Παυλίτο, ζεις!

Ήταν από τους ανθρώπους που ένιωθες ότι θα μπορούσες να τον βάλεις σπίτι σου. Ένας καλλιτέχνης που σε εξέφραζε και στον οποίο δεν είχες τ...

Ήταν από τους ανθρώπους που ένιωθες ότι θα μπορούσες να τον βάλεις σπίτι σου. Ένας καλλιτέχνης που σε εξέφραζε και στον οποίο δεν είχες τίποτε αρνητικό να προσάψεις. Δυστυχώς, ο Σάκης Μπουλάς, από σήμερα το πρωί, δεν είναι πια κοντά μας.


ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ

"Με έχουν πεθάνει τέσσερις φορές", δήλωσε πριν από τρεις μήνες με τον γνωστό χιουμοριστικό του τρόπο. Η πέμπτη, όμως, ήταν και η φαρμακερή. Κι αυτό, διότι ήταν αληθινή. Ο Μπουλάς έφυγε τα ξημερώματα από τη ζωή, 18 ημέρες πριν κλείσει 60 χρόνια ζωής. Νωρίς, πολύ νωρίς. Ας όψεται η γ@μημένη επάρατη νόσος.

Ξέρετε, είναι μεγάλο πράγμα να μένεις στη συνείδηση του κόσμου ως ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Παρά το ότι ακούγεται απλό. Όσο και αν προσπαθήσει κάποιος να κρύψει τα αρνητικά του, δεν μπορεί να το κάνει, γιατί ο σωστός κόσμος δεν είναι χαζός. Ο Σάκης Μπουλάς πραγματικά ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος και ένας απίστευτα καλός χαρακτήρας. Και αυτό είναι που μένει περισσότερο. Διότι δεν αρκούν απλά το ταλέντο, η καλή φωνή, το χιούμορ και η υποκριτική.

Ο Μπουλάς κατάφερε να μας κάνει να αισθανθούμε οικεία μαζί του, ακόμη και χωρίς να τον γνωρίζουμε επί προσωπικού. Τον βλέπαμε στην οθόνη (μικρή ή μεγάλη), ακούγαμε τα τραγούδια του, και αισθανόμασταν ότι επρόκειτο για κάποιον φίλο μας. Ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Και έτσι θα συνεχίσει να είναι, ακόμη και χωρίς αυτόν στη ζωή.

Για τη δική μας τη γενιά, ο Μπουλάς ουσιαστικά κέρδισε μια άλφα θέση στην καρδιά μας ως Νάσος στο Δέκα Λεπτά Κήρυγμα και ως Σάββας Κατσίκης στις Σαββατογεννημένες και εδραιώθηκε εκεί, κάνοντάς μας να τον λατρέψουμε εξ ολοκλήρου, με το ρόλο του Παύλου στο Πενήντα-Πενήντα. Του Παυλίτου όχι μόνο της Μαρίας, αλλά και όλων των Ελλήνων.

Ίσως, τώρα που το ξανασκέφτομαι, ο Σάκης Μπουλάς να μην έφυγε τελικά. "Έφυγε", δεν έφυγε! Ζει! Θα μείνει για πάντα μέσα μας, θα τον βλέπουμε πάντα, θα τον ακούμε πάντα. Γιατί τα όσα έχτισε μέσα σε μια τριακονταετία καριέρας, δεν πρόκειται να σβήσουν ποτέ. Ακόμα και το τέλος του κόσμου να έρθει.

Με άκρα συγκίνηση: Καλό ταξίδι, Σάκη Μπουλά. Σε ευχαριστούμε για όλα.

"... Σα να δρόσισε, έρχεται βροχούλα 
και μια άνοιξη νυφούλα, βρε παιδί μου αμάν 
Στην καρδιά βάλε πατίνια και δυο ρουλεμάν..."

Related

Social Spy 4685117963341573745

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item