Θα το κατακτήσει αυτός που το θέλει περισσότερο...

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ 

Μπορεί η Μεγάλη Τετάρτη της ορθοδοξίας να ήταν πριν τρεις εβδομάδες, ωστόσο η μεγάλη Τετάρτη για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο λαμβάνει χώρα απόψε το βράδυ στις 21:45 στην Βασιλεία. Λίβερπουλ και Σεβίλλη θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους σε ένα κατάμεστο στάδιο, με την ατμόσφαιρα να προβλέπεται… μαγική! Γνωρίζουμε άλλωστε πως αμφότεροι οι οπαδοί λατρεύουν τις ομάδες τους, αλλά οι Reds έχουν μια παραπάνω δόση τρέλας. Το τρόπαιο του Europa League λοιπόν πολύτιμο, αναγκαίο και πολυπόθητο και για τους δύο, ωστόσο ένας θα καταφέρει να κόψει το νήμα. Θα είναι ο Χέντερσον ή ο Κόκε; Για να δούμε…

Γιατί η Σεβίλλη;

Η Σεβίλλη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως η «βασίλισσα» της διοργάνωσης. Back to back τροπαιούχος και θέλει να μείνει στην ιστορία με το 3/3. Ο Ουνάι Έμερι ξέρει πολύ καλά ότι αν κάνει και τρίτη σερί κατάκτηση, θα αυξήσει κι άλλο τις μετοχές του στο χρηματιστήριο των προπονητών, ενώ παράλληλα αν θελήσει η ομάδα της Ανδαλουσίας να του επεκτείνει το συμβόλαιο (ισχύς μέχρι τις 30/06/2017), θα πρέπει να του δώσει ένα μπάτζετ μεταγραφών ανάλογο της συμμετοχής στους (πολύ περισσότερο από του Europa) κερδοφόρους ομίλους του Champions League. Μην ξεχνάμε ότι από το 2014 ισχύει και αυτό το… δέλεαρ για τον νικητή του τελικού, η απευθείας συμμετοχή στην κορυφαία ευρωπαϊκή συλλογική διοργάνωση της επόμενης σεζόν.  Είναι πολλά τα λεφτά… Ουνάι!

Οι Ισπανοί δεν έχουν άγχος. Τη συμμετοχή σε ευρωπαϊκή διοργάνωση την έχουν εξασφαλισμένη από το πρωτάθλημα (ως 7οι στο Europa League) και μάλιστα στην αγαπημένη τους διοργάνωση. Την «χρυσή» τους σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας του Europa League την έχουν γράψει με τις δύο back to back κατακτήσεις. Η τρίτη σαφώς και είναι καλοδεχούμενη, αλλά δεν έγινε και κάτι να μην έρθει. Άρα, no worries, no pressure, που λένε και στο χωριό μου…

Γιατί η Λίβερπουλ;

Δίψα για τίτλο. Δεν είναι κρυφό ότι η ομάδα του Merseyside έχει ανάγκη από τίτλους. Καλές και χρυσές οι ανατροπές τύπου Dortmund, αλλά οι τίτλοι είναι αυτοί που μένουν. Και η τελευταία φορά που είχε παίξει σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης η ομάδα του Λιμανιού, ήταν το 2007 για το Champions League κόντρα στην -προσωπική άποψη- καλύτερη Μίλαν όλων των εποχών. Ενώ, ο τελευταίος της ευρωπαϊκός τίτλος ήταν το 2005. Στην Κωνσταντινούπολη. Το 2005. Στην Κωνσταντινούπολη…

Σταθερή στη διοργάνωση. Βέβαια μιλάμε για τελικό, όπου συνήθως τα στατιστικά πάνε περίπατο, αλλά η ομάδα του Κλοπ έχει μόλις μία ήττα στη διοργάνωση φέτος και αυτή σε… νεκρό χρόνο, καθώς ήταν στον πρώτο αγώνα του ημιτελικού στο Μαδριγάλ από τη Βιγιαρεάλ με γκολ στο 90+2'. Και η Σεβίλλη έχει μόλις μία ήττα βέβαια, από τη… Μόλντε στη φάση των «32», αλλά «προσγειώθηκε» στο Europa μετά τον αποκλεισμό της από το Champions League ως τρίτη σε όμιλο με Μάντσεστερ Σίτι, Γιουβέντους και Γκλάντμπαχ. 

Αν δεν το πάρει, του χρόνου μένουμε… Αγγλία! Για μια ακόμη χρονιά στο πρωτάθλημα δεν κατάφερε να μπει στην τετράδα, όπως είναι ο στόχος τα τελευταία χρόνια. Ούτε κατάφερε να τερματίσει σε θέση που να οδηγεί στους ομίλους του Europa League. Παράλληλα έχασε και στον τελικό του FA Cup από την Μάντσεστερ Σίτι στη διαδικασία των πέναλτι, άρα ούτε μέσω αυτού δικαιούται ευρωπαϊκό εισιτήριο. Τι μένει λοιπόν; Απλή λογική… Εννοείται βέβαια πως κατάκτηση του τίτλου σημαίνει, συμμετοχή σε ομίλους Champions League, άρα πολλά λεφτά, άρα ενδυνάμωση ρόστερ! Ζωτικής σημασίας εξίσωση για τον Κλοπ που θέλει να χτίσει μια ομάδα ικανή να χτυπήσει τίτλο ανάμεσα σε μεγαθήρια όπως οι Γκουαρντιόλα (Σίτι), Βενγκέρ (Άρσεναλ), Κόντε (Τσέλσι), Μουρίνιο ή Φαν Χάαλ (Γιουνάιτεντ), Ποκετίνο (Τότεναμ) και… Ρανιέρι (Λέστερ). 

Άδειο ιατρικό δελτίο. Όσοι παρακολουθούν φέτος τη Λίβερπουλ έχουν καταλάβει ότι το Μέλγουντ έμοιαζε με… ΜΕΘ. Και ειδικά από τον Απρίλη και μετά, όπου βασικά γρανάζια της μηχανής του Γιούργκεν (Τσαν, Χέντερσον, Οριγκί) βγήκαν εκτός μάχης για κάμποσο καιρό, με τις προβλέψεις να λένε ότι ίσως χάσουν και το Euro! Ωστόσο, κάτι σαν… μαγικό ραβδί έπεσε πάνω από τους τρεις και είναι διαθέσιμοι για το αποψινό παιχνίδι! Ειδικά ο Τσαν, ήταν τραυματίας από το επαναληπτικό ματς με την Ντόρτμουντ (14 Απριλίου) για 8 εβδομάδες. Και επέστρεψε στον επαναληπτικό με τη Βιγιαρεάλ (05 Μαΐου) -δύο εβδομάδες μετά(!)- όντας μάλιστα και ο καλύτερος παίκτης στο γήπεδο! Βέβαια προπονούταν 8 ώρες την ημέρα για να έχει αυτό το αποτέλεσμα, αλλά είναι αντιληπτή η… δίψα αυτών των παικτών για το θρίαμβο! 

Συμπέρασμα

Καλή, χρυσή και… άγια ομάδα η Σεβίλλη, όμως τα κίνητρα που υπάρχουν στο στρατόπεδο της Λίβερπουλ για την κατάκτηση του τίτλου είναι περισσότερα. Η ομάδα του Κλοπ έχει ανάγκη αυτό το τρόπαιο και η αίσθησή μου είναι, ότι το θέλει περισσότερο! Και όπως λέει και ο συγγραφέας Πάουλο Κοέλιο: Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις. 

Walk on walk on with hope in your heart

And you'll never walk alone

You'll never walk alone

Γιώργος Αναγνώστου