκε ότι χρησιμοποιούσε για την ηλεκτρονική αλληλογραφία (e-mails) κατά τη θητεία της ως υπουργός Εξωτερικών, προσωπικό διακομιστή (server) με κάποια από τα mails να σχετίζονται με την επίθεση εναντίον της αμερικανικής διπλωματικής αποστολής στη Βεγγάζη της Λιβύης το 2012 όπου είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν τέσσερις Aμερικανοί, μεταξύ των οποίων και ο Αμερικανός πρέσβης. Κάτι για το οποίο η Χίλαρι κατηγορείται ότι φέρει πολύ μεγάλη ευθύνη. Προφανώς όμως για να υπάρχουν άνθρωποι που την στηρίζουν στον προεκλογικό της αγώνα θα είναι πεπεισμένοι πως επρόκειτο για ένα στιγμιαίο λάθος και ότι οι θάνατοι των τεσσάρων Αμερικανών ήταν απλά παράπλευρες απώλειες στον αγώνα που δίνει η χώρα για παγκόσμια ειρήνη. LOL!!!

Από την άλλη μεριά, το νέο φρούτο στην αμερικανική κι ενδεχομένως στην παγκόσμια πολιτική σκηνή ακούει στο όνομα Ντόναλντ Τραμπ. Κερδίζοντας την μία πολιτεία μετά την άλλη στις προκριματικές εκλογές για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών οι πιθανότητες να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της χώρας έχουν αυξηθεί σημαντικά. Ο μεγιστάνας έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις με τις ρατσιστικές και σεξιστικές δηλώσεις του κατά την διάρκεια συνεντεύξεων του. Κανείς όμως δεν θα φανταζόταν ότι στη ''γη των ελεύθερων και το σπίτι των γενναίων'', οι ακραίες του αυτές απόψεις θα άγγιζαν τόσο μεγάλη μερίδα του αμερικανικού εκλογικού σώματος. Πέρα από την απαγόρευση της εισόδου σε όλους του μουσουλμάνους που έχει προτείνει, είναι φανατικός υποστηρικτής της οπλοκατοχής παρά το γεγονός πως στην Αμερική, κάθε τρείς και λίγο, εμφανίζεται ένας τρελός που θερίζει κόσμο σε σχολεία, σινεμά κτλ., ενώ έχει δεχτεί και τη στήριξη της ρατσιστικής Κου Κλουξ Κλαν.

Η πλάκα είναι πως κάθε φορά που έχουμε εκλογές στην Αμερική, όλος ο κόσμος παρακολουθεί αποσβολωμένος τις εξελίξεις μιας και στον εκάστοτε πρόεδρο εναποθέτουμε όλες μας τις ελπίδες για να λύσει μια και καλή το πρόβλημα της φτώχειας, της κλιματικής αλλαγής και να φέρει, το λέω πάλι για να το εμπεδώσουμε, παγκόσμια ειρήνη. Οι αμερικανικές εκλογές ανέκαθεν ήταν ένα σόου, όπως όλα άλλωστε σε αυτή τη χώρα.