Αρχή, το ήμισυ του παντός...

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ 

Ήταν 17 Σεπτέμβρη όταν μπήκα για πρώτη φορά στην αίθουσα του πανεπιστημίου για τις γραπτές εξετάσεις εισαγωγής σε Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών. Εκεί βρέθηκα μεταξύ αγνώστων, με αρκετό άγχος και μια περίεργη αμηχανία όχι μόνο για τα θέματα, αλλά και για το τι ανθρώπους είχα γύρω μου.

Τα μαθήματα του εξαμήνου ξεκίνησαν, όλοι μας όπως ήταν λογικό, ήμασταν μαζεμένοι, δεν ξέραμε τίποτα ο ένας για τον άλλον. Διαφορετικοί τόποι διαμονής, απόφοιτοι διαφορετικών σχολών, διαφορετικές πόλεις που σπουδάσαμε. Παρόλα αυτά, το κλίμα στο πρώτο μάθημα ήταν εξαιρετικό και μου έδωσε ένα αίσθημα πως είχα κάνει μια πολύ σωστή επιλογή. Επιπρόσθετα, από τις πρώτες κιόλας συζητήσεις αντιλήφθηκα πως δίπλα είχα συναδέλφους που έχουν στόχους στη ζωή τους, που παρά τις δυσκολίες στην Ελλάδα του σήμερα, αποφάσισαν να κυνηγήσουν το όνειρό τους. 

Οι γνωριμίες δεν άργησαν να έρθουν και το δέσιμο που ακολούθησε ήταν κάτι πραγματικά το μοναδικό. Μεταξύ είκοσι ατόμων υπάρχει μεγάλη χημεία, που ενισχύεται με τον καιρό και προσφέρει δυνατότητες για μελλοντικές συνεργασίες κι εκτός πανεπιστημίου. Δεν πρόκειται για κάτι ανέφικτο, καθώς στην δημιουργία ομάδων επί παραδείγματι, για δημοσιογραφικά start-up αντιμετωπίζουμε ευχάριστες εκπλήξεις. Είμαστε τόσα άτομα που μπορούμε να συνεργαστούμε με άνεση μεταξύ μας, δίχως καμία δυσκολία, επομένως η τελική επιλογή κρίνεται στην λεπτομέρεια.

Τα σπουδαιότερα επιτεύγματα έχουν έρθει μέσα από ομαδικές προσπάθειες, άρα δίχως μια καλή ομάδα που λειτουργεί με πνεύμα συνεργασίας δεν μπορείς να έχεις υψηλούς στόχους. Εν προκειμένω, η ομάδα αυτή λειτουργεί σαν ένα κύτταρο, δίχως καμία μισαλλοδοξία, με τον υγιή ανταγωνισμό να είναι κάτι αξιοθαύμαστο. Βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου το μόνο που ζητάμε είναι να βελτιωθούμε, να αποσπάσουμε γνώσεις κι εμπειρίες που θα είναι καθοριστικά εφόδια για τη μελλοντική μας πορεία. Όλα αυτά όμως δεν πρόκειται να έρθουν μονάχα από τους καθηγητές και τα βιβλία. Θα έρθουν και μέσα από την αλληλεπίδραση μεταξύ των συμφοιτητών, την ώθηση για μια καλύτερη επόμενη ημέρα. 

Αυτή είναι η κοινή μας γραμμή, το στοιχείο που μας ενώνει. Η βελτίωση κρύβεται σε πολλές καθημερινές πτυχές και  το γεγονός ότι κάποιος βρίσκεται ανάμεσα σε συμφοιτητές που τον ζουν καθημερινά συμβάλλει τα μέγιστα. Το πιο σημαντικό εφόδιο που μπορούμε να έχουμε σε αυτή την δύσκολη περίοδο είναι η πλαισίωση από άτομα με ερεθίσματα και συνάμα κατανόηση προς τον άλλο. Έχοντας διακρίνει λοιπόν τα παραπάνω στους συμφοιτητές μου, είμαι βέβαιος πως όλοι μαζί έχουμε πολλά ακόμα που μπορούμε να πετύχουμε κι αυτοί οι πρώτοι μήνες είναι μόνο η αρχή…

Αντώνης Ψαριανός