La Casa De Papel… Καλημέρα Ζωή

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ Δύσκολο μου φαίνεται να μην έχει πάρει το αυτί κάποιου (ακόμα και της γιαγιάς μου) την ισπανική πα...


ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ

Δύσκολο μου φαίνεται να μην έχει πάρει το αυτί κάποιου (ακόμα και της γιαγιάς μου) την ισπανική παραγωγή του Netflix που έχει κάνει τεράστιο ντόρο και αποτελεί την Νο 1 απάντηση στην κλασική ερώτηση «ποιες σειρές βλέπεις»; Σαν γνήσιος λάτρης των σειρών, αλλά και της ισπανικής γλώσσας δε θα μπορούσα να ξεφύγω από τον κανόνα.

Προσωπικά, να ομολογήσω υπήρξε ο λόγος που αποφάσισα να γίνω κι εγώ συνδρομητής. Για περίπου μία εβδομάδα ο Professor, η Tokyo, ο Rio, η Racel, ο Arturito, o Berlin και οι υπόλοιποι χαρακτήρες της… Μεγάλης Ληστείας, όπως είναι η ελληνική (τραγική μεταξύ μας) μετάφραση της σειράς, έγιναν μέρος της ζωής μου. Ως γνήσιος λάτρης της ισπανικής γλώσσας και των ξενόγλωσσων σειρών, κάθε ώρα που περνούσε ο ενθουσιασμός μου γινόταν όλο και μεγαλύτερος. Οι ώρες, οι μέρες, τα επεισόδια κυλούσαν σα νεράκι και μου άφηναν την αίσθηση ότι παρακολουθώ όχι την πιο ψαγμένη, την πιο ακριβή ή την πιο έξυπνη σειρά της ζωής μου, αλλά σίγουρα την πιο ευχάριστη. 

Πρόκειται για την επιτομή της σειράς που την βλέπεις και περνάς ευχάριστα την ώρα σου. Χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς πολλά μπρος-πίσω, χωρίς θανάτους και αναγεννήσεις. Η επιτομή της ευχάριστης ροής. Καλοστημένο casting, σχετικά έξυπνο script (κλεμμένο θαρρώ από μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες), χαρακτήρες τύπου Ταραντίνο και μικρές παράλληλες ιστορίες σαν παρενθέσεις στην κεντρική ιδέα. That’s it. 

Δε θα πω ψέματα. Διασκέδασα με τον professor και την παρέα του και περιμένω να δω με αρκετή θα έλεγα ανυπομονησία τον 3ο κύκλο, αλλά δε θα τρελαθούμε κιόλας. Μιλάμε για ένα σενάριο κλασικό, με ανατροπές σε πολλά σημεία ακραίες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Συμπτώσεις και τυχαία περιστατικά που είναι το λιγότερος στη σφαίρα της φαντασίας του δημιουργού. 

SPOILER ALERT (Καλά σιγά το spoil που θα σου χαλάσει τη μαγεία).

Ρε φίλε, δε γίνεται να σε κυνηγάει ολόκληρη η ισπανική αστυνομία, ένας Ρώσος φύλακας-φονιάς, ένα σκυλί που μπροστά του εκείνα στο νεκροταφείο στο 23 του Τζιμ Κάρεϊ μοιάζουν λούτρινα κι εσύ να σώζεσαι επειδή βρίσκεις ένα φορτηγό που τυχαία μέσα έχει λάσπη, κοπριά και κάτι σκισμένα πανιά για να μεταμφιεστείς. ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ. Ούτε γίνεται να περιμένουμε έναν ολόκληρο κύκλο πότε θα καταλάβει η espectadora Racel ότι ο γκόμενος είναι αυτός που κυνηγάει επειδή είδε μία κόκκινη τρίχα στο πουκάμισο. ΕΛΕΟΣ. 

Όταν, λοιπόν, καταλάγιασε λίγο ο όλος ενθουσιασμός και η πολλή βαβούρα και κάθισε να αναλύσω ήρεμα τι παρακολουθούσα, αντιλήφθηκα ότι πρόκειται για την ισπανική έκδοση του «Καλημέρα Ζωή». Μέσα σε όλα, να μην ξεχάσω πως από ένα σημείο και μετά, ασχολούμασταν μόνο με το αν θα παιχτεί τίποτα περίεργο με Alison, Tokyo, Rio, να θα έχουμε δυνατό τετ α τετ Helsinki-Arturito, αν θα καταφέρει να γεννήσει η Monica πριν την γκαστρώσει ο Denver και αν θα αντέξει η άλλη που τη βιάζει ο Berlin κάθε 10 λεπτά. Κάποια στιγμή άρχισα να πιστεύω πως και η Nairobi θα τα φτιάξει με τον παππούλη που τυπώνει τα λεφτά για να μη νιώθει μοναξιές. 

Και κάπως έτσι φτάνουμε στην αναμονή του 3ου κύκλου, ο οποίος από ό,τι φαίνεται θα αποτελέσει ένα ξεκάθαρο τουλάχιστον τριπλό love story. Αν συμβεί αυτό, ο Ισπανός Φώσκολος θα χάσει αρκετούς φαν με εμένα πρώτο. Δε γίνεται να έχεις μαζέψει την καλύτερη συμμορία της χώρας για να κάνουν παρανομίες και ληστείες που θα γράψουν ιστορία και να μας δείχνεις τον «εγκέφαλο» να τρώει με την πεθερά που έχει άνια. Ελπίζω να πέσουν έξω οι προβλέψεις που δίνουν 1.01 την στροφή στο ρομάντζο των ζευγαριών ως κεντρική ιδέα από δω και στο εξής. 
Όπως και να ‘χει, είναι μία σειρά που αξίζει να δείτε, που θα περάσετε ευχάριστα και θα ταυτιστείτε με κάποιον από τους ιδιαίτερους και μοναδικούς χαρακτήρες. 

Υ.Γ Αυτό που το Bella Ciao ακούγεται πιο πολύ και από το Despasito πέρσι με ξεπερνάει.

Άγγελος Ανδριόπουλος

Related

What's hot? 7673814274692184943

Δημοσίευση σχολίου

  1. Οφείλω, με τη σειρά μου, να παραδεχτώ ότι ο γράφων μου κίνησε την περιέργεια, με το καλογραμμένο και περιεκτικό άρθρο του. Αν και αποφεύγω τόσο τις σειρές όσο και τα RPG Games (καθώς γνωρίζω ότι και τα 2, στην περίπτωσή μου, θα αποδεικνύονταν άκρως εθιστικά), θα ξεκινήσω να βλέπω τη συγκεκριμένη σειρά...μόνο και μόνο για την ευχάριστη ροή της, στην οποία φαίνεται να εστιάζει ο αρθρογράφος. Εκτός αυτού, η ισπανική γλώσσα κάνει (κατά κάποιο τρόπο) τη διαφορά, δίνοντας μια δυνατή γροθιά στο κατεστημένο της αμερικανιάς...από την οποία οι περισσότεροι έχουμε μπουχτίσει ως κάποιο βαθμό! Τέλος, ποιον δεν "ιντριγκάρει" το εκρηκτικό μείγμα Νίκου Φώσκολου-Κουέντιν Ταραντίνο; Κάτι σαν..."Ο αστυνόμος Θεοχάρης προσπαθεί να σκοτώσει τον Bill επειδή του έφαγε την παέγια του"! :P Αστειεύομαι, βέβαια! Ευχαριστούμε για το άρθρο και καλή απόλαυση σε όλους μας, ακόμα κι αν ο 3ος κύκλος εξελιχθεί σε ακόμη ένα τυποποιημένο ρομάντζο! Περιμένουμε κι άλλα τέτοια άρθρα. Θα επανέλθω με εκ νέου σχολιασμό, όταν δω τους 2 πρώτους κύκλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item