9 χρόνια μετά, τι έχει αλλάξει;

ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ   Γράφει ο Χρήστος Γραβιάς 4 Ιουλίου. Η χθεσινή ημερομηνία είναι αξιομνημόνευτη για τους Αμερικάνους, ως επέτειος της ε...

ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ
 Γράφει ο Χρήστος Γραβιάς
4 Ιουλίου. Η χθεσινή ημερομηνία είναι αξιομνημόνευτη για τους Αμερικάνους, ως επέτειος της εθνικής τους ανεξαρτησίας. Αξιομνημόνευτη, επίσης, για όλους εμάς τους Έλληνες, μετά τη μαγική νύχτα του "Ντα Λουζ" το 2004. Τότε που η Εθνική μας Ομάδα νικούσε για δεύτερη φορα στη διοργάνωση τους οικοδεσπότες Πορτογάλους, κατακτώντας την κορυφή της Ευρώπης και παράλληλα τις καρδιές όλου του φίλαθλου κόσμου. Εννέα χρόνια πέρασαν από εκείνη τη μοναδική στιγμή, και όμως, στους πιο πολλούς, μας φαίνεται σαν χθες.
Η μεγαλύτερη έκπληξη που έγινε ποτέ σε επίπεδο εθνικών ομάδων, ακόμα και στις μέρες μας, προκαλεί τόσο τις εντυπώσεις όσο και το θαυμασμό της πλειοψηφίας. Μια παλικαρίσια προσπάθεια, μια δίψα για διάκριση, μια απίστευτη συνοχή. Όλα αυτά, η δική μας εθνική. Έκανε τον κόσμο να παραμιλάει με την πορεία της, ρίχνοντας στο... καναβάτσο αντιπάλους πολύ ανώτερους από αυτήν: τη Γαλλία του Ζιντάν, την Τσεχία της φοβερής τότε τριπλέτας Κόλερ-Νέντβεντ-Ροζίτσκι, την Πορτογαλία των Φίγκο-Ρούι Κόστα και του "εκολαπτόμενου" εκείνη την εποχή Κριστιάνο Ρονάλντο.
Μοναδικές στιγμές, που έδιναν την αίσθηση πως το ελληνικό ποδόσφαιρο είχε μια μοναδική ευκαιρία να ανέβει επίπεδο και να ξεκινήσει πάλι απ' την αρχή για κάτι καλύτερο. Τόσα χρόνια μετά, τι πραγματικά έχει γίνει καλύτερο;
Το άχρωμο, άγευστο και άοσμο πρωταθλημα μας; Γεμάτο δυσπιστία, γκρίνιες, παιχνίδια παραγόντων και παρασκηνίων, χωρίς ουσιαστικό ενδιαφέρον και, ακόμα λίγοτερο, δίχως θέαμα; Τα άδεια και μίζερα ελληνικά γήπεδα -άδεια κατά κύριο λόγο- με πανάκριβα εισιτήρια και μηδαμινές παροχές; Οι κακής ποιότητας εγκαταστάσεις των ακαδημιών μας και ο τρόπος που αντιμετωπίζονται τα νέα ταλέντα; Οι ομάδες μας, "πνιγμένες" στα χρέη, με αναξιόπιστες διοικήσεις; Οι αλλαγές προπονητών σαν τα "πουκάμισα" ή οι ευρωπαϊκές "διακρίσεις" των τελευταίων ετών; Ο χουλιγκανισμός και τα κρούσματα βιας; Κυρίως, όμως, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται το παιχνίδι: όχι ως παιχνίδι-ψυχαγωγία, αλλά ως τροπος αισχροκέρδιας;
Όσο σκληρή και αν είναι, αυτή δυστυχώς είναι η αλήθεια. Οι όποιες προοπτικές ανάπτυξης αποδείχθηκαν τελικά μια ψευδαίσθηση που τα τελευταία χρόνια έγινε πιο σκληρά φανερή, λόγω της οικονομικής κρίσης. Το ευρωπαϊκό του 2004 αποτελεσε ένα πολύ ωραίο παραμύθι εν τέλει. Μας άφησε πολύ ωραίες στιγμές που θα θυμόμαστε για πάντα, δεν έδωσε το έναυσμα, ωστόσο, για να γίνει το κάτι παραπάνω στο δύσμοιρο ελληνικό πόδόσφαιρο. Και τέτοιες ευκαιρίες, ρεαλιστικά πάντα, δεν εμφανίζονται κάθε μέρα.

Χρήστος Γραβιάς

Related

Euro 2004 1699897552318553997

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item