Η γύμνια του χιούμορ μπροστά στον καθρέφτη μας

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ  Στην χώρα που λέγεται Ελλάδα, πολλά μπορούν να μας φταίνε, και όμως, κάποιοι επιμένουν σθεναρά μόνο στο ...


ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

Στην χώρα που λέγεται Ελλάδα, πολλά μπορούν να μας φταίνε, και όμως, κάποιοι επιμένουν σθεναρά μόνο στο (καλό ή κακό) χιούμορ που κάνει ο Αρκάς…

Κάτι πολύ βασικό στο οποίο άπαντες συμφωνούν: με το τι μπορεί να γελά και να χαίρεται κανείς, είναι υποκειμενικό. Γεγονός που αυτομάτως καθιστά στην κρίση του καθενός μας το πόσο εύστοχο ή μη μπορεί να είναι το χιούμορ κάποιου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε σχόλια, παρατηρήσεις, σάτιρα κλπ. Δεν είναι περίεργο, έτσι είναι η ανθρώπινη φύση, και όπως συμβαίνει με το χιούμορ, το ίδιο ισχύει και για τις προτιμήσεις σε άλλα πράγματα στη ζωή.

Στα μάτια του γράφοντος τουλάχιστον, η δουλειά που αποτυπώνει ο γνωστός σκιτσογράφος Αρκάς εδώ και χρόνια, δεκαετίες καλύτερα, ξεχειλίζει από έξυπνο χιούμορ, και δεν μπορείς παρά να την παραδεχθείς και να την αναγνωρίσεις. Πιθανώς να μην υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει γελάσει πραγματικά, χαμογελάσει απλώς ή προβληματιστεί σοβαρά με κάποιο σκίτσο του. Κόκορας, Ισοβίτης, Ξυπνάς μέσα μου το ζώο, Χαμηλές πτήσεις, το έργο του μιλάει από μόνο του στο πέρασμα των χρόνων. Ένα έργο που πάντως πολύ σπάνια έως σχεδόν αμυδρά «έβγαζε στη σέντρα» το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, το πολιτικό κατεστημένο, παρά επικεντρωνόταν σε άλλα θέματα.

Η γκάμα του Αρκά άλλωστε παραδοσιακά απλωνόταν σε αρκετά επίπεδα: από τις συνήθειες μας στους δρόμους, ως οδηγούς, μέχρι και πιο ιδιαίτερα πράγματα, όπως οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, οι φιλίες και το σεξ.

Παρατηρείται από πολλούς και όντως έτσι είναι, πως και στον Αρκά, από το 2015 και μετά (με τις διπλές εκλογικές αναμετρήσεις, την εποχή ΣΥΡΙΖΑ στον κυβερνητικό θώκο, το δημοψήφισμα και όλα όσα εκείνο έφερε εκ των υστέρων), το στοιχείο της πολιτικής σάτιρας έγινε γίνει έντονο. Άρχισε να πληθαίνει, να γίνεται όλο και πιο αιχμηρό. Και καταβάθος  δεν είναι και κακό, πόσο μάλλον όταν γίνεται προς όλες τις πολιτικές πλευρές, χωρίς εξαιρέσεις και καλοπιάσματα. Άλλωστε, σε ελεύθερη δημοκρατία ζούμε, η κριτική γενικότερα επιτρέπεται, η σάτιρα επίσης.

Φαίνεται πως σε αρκετούς δεν αρέσει αυτό πλέον, φτάνοντας στο σημείο να μιλάνε για στημένη σκιτσογραφία, ξεπερασμένη, στρατευμένη. Το πολιτικό στοιχείο δεν είναι όμως το μόνο επίκεντρο, διότι αν το βάλουμε σε μια παρένθεση, άλλοι θα βρεθούν να μιλήσουν για μισογύνικο-σεξιστικό χιούμορ, για φτηνό που υποτιμάει/υποβαθμίζει τους Έλληνες, και διάφορα τέτοια.

Μετά λύπης πάντως παρατηρώ, μπορεί να το έχεις παρατηρήσει και εσύ, πως το πόσο καλή είναι αυτού του είδους η κριτική όταν απευθύνεται προς τους άλλους, τους μη συμπαθούντες μας. Στον αντίποδα, όταν ξαφνικά προσβάλλουν αυτούς που προκρίνουμε εμείς, τότε ο σχολιάζον είναι ο κακός, ο στημένος, ο ξεπερασμένος. Και πλέον, αν παρατηρήσουμε το πόσο χρησιμοποιεί ο κόσμος τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να βγάλει τα εσώψυχα του, να πει τα δικά του, να κράξει, να φωνάξει κλπ, γίνεται όλο και πιο φανερό.

Ψηφίζεις ΣΥΡΙΖΑ και ο Αρκάς κριτικάρει το ΣΥΡΙΖΑ; «Α, ρε Αρκά, νεοφιλελέ, κάνεις πλάτες στους δεξιούς, τους χαϊδεύεις κλπ». Αν όμως, τον ερχόμενο Μάη, σε περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία επικρατήσει στις εκλογές και γίνει εξ’ ου στόχος του Αρκά, πάλι τότε θα βρεθούν κάποιοι που θα μιλάνε για «αριστερούλη Αρκά, που χαϊδεύει αριστερούς τώρα κλπ». Στη λογική του όποιος δεν είναι μαζί μας, ε, είναι απαραίτητα απέναντι μας…

Αυτό δεν είναι ίδιον μόνο της πολιτικής σάτιρας. Διαπερνά και τα υπόλοιπα κομμάτια της καθημερινότητας μας, και σε αυτό ο Αρκάς ανά τα χρόνια δεν έχει δείξει πως έχει μασήσει, πιάνοντας και σχολιάζοντας κατά κόρον τα «χούγια», τις κακές συνήθειες και τα άσχημα των Ελλήνων.

Όλα όμως μέχρι το καθοριστικό σημείο του πόσο αγγίζουν εμάς, πόσο μας αφορούν, πόσο εύστοχα πάνω μας είναι. Γιατί είναι ωραία και έξυπνα και εύστοχα αυτά που μπορεί να σατιρίζουν πράγματα και καταστάσεις για άλλους. Όταν όμως ξαφνικά ο καθρέφτης είναι μπροστά μας και δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει την γυμνή μας αλήθεια, εκεί που άμεσα ή έμμεσα το πρόβλημα αφορά εμάς πια, ο Αρκάς αλλά και ο κάθε Αρκάς δεν μας αρέσει. Και ξεσπάσαμε, και γράφουμε στο Facebook, και ποστάρουμε, και νομίζουνε και κάποιοι ότι, εντάξει, κάτι κάναμε και σήμερα στη μάχη κατά του κακού χιούμορ και της ενοχλητικής αισθητικής που μας περιβάλλει.

Εκεί βέβαια, που όλα απέχουν μόλις ένα πάτημα του enter, είναι σαφώς ευκολότερα…

Χρήστος Γραβιάς

Related

What's hot? 6015156293686477194

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item