Έτοιμη για νέες προκλήσεις και νέους εχθρούς

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

Πόσες ομάδες άραγε ξέρεις που από τη στιγμή της ίδρυσης τους και με το πέρας μόλις εφτά χρόνων, κατάφεραν να παίξουν στην πρώτη κατηγορία της χώρας τους; Προφανώς τέτοιες περιπτώσεις ανά τον -ποδοσφαιρικό- πλανήτη θα σπανίζουν, η μία ωστόσο που τραβάει τα φώτα και ιντριγκάρει ιδιαίτερα, είναι αυτή της RB Leipzig (Λάιπτσιγκ προφέρεται, Λειψίας ουσιαστικά για να ξέρουμε για τι μιλάμε). Μόλις το προηγούμενο Σαββατοκύριακο εξασφάλισε μαθηματικά -όπως και η Φράιμπουργκ- την άνοδό της στην Μπουντεσλίγκα της ερχόμενης περιόδου, και αναμένεται, μαζί με πολλούς φίλους, να κάνει και... αρκετούς εχθρούς, αφού δε συγκαταλέγεται και στις πλέον συμπαθητικές ομάδες της Γερμανίας!

Πιθανώς να μοιάζει με υπερβολή αυτή η θεώρηση. Το αν είναι ή όχι θα φανεί από του χρόνου, στις υποδοχές που θα επιφυλάσσουν οι αντίπαλες έδρες στους παίκτες της Λειψίας. Μιας ομάδας που ιδρύθηκε το 2009 (!), και κατάφερε σε διάστημα λίγων χρόνων να... "φάει" τις μικρότερες κατηγορίες ώστε να αναρριχηθεί στην πρώτη, που ήταν και εξ αρχής ο στόχος των ιδιοκτητών. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πως το "RB", στο όνομα της ομάδας, μπορεί να κάνει συνειρμό με την Red Bull (της γνωστής αυστριακής εταιρίας ενεργειακών ποτών, στην οποία ανήκει η Λειψία), αλλά επειδή έχει απαγορευτεί στη Γερμανία τυπικά ονομάζεται RasenBallsport. Έχοντας ως έδρας τη "Red Bull Arena" της Λειψίας, χωρητικότητας 49.000, και με την οικονομική επιφάνεια που επιτρέπει ένας κολοσσός από πίσω, το αγωνιστικό... ξεπέταγμα της RB, από την πέμπτη -ερασιτεχνική- κατηγορία (και μέσω της εξαγοράς της SSV Markranstadt, ώστε να γλυτώσει χρόνο στις μικρές τοπικές κατηγορίες), αργά ή γρήγορα θα έφερνε αποτελέσματα. Το ρόστερ της άλλωστε ήταν φέτος ούτως ή άλλως πολύ καλό, με παίκτες όπως ο Πόουλσεν, ο Φόρσμπεργκ από τη Μάλμε ή -ακόμα καλύτερα- ο ταλαντούχος 21χρονος Ντάβι Ζέλκε, ο οποίος δυο χρόνια πριν, δε δίστασε να αφήσει την Βέρντερ για να πάει σε μια ομάδα που μόλις είχε προβιβαστεί στην Zweite Liga. 

Με το επίπεδο της Μπουντεσλίγκα προφανώς να μην συγκρίνεται με αυτό της δεύτερης εθνικής κατηγορίας, μεταγραφές από το πάνω ράφι -σαν του Ζέλκε- θα γίνουν το καλοκαίρι για την ομάδα του Ραλφ Ράνγκνικ. Σε μια εποχή όμως που γενικά τα χρήματα δεν λείπουν από αρκετές ομάδες, δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που η Leipzig αντιμετωπίζεται εχθρικά από άλλους οπαδούς. Η εξαγορά από έναν οικονομικό "γίγαντα", σε συνδυασμό με την πτώση παραδοσιακών δυνάμεων (όπως η Καρλσούη, η Καϊζερσλάουτερν, η Νυρεμβέργη), είναι το ένα στοιχείο που... χτυπάει άσχημα στο μάτι: για πολύ κόσμο, έστω και με μια δόση υπερβολής, δεν είναι τίποτα άλλο παρά το άρμα της μάχης της Red Bull στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, σε μια πόλη μάλιστα η οποία στο παρελθόν είχε δυνατές κιόλας ομάδες. Η Λειψία, που δεν τη λες και μικρή πόλη με περίπου 550.000 κατοίκους, είχε ανέκαθεν ποδοσφαιρική παράδοση, κυρίως με την Λοκομοτίβ, επί εποχής Ανατολικής Γερμανίας κυρίως (το 1987 μάλιστα, είχε φτάσει και στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων κόντρα στον Άγιαξ, αλλά τώρα έχει ουσιαστικά διαλυθεί), καθώς και η Ζάξεν, που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στις ερασιτεχνικές κατηγορίες. Ο χώρος υπήρχε, αν και πολλοί δεν είδαν το νέο πρότζεκτ ως μια ενδιαφέρουσα ομάδα, αλλά ως ένα προϊόν καθαρά του μάρκετινγκ..

Με την πάροδο του χρόνου (και των χρόνων), η έδρα της RB ανέβαζε τα εισιτήρια της, φτάνοντας φέτος να έχει σταθερά πάνω από 25-30 χιλιάδες φιλάθλους. Σε μια έδρα πολυτελέστατη, πλήρως εξοπλισμένη βάσει των ευρωπαϊκών προδιαγραφών, υπάρχουν και αυτοί που απλά μπορεί να θέλουν να απολαύσουν ωραίο ποδόσφαιρο και μια καλή ομάδα στην περιοχή τους. Ακόμα και αν αυτή είναι ένα δημιούργημα εφτά ετών, χωρίς φανέλα και ιδιαίτερη ιστορία. Είναι εύκολο να τους κατηγορήσεις; Μετά το 2009 και τον υποβιβασμό -τότε- της Κότμπους, καμία άλλη ομάδα από το ανατολικό κομμάτι της χώρας δεν έχει εμφανιστεί στην Μπουντεσλίγκα: σαφώς και δε ζούμε πια στην εποχή των δύο Γερμανιών, όπου το γόητρο της μιας επισκίαζε την ύπαρξη της άλλης, ωστόσο στην ευρύτερη περιοχή της Σαξωνίας, χωρίς να υπάρχουν άλλες μεγάλες ομάδες, μπορεί να... καρποφορήσει η προσπάθεια της RB, χτίζοντας έτσι σιγά-σιγά τον οπαδικό της πυρήνα, και όχι να περιορίζεται μόνο στη Λειψία.

Η άνοδος της RB Leipzig μπορεί να γεννά νέες συμπάθειες, όπως και κάθε ποδοσφαιρική ομάδα που ανεβαίνει απότομα επίπεδο (το έχουμε δει άλλωστε και σε άλλες περιπτώσεις), αλλά μάλλον πάντα θα υπάρχουν και οι υπέρμαχοι του ρομαντισμού και της αγνής φίλαθλης κουλτούρας, σε ένα ποδόσφαιρο που γίνεται ολοένα και πιο... καπιταλιστικό, εμπορικό προϊόν, που θα την περιμένουν για να την... υποδεχτούν στα σαλόνια αναλόγως. Η παρουσία της πάντως θα δώσει έξτρα ενδιαφέρον στο γερμανικό πρωτάθλημα, σχετικά με το τι θα πετύχει από εδώ και πέρα και πόσα βήματα μπροστά μπορεί να κάνει.

Χρήστος Γραβιάς