World Cup Stories: Όταν ο Μαραντόνα δίχασε τους Ιταλούς

 ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΡΑΒΙΑ 

Κατά πολλούς είναι ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Είτε συμφωνείς όμως είτε διαφωνείς με αυτό, το σίγουρο είναι ότι όντως ήταν ένας εκ των μεγαλύτερων παικτών που εμφανίστηκε ποτέ στα γήπεδα, αποτελώντας μάλιστα ένα μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, εκτός βέβαια από τις απίστευτες ενέργειές του και τις εμπνεύσεις του στο χορτάρι, έστρεφε τα φώτα πάνω του και με τις "αιχμηρές" δηλώσεις του. Όπως ακριβώς έγινε στο Παγκόσμιο του 1990 στην Ιταλία. 

Η αποστολή της Αργεντινής, με τον φύσει ηγέτη της Μαραντόνα και με σούπερ παίκτες της εποχής όπως ο Μπουρουσάγκα και ο Κανίγια, εκστρατευόταν στα γήπεδα της γειτονικής μας χώρας, για να υπερασπιστεί τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή που απέκτησε το 1986 στο Μεξικό. Παρά την έκπληξη-σοκ της πρεμιέρας από το Καμερούν (0-1), η "Σελέστε", με νίκη επί της Σοβιετικής Ένωσης (2-0) και το ισόπαλο 1-1 κόντρα στη Ρουμανία, πέρασε από τους ομίλους. Στα νοκ-άουτ απέκλεισε τις Βραζιλία και Γιουγκοσλαβία, πετυχαίνοντας στον ημιτελικό την οικοδέσποινα Ιταλία. Oι "ατζούρι" ήταν από τα φαβορί της συγκεκριμένης διοργάνωσης, αφού είχαν φτάσει με πέντε σερί νίκες στα ημιτελικά, να το σηκώσουν μέσα στο σπίτι τους. Υπολόγιζαν βέβαια χωρίς τον Ντιέγκο...  

Η μοίρα (ή η τύχη, οι συγκυρίες, πέστε το όπως θέλετε) φέρνει τα πράγματα έτσι ώστε ο μεγάλος ημιτελικός της 3ης Ιουλίου να διεξαχθεί στο "Σαν Πάολο" της Νάπολι. Δηλαδή την Μέκκα των πιστών του Ντιέγκο. Είναι γνωστό το δέσιμο του άλλωστε με τους οπαδούς των "παρτενοπέι", καθώς με τη γαλάζια φανέλα ο Μαραντόνα πανηγύρισε δυο πρωταθλήματα (1987 και 1990) και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1989, βγάζοντας έτσι από την αφάνεια το σύλλογο του ιταλικού Νότου. 

Η δήλωσή του για εκείνο το βράδυ, προς τους κατοίκους της Νάπολι, άκρως αιφνιδιαστική: "Η υπόλοιπη Ιταλία σας θεωρεί παρακατιανούς και ζητάει την υποστήριξή σας σήμερα που σας χρειάζεται. Εγώ σας αγαπώ πάντα και ξέρω πως θα το δείξετε και εσείς σήμερα υποστηρίζοντας την Αργεντινή"! Μια δήλωση που δυναμίτισε το κλίμα του αγώνα, οξύνοντας τη ρήξη που επικρατούσε τότε (και ακόμα εν πολλοίς ισχύει) ανάμεσα στον πλούσιο βιομηχανικό Βορρά και το φτωχό Νότο. Παρότι ο Μαραντόνα αποδοκιμάστηκε έντονα από την πλειοψηφία των φιλάθλων, εν τούτοις οι Ναπολιτάνοι που βρέθηκαν στο γήπεδο τον αποθέωσαν και φώναξαν υπέρ της δικής του εθνικής! Ένα περιστατικό πραγματικά μοναδικό, αν αναλογιστούμε πως ποτέ ξανά στο παρελθόν γηπεδούχος χώρα δεν έπαιξε σε εχθρικό περιβάλλον σε αγώνα του δικού τους Μουντιάλ. Και πιθανώς να μην ξαναγίνει ποτέ! 

Για την ιστορία, μετά το 1-1 της κανονικής διάρκειας, οι Αργεντίνοι νίκησαν τους Ιταλούς στα πέναλτι με 4-3 και πέρασαν στον τελικό, όπου έχασαν με 1-0 από τη Δυτική Γερμανία.

Χρήστος Γραβιάς