Σαν κάτι να ξεπροβάλλει...

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ 

Η εντός έδρας νίκη απέναντι σε μία ομάδα του βεληνεκούς της Κύπρου -με όλο το σεβασμό στην αγαπητή Μεγαλόνησο- ήταν κάθε άλλο παρά επιβεβλημένη για ένα συγκρότημα που θέλει να λέει ότι κυνηγάει με αξιώσεις την πρόκριση σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Υπό άλλες συνθήκες και σε μιαν άλλη περίοδο, το τρίποντο θα ήταν σχεδόν δεδομένο. Μετά από όλα όσα έχουν προηγηθεί όμως τα τελευταία δύο χρόνια, το παραμικρό θετικό αποτέλεσμα συνιστά μία σημαντική επιτυχία και βάζει έναν ακόμη υπερπολύτιμο λίθο στην προσπάθεια της ουσιαστικής ανοικοδόμησης της Εθνικής Ελλάδος.

Μπάλα, αντικειμενικά, δεν είδαμε. Ποιος άλλωστε το περίμενε ή είχε την απαίτηση να το δει; Εξάλλου, πόσες φορές στο παρελθόν είχαμε απολαύσει πραγματικό θέαμα από αυτήν την ομάδα; Το στοίχημα δεν ήταν αυτό για τους παίκτες του Σκίμπε. Και ποτέ δεν θα είναι αυτό. Το στοίχημα είναι η νίκη, το αποτέλεσμα. Αυτό κυνηγούσε πάντα η Ελλάδα, ήξερε τον τρόπο να το παίρνει και αυτό τής έλειψε την τελευταία διετία.

Κι αν το διπλό στο Αλγκάρβε επί του Γιβραλτάρ δεν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε δείγμα ή σοβαρό κριτήριο (που δεν μπορούμε, κακά τα ψέματα), η επικράτηση επί των Κυπρίων είναι η πρώτη ουσιαστική νίκη της Εθνικής μας μετά από πάρα πολύ καιρό. Πιο ουσιαστική και από το φιλικό διπλό στην Ολλανδία. Και δεν είναι μονάχα η ιδέα ότι κερδίσαμε, είναι και τα αγωνιστικά στοιχεία που η ομάδα παρουσίασε στο γήπεδο και τα οποία ούτε καν πλησιάσαμε στα μαρτυρικά προκριματικά του περασμένου Euro.

Το κυριότερο όλων, στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ήταν η εξαιρετική αμυντική λειτουργία της ομάδας, γεγονός που την οδήγησε στο πρώτο της εντός έδρας clean sheet της μετά από τρία χρόνια. Παπασταθόπουλος και Μανωλάς είναι παίκτες εγνωσμένης αξίας και δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από τις κορυφαίες επιδόσεις τους, αλλά μόνοι τους δεν αρκούν για να κρατήσουν μία άμυνα ισχυρή. Το πρόβλημά μας εξάλλου δεν ήταν ποτέ στην αμυντική γραμμή αλλά στην αμυντική λειτουργία εν γένει. Και ο Μίχαελ Σκίμπε φαίνεται να δουλεύει πολύ καλά σε αυτό το κομμάτι, στο οποίο βελτιωνόμαστε με την πάροδο του χρόνου. Το εγχείρημα Σταφυλίδη στο κέντρο πέτυχε διάνα, καθώς ο άσος της Άουγκσμπουργκ ήταν φανταστικός στα 70 λεπτά που αγωνίστηκε και κατά τη γνώμη μου ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου για όσο το ματς "παιζόταν" ακόμη. Έκανε τη "βρώμικη" δουλειά που χρειαζόταν, έτρεξε όσο έπρεπε, βοήθησε τα μέγιστα στη γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, συνεργάστηκε άψογα με τον Μανιάτη (που για τα δεδομένα του έκανε πολύ καλό ματς) και σίγουρα δίνει έναν λόγο παραπάνω στον Γερμανό προπονητή να σκεφθεί να το επαναλάβει.

Επιθετικά, η Ελλάδα δεν χρειάστηκε να κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που ξέρει καλύτερα. Να δώσει δηλαδή την κατοχή στον αντίπαλο, να πιέσει ψηλά, να κλέψει την μπάλα και να "χτυπήσει" στην κόντρα. Με αυτήν την τακτική εξάλλου έφτασε και στα δύο γκολ της νίκης, τακτική την οποία ουδέποτε ακολούθησε σε όλη τη διάρκεια των προκριματικών του Euro (το μεγαλύτερο σφάλμα του "βασιλιά" Ρανιέρι). Είπαμε, στο να κρατήσουμε την μπάλα και να "φτιάξουμε παιχνίδι" δεν ήμασταν καλοί ποτέ. Αλλιώς μάθαμε να κερδίζουμε. Αλλιώς μπορούμε να κερδίζουμε. Φορτούνης και Μάνταλος, μαζί με Μήτρογλου είναι οι κατάλληλοι στο να εκμεταλλεύονται τα λάθη στις αντίπαλες άμυνες που θα έρχονται ως απόρροια του υψηλού pressing (όπως εχθές).

Καλά όλα αυτά, αλλά το ταξίδι έχει μόλις ξεκινήσει. Τα βήματα που γίνονται φαίνονται προσεγμένα και απολύτως επιτυχημένα. Η Εθνική Ελλάδος ξαναχτίζεται με ρυθμό σταθερό και είναι δεδομένο ότι έχει πολλά ακόμη να μας δείξει. Το κυριότερο που έχει να μας δείξει τώρα, σε λίγα μόλις εικοσιτετράωρα, είναι ότι προτάσσει και πάλι το χαμένο της "μέταλλο". Το διπλό στο Ταλίν επί των Εσθονών είναι μία υπόθεση δύσκολη, αλλά αν θες να κυνηγήσεις την πρόκριση με πραγματικές αξιώσεις και όχι απλά να το χρησιμοποιείς στα λόγια ως στόχο, πρέπει να περάσεις (και) από εκεί. Θεωρώ ότι αν νικήσουμε τη Δευτέρα, το πράγμα αρχίζει πραγματικά να σοβαρεύει και θα μας δώσει (άλλον έναν) λόγο να είμαστε αισιόδοξοι. Μονάχα το αποτέλεσμα. Αυτό το μηδέν-μισό. Τίποτ' άλλο. Ούτε μπάλα, ούτε τίποτα. Μόνο τη νίκη...

Μάριος Μάντζος

E-mail: marmantzos20@gmail.com

Facebook: www.facebook.com/marmantzos20

Twitter: www.twitter.com/maramnztos20

LinkedIn: www.linkedin.com/in/marmantzos20