Η ήττα της πολιτικής και η πρόβα τζενεράλε
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Οι εικόνες ενός φλεγόμενου Παρισιού που έκαναν το γύρο του κόσμου το περασμένο Σαββατοκύρι...
http://www.thecolumnist.gr/2018/12/blog-post_7.html
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Οι εικόνες ενός φλεγόμενου Παρισιού που έκαναν το γύρο του κόσμου το περασμένο Σαββατοκύριακο, αποτέλεσαν ένα σοκ για την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ακόμη κι αν η Γαλλία είναι στη συνείδηση αρκετών μία χώρα διαχρονικά ανεκτική σε δυναμικές μορφές κινητοποιήσεων και διαμαρτυριών.
Εξέγερση ή τυφλό ξέσπασμα, ακροδεξιάς ή ακροαριστερής έμπνευσης, πολιτικοποιημένη ή απολιτίκ κίνηση χωρίς στόχο και αιτήματα ουσίας; Λίγο από όλα ή τίποτα από όλα αυτά, το βέβαιο είναι ότι τα "Κίτρινα Γιλέκα" αποτελούν σοβαρό πλήγμα για την ήδη βαθιά τραυματισμένη εικόνα του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, την ίδια στιγμή μάλιστα που η ακύρωση της αύξησης της φορολογίας στα καύσιμα φέρνει στο επίκεντρο νέα αιτήματα για τον κατώτατο μισθό, τα επιδόματα αναπηρίας και τις συντάξεις.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η λιτότητα και οι φόροι για την κλιματική αλλαγή που προωθεί η κυβέρνηση Μακρόν και πλήττουν κατά κύριο λόγο τα φτωχά στρώματα σε συνδυασμό με την, πολλές φορές εκτός πραγματικότητας και στα όρια της αλαζονείας, συμπεριφορά του Γάλλου προέδρου αναδεικνύουν ακόμη πιο ανάγλυφα τις σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες μεταξύ των μεγάλων μητροπόλεων και της περιφέρειας.
Με αυτό το κατά νου και με δεδομένη την απουσία προοπτικής για μια απτή βελτίωση των συνθηκών ζωής για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι η διαμαρτυρία για την αύξηση των τιμών των καυσίμων σε 1,5 ευρώ ανά λίτρο, την ίδια στιγμή που στην πολύ φτωχότερη Ελλάδα οι τιμές ειδικά το καλοκαίρι είναι ακόμη μεγαλύτερες, ήταν απλώς η αφορμή.
Η γαλλική περίπτωση αποτελεί με άλλα λόγια την μικρογραφία μίας μεγαλύτερης εικόνας που δεν είναι άλλη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το διαρκώς αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των χωρών του Βορρά και του Νότου, του κέντρου και της περιφέρειας.
Η, χαρακτηριστικά, αργή και ελλιπής αντιμετώπιση της κρίσης της ευρωζώνης, η κοντόφθαλμη και επιδεικτικά ελιτίστικη διαχείριση της εξουσίας που αποξένωσε τους πολίτες από το πολιτικό σύστημα και η αλματώδης άνοδος της τεχνολογίας που συνοδεύεται από την μαζική κατάργηση θέσεων εργασίας και έχει ως αποτέλεσμα την περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, βρίσκονται στον πυρήνα των αιτιών της εμφάνισης φαινομένων όπως τα "Κίτρινα Γιλέκα". Έχουν δε ένα κοινό παρονομαστή: την ήττα της κοινωνικής δικαιοσύνης, του οράματος, της ελπίδας, την ήττα με λίγα λόγια της πολιτικής.
Παράλληλα η δημοσκοπική και πολιτική βύθιση του Γάλλου προέδρου ακυρώνει μία σειρά πρωτοβουλιών του αναφορικά με καίρια ζητήματα όπως η δημιουργία ενιαίας ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής μέσω ενός κοινού στρατού ή η αναμόρφωση της ευρωζώνης, ματαιώνοντας έτσι την έναρξη μίας διαδικασίας πανευρωπαϊκού διαλόγου όσον αφορά το είδος της Ένωσης που θέλουν οι πολίτες της.
Με βάση προηγούμενες εμπειρίες ανάλογου χαρακτήρα, η κίνηση των "Κίτρινων Γιλέκων" αργά ή γρήγορα θα σβήσει ή τουλάχιστον θα αλλάξει μορφή έκφρασης. Οι αιτίες όμως που την ανέδειξαν θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο το πολιτικό σύστημα στρουθοκαμηλίζει αρνούμενο να δώσει πειστικές απαντήσεις στις προκλήσεις των καιρών μας που δεν είναι απλώς υπαρκτές αλλά υπαρξιακές.
Με αυτό ως δεδομένο δε θα αργήσει η μέρα που οι σκοτεινές δυνάμεις του μίσους και του φόβου θα κληθούν να καλύψουν το κενό. Οι επερχόμενες ευρωεκλογές είναι απλώς η πρόβα τζενεράλε.
