Πόση... playlist αντέχεις;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ Λένε ότι ο τίτλος σε ένα κείμενο είναι κάτι παραπάνω από τη μισή υπόθεση. Συμφωνώ και επαυξάνω. Γι' αυ...
http://www.thecolumnist.gr/2019/03/playlist.html
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ
Λένε ότι ο τίτλος σε ένα κείμενο είναι κάτι παραπάνω από τη μισή υπόθεση. Συμφωνώ και επαυξάνω. Γι' αυτό και φρόντισα να καταστήσω (σχεδόν) σαφές από την αρχή το αντικείμενο της κουβέντας και είμαι βέβαιος ότι αρκετοί, στην ανάγνωση της λέξης "playlist", αντιλήφθηκαν ότι ο λόγος γίνεται για το ραδιόφωνο και κατ' επέκταση συγκεκριμένους ραδιοφωνικούς σταθμούς (γεγονός που με βγάζει από τη δύσκολη θέση διότι δεν θα χρειαστεί να θίξω ονόματα).
Βολτάροντας το βράδυ της Τρίτης με το αυτοκίνητο του ξαδέλφου μου είχαμε και οι δύο παρόμοια αντίδραση στο άκουσμα των ίδιων και των ίδιων και των ίδιων. Μου έχει ξανασυμβεί ουκ ολίγες φορές είτε με ανθρώπους του περιβάλλοντός μου είτε στην προσπάθειά μου να ακούσω ραδιόφωνο από μόνος μου (πριν από πάρα πολλούς μήνες).
Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι περισσότεροι αν όχι όλοι ακροατές έχουν καταλάβει πλέον όχι μόνο ποια τραγούδια παίζονται αλλά και τι ώρα αυτά ακούγονται. Έχει καταντήσει πλέον κάτι παραπάνω από γελοίο όλο αυτό στη συνείδηση ενός απλού φίλου της (καλής) μουσικής, ωστόσο πρέπει να αντιληφθούμε πως το γελοίο πλέον πουλάει.
Ένας γνωστός μου αποπειράθηκε να εκφράσει τον προβληματισμό του ευθέως σε έναν από τους δημοφιλείς ραδιοφωνικούς σταθμούς ροκ μουσικής (υποτίθεται), λέγοντάς τους ότι "παίζετε τα ίδια και τα ίδια και τα βαριόμαστε". Η απάντηση του σταθμού ήταν ξεκάθαρη: "Το ξέρουμε! Αλλά αυτά θέλει ο κόσμος".
Μερικές λέξεις ήταν αρκετές για να καταλάβει κανείς τι παίζει σε αυτό το ρημάδι το ραδιόφωνο. Το marketing, η διαφήμιση και τα έσοδα έχουν φέρει τους σταθμούς σε τέτοιο σημείο που έχουν εγκλωβιστεί και δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Οι συμφωνίες των καλλιτεχνών με τις εταιρείες συλλογής πνευματικών δικαιωμάτων επηρεάζει πλήρως το ποια τραγούδια θα παιχτούν και τι ώρα, τη στιγμή που δυστυχώς το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινό στο οποίο απευθύνονται πάσχει από έλλειψη μουσικής παιδείας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε σταθμούς που υποστηρίζουν ότι παίζουν ροκ μουσική, μόνο αυτό δεν κάνουν καθώς φροντίζουν είτε να παίζουν απλά τα πολύ εμπορικά κομμάτια που βρίσκουν χώρο ακόμη και σε "ελληνάδικα" (Red Hot Chilli Peppers κ.ο.κ. που τα έχουμε σιχαθεί πλέον και δεν φταίνε οι μπάντες), είτε παίζουν τραγούδια που καμία σχέση δεν έχουν με την αυθεντική ροκ μουσική.
Φυσικά αυτό είναι απότοκος όλου του μαρκετίστικου παιχνιδιού που γίνεται από πίσω και μας φέρνει αντιμέτωπους με ακούσματα απλώς εμπορικά παρά ποιοτικά. Ποιος έχει ακούσει επί παραδείγματι Thin Lizzy στο ραδιόφωνο; Κανείς. Διότι εκείνοι α) δεν έχουν την ανάγκη να παιχτούν στο ραδιόφωνο και β) απευθύνονται σε υγιές μουσικό κοινό και όχι στη μάζα της εμπορικότητας. Όταν σε ροκ σταθμούς δεν ακούγονται λοιπόν τέτοια συγκροτήματα, παρά καλλιτέχνες της pop, αντιλαμβάνεστε ότι το πράγμα δεν πάει και τόσο καλά για τον απλό, υγιή ακροατή.
Η λύση είναι απλή: Δεν τους ακούμε άλλο! Δόξα τω Θεώ, η τεχνολογία έχει προχωρήσει πλέον τόσο όπου η κατάσταση σχετικά με τη μουσική που θα ακούσουμε να μπορεί να περάσει στο χέρι μας: YouTube και Spotify είναι δύο εξαιρετικές λύσεις για τον "καρκίνο" του ραδιοφώνου, ενώ για εκείνους που οδηγούν γράφουμε δύο, τρία, τέσσερα, ογδόντα τέσσερα cd με την αγαπημένη μας μουσική κι όχι τη μουσική που θέλει η αγορά να μας πλασάρει και την απολαμβάνουμε χωρίς κανείς άλλος να επιλέγει το τι θα ακούσω εγώ την τάδε ώρα.
Προσωπικά, ως λάτρης της αληθινής ροκ, έχω αποχαιρετήσει οριστικά τους σταθμούς (ξέρετε ποιους) που διατυμπανίζουν ότι παίζουν ροκ και κάνει τα γέλια του Lou Reed να ακούγονται από τον παράδεισο μέχρι τη Γη. Έχω σταματήσει πλέον να τους ακούω, ενώ στα social media δεν υπάρχει πλέον λόγος να έχω ίδια post κάθε μέρα στην αρχική μου σελίδα.
Όποιος πραγματικά θέλει να απαλλαγεί από τη μάστιγα των playlists, η λύση είναι απλή. Ο ακροατής πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι παθητικός, αλλά παράγει. Παράγει γιατί προσφέρει ακροαματικότητα στον εκάστοτε σταθμό. Ακούγοντάς τον, του παράγεις έργο. Ο ακροατής είναι αυτός που έχει τη μεγαλύτερη δύναμη στο ραδιόφωνο. Όταν εκείνος λοιπόν γυρίσει οριστικά την πλάτη στους σταθμούς, τότε κι εκείνοι θα αναζητήσουν τρόπους να τον ξανακερδίσουν. Και πού ξέρεις, μπορεί τότε το ραδιόφωνο να ξαναγίνει ποιοτικό.
Για να είμαι ειλικρινής βέβαια, έτσι όπως εξελίσσεται η μουσική και ιδιαίτερα το κοινό της, δεν είναι και πολύ σοφό να ελπίζουμε σε πολλά...
Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι περισσότεροι αν όχι όλοι ακροατές έχουν καταλάβει πλέον όχι μόνο ποια τραγούδια παίζονται αλλά και τι ώρα αυτά ακούγονται. Έχει καταντήσει πλέον κάτι παραπάνω από γελοίο όλο αυτό στη συνείδηση ενός απλού φίλου της (καλής) μουσικής, ωστόσο πρέπει να αντιληφθούμε πως το γελοίο πλέον πουλάει.
Ένας γνωστός μου αποπειράθηκε να εκφράσει τον προβληματισμό του ευθέως σε έναν από τους δημοφιλείς ραδιοφωνικούς σταθμούς ροκ μουσικής (υποτίθεται), λέγοντάς τους ότι "παίζετε τα ίδια και τα ίδια και τα βαριόμαστε". Η απάντηση του σταθμού ήταν ξεκάθαρη: "Το ξέρουμε! Αλλά αυτά θέλει ο κόσμος".
Μερικές λέξεις ήταν αρκετές για να καταλάβει κανείς τι παίζει σε αυτό το ρημάδι το ραδιόφωνο. Το marketing, η διαφήμιση και τα έσοδα έχουν φέρει τους σταθμούς σε τέτοιο σημείο που έχουν εγκλωβιστεί και δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Οι συμφωνίες των καλλιτεχνών με τις εταιρείες συλλογής πνευματικών δικαιωμάτων επηρεάζει πλήρως το ποια τραγούδια θα παιχτούν και τι ώρα, τη στιγμή που δυστυχώς το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινό στο οποίο απευθύνονται πάσχει από έλλειψη μουσικής παιδείας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε σταθμούς που υποστηρίζουν ότι παίζουν ροκ μουσική, μόνο αυτό δεν κάνουν καθώς φροντίζουν είτε να παίζουν απλά τα πολύ εμπορικά κομμάτια που βρίσκουν χώρο ακόμη και σε "ελληνάδικα" (Red Hot Chilli Peppers κ.ο.κ. που τα έχουμε σιχαθεί πλέον και δεν φταίνε οι μπάντες), είτε παίζουν τραγούδια που καμία σχέση δεν έχουν με την αυθεντική ροκ μουσική.
Φυσικά αυτό είναι απότοκος όλου του μαρκετίστικου παιχνιδιού που γίνεται από πίσω και μας φέρνει αντιμέτωπους με ακούσματα απλώς εμπορικά παρά ποιοτικά. Ποιος έχει ακούσει επί παραδείγματι Thin Lizzy στο ραδιόφωνο; Κανείς. Διότι εκείνοι α) δεν έχουν την ανάγκη να παιχτούν στο ραδιόφωνο και β) απευθύνονται σε υγιές μουσικό κοινό και όχι στη μάζα της εμπορικότητας. Όταν σε ροκ σταθμούς δεν ακούγονται λοιπόν τέτοια συγκροτήματα, παρά καλλιτέχνες της pop, αντιλαμβάνεστε ότι το πράγμα δεν πάει και τόσο καλά για τον απλό, υγιή ακροατή.
Η λύση είναι απλή: Δεν τους ακούμε άλλο! Δόξα τω Θεώ, η τεχνολογία έχει προχωρήσει πλέον τόσο όπου η κατάσταση σχετικά με τη μουσική που θα ακούσουμε να μπορεί να περάσει στο χέρι μας: YouTube και Spotify είναι δύο εξαιρετικές λύσεις για τον "καρκίνο" του ραδιοφώνου, ενώ για εκείνους που οδηγούν γράφουμε δύο, τρία, τέσσερα, ογδόντα τέσσερα cd με την αγαπημένη μας μουσική κι όχι τη μουσική που θέλει η αγορά να μας πλασάρει και την απολαμβάνουμε χωρίς κανείς άλλος να επιλέγει το τι θα ακούσω εγώ την τάδε ώρα.
Προσωπικά, ως λάτρης της αληθινής ροκ, έχω αποχαιρετήσει οριστικά τους σταθμούς (ξέρετε ποιους) που διατυμπανίζουν ότι παίζουν ροκ και κάνει τα γέλια του Lou Reed να ακούγονται από τον παράδεισο μέχρι τη Γη. Έχω σταματήσει πλέον να τους ακούω, ενώ στα social media δεν υπάρχει πλέον λόγος να έχω ίδια post κάθε μέρα στην αρχική μου σελίδα.
Όποιος πραγματικά θέλει να απαλλαγεί από τη μάστιγα των playlists, η λύση είναι απλή. Ο ακροατής πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι παθητικός, αλλά παράγει. Παράγει γιατί προσφέρει ακροαματικότητα στον εκάστοτε σταθμό. Ακούγοντάς τον, του παράγεις έργο. Ο ακροατής είναι αυτός που έχει τη μεγαλύτερη δύναμη στο ραδιόφωνο. Όταν εκείνος λοιπόν γυρίσει οριστικά την πλάτη στους σταθμούς, τότε κι εκείνοι θα αναζητήσουν τρόπους να τον ξανακερδίσουν. Και πού ξέρεις, μπορεί τότε το ραδιόφωνο να ξαναγίνει ποιοτικό.
Για να είμαι ειλικρινής βέβαια, έτσι όπως εξελίσσεται η μουσική και ιδιαίτερα το κοινό της, δεν είναι και πολύ σοφό να ελπίζουμε σε πολλά...
*To παρόν αποτελεί αναδημοσίευση από άρθρο του 2017
Μάριος Μάντζος
E-mail: maramantzos20@gmail.com
Facebook: www.facebook.com/marmantzos20
Twitter: www.twitter.com/marmantzos20
