Μπορεί να εκπληρώσει την υπόσχεσή του ο Μέσσι;

ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

"Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις", συνηθίζει να λέει, πολύ εύστοχα, ο θυμόσοφος λαός μας. Κάτι που ισχύει ακόμα και αν είσαι ένας εκ των κορυφαίων -αν όχι ο κορυφαίος- του κόσμου, όπως ο Μέσσι. 

Οι τελευταίες δηλώσεις του Αργεντίνου σταρ για το ότι υπόσχεται να φέρει το προσεχές Παγκόσμιο Κύπελλο ξανά στην πατρίδα του, σήκωσαν μεγάλο κύμα συζητήσεων αλλά και αμφιβολιών περί τούτου. Λόγικο άλλωστε, αφού φτάνουμε πλέον όλο και πιο κοντά στο εναρκτήριο λάκτισμα της 12ης Ιουνίου, όπως και μεγάλης σημασίας το γεγονός πως μια τέτοια δήλωση, με σαφής ένδειξη σιγουριάς, έγινε από ένα τόσο "πολυσήμαντο" για το χώρο του ποδοσφαίρου πρόσωπο. 

Πρακτικά, πως έχουν τα δεδομένα; Ξεκινώντας απ' τον ίδιο το Μέσσι, ο άσσος της Μπαρτσελόνα έρχεται από μια σχετικά κακή -για τα δεδομένα του- χρονιά, συνοδευόμενη φυσικά από την γενικά κακή σεζόν των "μπλαουγκράνα" φέτος. Παρά τα όποια ξεσπάσματα του, ο τραυματισμός που πέρασε το φθινόπωρο αλλά και η γενικότερη κούρασή του τον "ισοπέδωσαν" κυριολεκτικά (θυμόμαστε ακόμα τη σκηνή που ο ίδιος, σε ένα φιλικό της χώρας του με τη Ρουμανία, έκανε εμμετό μέσα στον αγωνιστικό χώρο). Πέρα από την αισιοδοξία του λοιπόν, η κατάσταση στην οποία θα εμφανιστεί τον ερχόμενο μήνα στα γήπεδα της Βραζιλίας είναι ένα ερωτηματικό. 

Ακόμα όμως και αν βρισκόταν σε τρομερή φόρμα, ο μικρόσωμος σταρ δεν θα μπορούσε εύκολα να σηκώσει το τρόπαιο του Μουντιάλ, όπως ορθά δήλωσε και ο Γιόχαν Κρόιφ. Η κατάληξη ενός τουρνουά 25-30 ημερών, σαν το Παγκόσμιο, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: την προετοιμασία της κάθε ομάδας, τα πλάνα του εκάστοτε προπονητή, τις διασταυρώσεις στα νοκ-άουτ, ακόμα και η τύχη παίζει το ρόλο της. Πρωτίστως βέβαια, μετράει συνολικά το πόσο καλή ομάδα θα "κατεβάσεις" για να το σηκώσεις, όπως ισχύει για τα παραδοσιακά φαβορί στα οποία συγκαταλέγεται η Αργεντινή. Το 1986 π.χ., που το πήρε στο Μεξικό τελευταία φορά μέχρι σήμερα, εκτός του Μαραντόνα που ξεχώριζε ασφαλώς από τους υπόλοιπους, η Αργεντινή είχε παράλληλα και μια πλειάδα μεγάλων παικτών (Μπουρουσάγκα, Ροτζέρι, ο Χόρχε Βαλντάνο κ.α.). 

Και η "Αλμπισελέστε" τη δεδομένη χρονική στιγμή, μπορούμε να πούμε πως, με εξαίρεση τη γραμμή της επίθεσης η οποία λογικά θα πετάει "φωτιές", στις άλλες δεν εντυπωσιάζει ιδιαίτερα. Στην άμυνα ίσως αντιμετωπίσει πολλά προβληματα με γρήγορες ομάδες, εάν παίξει με Ρόχο, Ντεμικέλις και λοιπούς, όπως και στη θέση του τέρματος λείπει η σιγουριά στον βασικό κίπερ Ασένχο (για την ομάδα και τη σύνθεση της βέβαια θα αναλύσουμε πολλά ενόσω πλησιάζουμε στις μέρες του Μουντιάλ). 

Εν ολίγοις, το "έργο" του Μέσσι και των συμπατριωτών του θά 'ναι ζόρικο στη χώρα του καφέ, στο χέρι τους βέβαια είναι να μας διαψεύσουν. Θα το δούμε σε λίγο καιρό.

Χρήστος Γραβιάς