Σύνδεση ή αποσύνδεση;
ΓΡΑΦΕΙ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΒΟΥΓΙΟΥΚΑ Διανύουμε άραγε μία εποχή η οποία είναι ενταγμένη στην εικόνα μιας πραγματικότητας ή στην πραγματι...
http://www.thecolumnist.gr/2018/06/blog-post_25.html
ΓΡΑΦΕΙ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΒΟΥΓΙΟΥΚΑ
Διανύουμε άραγε μία εποχή η οποία είναι ενταγμένη στην εικόνα μιας πραγματικότητας ή στην πραγματικότητα μιας εικόνας; Δεν είναι καθόλου εύκολο να δώσουμε τη σωστή απόκριση στο προαναφερθέν ερώτημα απο τη στιγμή της εμφάνισης των πολυάριθμων μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Χιλιάδες άνθρωποι ξεκίνησαν πριν ορισμένα χρόνια να γίνονται μέλη μιας διαδικτυακής κοινότητας που ακούει στο όνομα Facebook και έπειτα, στο όνομα Twitter και ύστερα, στο λογότυπο Instagram. Εδώ θα ήταν εύλογο να απορήσουμε σχετικά με το εξής ζήτημα. Προέβησαν σε αυτήν την ενέργεια από ανάγκη για μιμητισμό ή μήπως από την ανάγκη για απόκρυψη της μοναχικής τους πλευράς; Ίσως αυτές οι δύο αιτίες να συνυφαίνονται.
Πρώτα απ'όλα, θα ήταν ορθό να επισημάνουμε τον τρόπο χρήσης των συγκεκριμένων κοινωνικών δικτύων. Αρκετοί ήταν εκείνοι οι οποίοι εντάχθηκαν στη συγκεκριμένη διαδικτυακή ομάδα προκειμένου να αναζητήσουν παλαιούς γνώριμους αλλά και φίλους τους. Με τη σταδιακή ,όμως, εξέλιξη των εφαρμογών, η χρήση δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτήν την "αθώα" αναζήτηση. Οι χρήστες τους άρχιζαν να μοιράζονται με τους διαδικτυακούς τους φίλους στιγμιότυπα και γραπτές εμπειρίες από την προσωπική τους ζωή. Σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη και αν βρισκόσουν μπορούσες να αντιληφθείς την "παρουσία" ανθρώπων που διέμεναν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Είναι, όμως, αυτή η αποκάλυψη των προσωπικών δεδομένων ένα θετικό στοιχείο ή μήπως κάτι που μπορεί να μας θέσει σε κίνδυνο; Η αλήθεια είναι πως η απάντηση βρίσκεται κάπου ανάμεσα και στα δύο αυτά αντικρουόμενα αποτελέσματα. Από τη μία πλευρά, έχεις τη δυνατότητα να μοιράζεσαι τις πραγματικές στιγμές της ζωής σου και να δέχεσαι την κριτική και τα σχόλια των φίλων σου, με μία, όμως, πλαστή και εικονική τεχνική. Από την άλλη, ωστόσο, έχεις αναλογιστεί ποτέ ποιο είναι το όφελος από αυτήν την δημόσια έκθεση; Επιλέγεις να ανακοινώσεις εμπειρίες και γεγονότα σε ανθρώπους που η γνωριμία σας είναι μεγάλη, μικρή έως και ανύπαρκτη. Θεωρείς πως η πράξη σου αυτή γίνεται για λόγους εντυπωσιασμού και για την πρόκληση ζηλοφθονίας ή για μία απλή ενημέρωση της προσωπικής σου κατάστασης; Το μόνο βέβαιο είναι πως δεν δρας κατ'αυτόν τον τρόπο, προκειμένου να πληροφορήσεις τους χιλιάδες εικονικούς σου φίλους για την πορεία της ζωής σου. Διότι αν η αιτιολογία ήταν τόσο "αγνή", θα μπορούσες απλά να ενημερώσεις τους οικείους σου ανθρώπους, χωρίς να λάβουν γνώση και οι διαδικτυακοί σου φίλοι.
Και αφού αναλύσαμε με συνοπτικό τρόπο την χρήση καθώς και τους λόγους πίσω απ’αυτήν, των μέσων κοινωνικών δικτύωσης, λογικό είναι τώρα να κατευθυνθούμε προς την διεξαγωγή ορισμένων συμπερασμάτων, τόσο θετικών όσο και αρνητικών.
Ας αντικρίσουμε το φαινόμενο, αρχικά, από την πιο θετική του πτυχή. Πρώτα απ'όλα, όλοι αντιλαμβανόμαστε πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας δίνουν τη δυνατότητα να επινοινωνούμε εύκολα αλλά και γρήγορα με άτομα με τα οποία μας χωρίζει μία μικρή ή και μεγάλη απόσταση. Ακόμη όμως, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε νέες γνωριμίες. Ενημερωνόμαστε για τις ειδήσεις και τα συμβάντα που διαδραματίζονται σε όλο τον κόσμο και επιπλέον, μπορούμε να εκφράζουμε την άποψη μας πατώντας απλά ορισμένα πλήκτρα. Διαβάζουμε άρθρα και ασχολούμαστε με τα θέματα που μας απασχολούν παραγματικά.
Μήπως, όμως, η εικονική αυτή πραγματικότητα μας έχει αποξενώσει απο την αληθινή ζωή; Αυτή στην οποία αισθανόμαστε την ανάγκη να βρεθούμε σε ρεαλιστική επαφή με τον άλλον και να ακούσουμε το ύφος και τον τόνο της φωνής του. Να αφουγκραστούμε από κοντά τον πόνο, τη θλίψη, τη χαρά και τα νέα του. Σε εκείνη τη ζωή που ίσως να την έχουμε παραμελήσει λίγο, αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο στις χιλιάδες φωτογραφίες που "πρέπει" να τραβήξουμε, ούτως ώστε να προκαλέσουμε την έλξη σε ένα πλαστικό κουμπί αρέσκειας. Μηπως οι εμπειρίες και οι αναμνήσεις που προσπαθούμε να καταγράψουμε καθημερινά μένουν μόνο σε αυτήν την επίπλαστη καταγραφή; Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ αν απαθανατίζουμε και δημοσιεύουμε τις προσωπικές μας στιγμές για να θρέψουμε ένα πελώριο Εγώ;
Κωνσταντίνα Βουγιούκα