Kill Bill vol.3

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΑΝΟΣ ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΟΣ 

Ο λόγος τα τελευταία εικοσιτετράωρα στην ελληνική μπασκετική επικαιρότητα γίνεται κατά βάση για τον Βασίλη Σπανούλη, έναν τεράστιο αθλητή αλλά και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που ουκ ολίγες φορές σήκωσε την ελληνική σημαία ψηλά στον μπασκετικό κόσμο. Ο αθλητής-επιτομή της αντιπαλότητας των "αιωνίων" αντιπάλων τα τελευταία χρόνια. Την Κυριακή (12/06) υπέγραψε το τρίτο και πιθανότατα τελευταίο του συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό που σημαίνει ότι θα το όνειρο του παίκτη για τα τελευταία χρόνια έγινε πραγματικότητα: να κλείσει την καριέρα του στους Πειραιώτες. Ωστόσο όμως υπάρχουν αρκετά να ειπωθούν για αυτό και θα τα πάρουμε ένα προς ένα.

ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ

Πρώτο και βασικό είναι το συμβόλαιο, το οποίο επίσημα έκλεισε την Κυριακή. Στην πραγματικότητα όμως έκλεισε περίπου στις 10:00 το βράδυ της 30ής Μαΐου στο κλειστό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, εκεί όπου με ένα ιστορικό τρίποντο "σφράγισε" τη μοίρα ίσως των πιο συναρπαστικών και αμφίρροπων τελικών του ελληνικού μπάσκετ. Το καινούργιο του συμβόλαιο λοιπόν θα είναι κλειστό διετές με συνολικές αποδοχές 3 εκατομμυρίων ευρώ για εκείνον και 4.440.000 (!) για το ελληνικό κράτος. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι στο παλιό του συμβόλαιο οι αποδοχές του ετησίως άγγιζαν το ποσό των 2 εκατομμυρίων.

Η ΦΕΤΙΝΗ ΣΕΖΟΝ

Καλώς ή κακώς, η φετινή σεζόν του Σπανούλη δεν ήταν καλή. Τα ποσοστά του δεν ήταν καθόλου καλά και στην Euroleague ίσως κόστισε ακριβά, χωρίς να ευθύνεται φυσικά αποκλειστικά εκείνος για την κακή πορεία των Πειραιωτών. Όλα αυτά όμως κάποια στιγμή θα έρχονταν, ήταν φυσιολογικό θα έλεγα ότι θα ερχόταν μια τέτοια σεζόν, Συνεχόμενες γεμάτες χρονιές σε Ελλάδα και Ευρώπη ενώ κάθε καλοκαίρι έδινε το "παρών" με την επίσημη αγαπημένη Εθνική Ελλάδας. Η κούραση πολλών ετών συσσωρεύτηκε για τον Έλληνα γκαρντ ο οποίος έδειχνε να το καταλαβαίνει πριν ξεκινήσει η χρονιά, καθώς ανακοίνωσε το τέλος της θητείας του από την εθνική, συνεπώς τολμάω να πω ότι και ο ίδιος είδε την κόπωση που είχε έρθει, σα να είχε καταλάβει ότι η φετινή χρονιά θα ήταν πολύ δύσκολη για εκείνον.

Η σεζόν του ξεκίνησε καλά και παρά τις δύο γρήγορες ήττες από τον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός ανασυντάχθηκε και πραγματοποίησε ένα αρκετά καλό πρώτο μισό της σεζόν. Στο πρωτάθλημα κέρδιζε ομάδες με μεγαλύτερη ευκολία από ό,τι ο Παναθηναϊκός και στην Ευρώπη τερμάτισε πρώτος στον όμιλό του με τον Σπανούλη, τον κύριο τροχό στο παιχνίδι του Ολυμπιακού, να έχει μεγάλο μερίδιο για αυτές τις επιτυχίες.

Στη συνέχεια όμως ήρθε η κατηφόρα, στο δεύτερο μισό έτυχε ένας αρκετά δύσκολος όμιλος στην Euroleague. Λίγο ο δύσκολος όμιλος, λίγο η κούραση του Σπανούλη και έγινε το μοιραίο με τον Ολυμπιακό να μένει για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια έξω από τις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Ο Σπανούλης ήταν κακός, ολοφάνερα στο γήπεδο δεν έπειθε, αλλά εδώ είναι το μεγάλο λάθος των περισσοτέρων γιατί στην πραγματικότητα αν ένας δεν έφταιγε για αυτήν την πορεία είναι ο ίδιος ο παίκτης όπως θα αναλυθεί λίγο πιο κάτω. 

Μετά από τον πρόωρο αποκλεισμό του Ολυμπιακού και τις απαραίτητες ανάσες φτάσαμε στα play-off του ελληνικού πρωταθλήματος με την ομάδα του Πειραιά να μην βλέπει μπροστά της. Έμπαινε, κέρδιζε  και έφευγε χωρίς να κοιτάει αντίπαλο. Με έναν ξεκούραστο λίγο και πάλι Σπανούλη που για άλλη μια φορά παρέδιδε μαθήματα μπάσκετ θυμίζοντας μας γιατί θεωρείται παίκτης εκ των κορυφαίων στην Ευρώπη. Κάπως έτσι έφτασε στους τελικούς ο Ολυμπιακός, στους τελευταίους τελικούς του Δημήτρη Διαμαντίδη. Νομίζω ότι όλοι είδαμε τι έγινε. Ο Ολυμπιακός πήρε το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα ίσως στην Ιστορία με τον Σπανούλη να... οργιάζει σε κάθε παιχνίδι και να στερεί από τον παλιό του κολλητό, Δημήτρη Διαμαντίδη, τον τίτλο στην τελευταία του χρονιά στα παρκέ. Η σειρά τελείωσε με σκορ 3-1 υπέρ των Πειραιωτών με τον Σπανούλη στα δύο από τα τρία να βάζει τρίποντο στην εκπνοή , να κρίνει το πρωτάθλημα αλλά και να γεμίζει με λύπη όλον το κόσμο του Παναθηναϊκού για τον τρόπο που τελείωσε την καριέρα του ο ήρωας για εκείνους Διαμαντίδης. Κάπως έτσι τελείωσε η σεζόν με τον Σπανούλη να απαιτεί ουσιαστικά με τις εμφανίσεις του το συμβόλαιό του με τους δικούς του όρους και να επιστρέφει στις καρδιές των Πειραιωτών μετά από μια άδικη κριτική για την κακή σεζόν στην Euroleague και το Κύπελλο!

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι πολύ δύσκολο να κρίνεις έναν προπονητή αν δεν είσαι ο ίδιος προπονητής και αυτό είναι μια αλήθεια. Κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντος, ο coach Σφαιρόπουλος έκανε λάθος στη διαχείριση του Σπανούλη. Οι μεταγραφές του Ολυμπιακού ομολογουμένως δεν βγήκαν όπως το περίμενε ακριβώς: Στρόμπερι και Τζόνσον-Όντομ σα να μην ακούμπησαν, κακή σεζον Μάντζαρη με εξαίρεση κάποιες αναλαμπές και τραυματισμός του Λοτζέσκι. Αυτά είναι πράγματα που η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν μπορεί να προβλέψει αλλά το λάθος του Σφαιρόπουλου ήταν ότι έριξε εξ ολοκλήρου το βάρος όλων των κακοτυχιών και του δύσκολου ομίλου της Euroleague στον Σπανούλη. Όσο καλός παίκτης και να είσαι, είναι ανθρωπίνως αδύνατο στα 33 σου να βγάζεις το ίδιο ποιοτικά 30+ λεπτά στο παρκέ όπως όταν ήσουν 26, και γι' αυτό φταίει ο νόμος της φύσης που λέει ότι όσο μεγαλώνουμε μειώνεται η αντοχή και οι επιδόσεις μας σε ό,τι αθλητικό και μη κάνουμε. Ο Σπανούλης είναι μεγάλος για τόσα λεπτά και για αυτό, ακόμα και αν είναι μεγάλος παίκτης, τα ποσοστά του στην Euroleague ήταν αρκετά άσχημα. Ο προπονητής των "ερυθρολεύκων" έδειξε να καταλαβαίνει το σφάλμα του και εν τέλει περιόρισε λίγο τα λεπτά του Σπανούλη, κάνοντας αυτά που παίζει αρκετά ποιοτικά και σαν δημιουργία και σαν εκτέλεση.

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ

Σίγουρα θα είναι πάντα στις καρδιές των οπαδών, τον αγαπούν όλοι και τον σέβονται, εκείνος άλλωστε άλλαξε και την ιστορία της ομάδας. Μεγάλη μερίδα φέτος όμως έτρεξε να του επιρρίψει ευθύνες για την κακή πορεία του Ολυμπιακού στην Ευρώπη. Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, δεν μπορεί πλέον να παίζει ποιοτικά πολλά λεπτά και όταν του ζητήθηκε προσπάθησε να το κάνει με μεγάλη χαρά και τιμή.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Το μέλλον του Βασίλη Σπανούλη μοιάζει ξεκάθαρο: θα αγωνιστεί άλλα δύο χρόνια, τα τελευταία του, στην ομάδα πλέον της καρδιάς του, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται. Αγωνιστικά, τα λεπτά του θα μετριαστούν ελάχιστα λόγω ηλικίας, μπορεί να παίξει καλά μπορεί και όχι, μπορεί να βάλει και άλλο τρίποντο στην εκπνοή, μπορεί όμως και να μην κρίνει τίποτα... Όλα είναι ρευστά, χωρίς να μπορούμε να δούμε το μέλλον. Προσωπική άποψη είναι ότι θα δούμε και άλλα από εκείνον και η ομάδα του Ολυμπιακού θα είναι καλύτερα και πιο σωστά χτισμένη πάνω σε αυτόν, με την ομάδα του Πειραιά, όμως, να πρέπει σιγά-σιγά να "απογαλακτιστεί" από τον Σπανούλη. Αυτό είναι δύσκολο και ο εθισμός και η αγάπη σε έναν τέτοιο παίκτη είναι τόσο μεγάλα πράγματα που, όσο και αν πρέπει, ίσως το κάνει όταν αναγκαστεί και μόνο. Το μέλλον φαίνεται θολό για την ομάδα και τον παίκτη. Το μόνο σίγουρο για την καριέρα του είναι ότι δεν είναι ένας απλός game changer όπως ακούγεται δεξιά και αριστερά, αλλά ένας history changer. Δεν ξέρουμε πόσο κακός ή καλός θα είναι στο μέλλον, το μόνο σίγουρο είναι ότι σε δύο χρόνια θα κοσμεί την ιστορία του Ολυμπιακού όχι στο παρκέ, αλλά από την οροφή του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας όπου θα (πρέπει να) είναι κρεμασμένη μια φανέλα με το όνομά του και το νούμερο 7.

Θάνος Χονδρόγιαννος