Η συντριβή, τα επεισόδια και η δημοτικότητα της Ρούσεφ

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ 

Μη μου πείτε ότι περιμένετε κάποια ποδοσφαιρική ανάλυση για το χθεσινοβραδινό παιχνίδι στο Μπέλο Οριζόντε. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να ερμηνεύσει με όρους αγωνιστικούς το ασύλληπτο 7-1 των Γερμανών επί των Βραζιλιάνων.

Ο διασυρμός αυτός της "σελεσάο" και δη μέσα στο σπίτι της πραγματικά δεν έχει προηγούμενο. Είναι ιστορικής σημασίας ήττα, που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων ως η πιο "μελανή" σελίδα της "χώρας του καφέ" στην κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη.

Το θέμα πλέον που αφορά τους περισσότερους είναι οι παρενέργειες της ήττας που ήδη από χθες έκαναν την εμφάνισή τους. Το 7-1 και ο αποκλεισμός έχουν και κοινωνικές προεκτάσεις και δεν αναμένεται να μείνουν μόνο μέσα στα όρια του αθλητισμού.

Τα επεισόδια που έλαβαν χώρα χθες σε μεγάλες πόλεις της Βραζιλίας, όπως το Ρίο ντε Τζανέιρο, φυσικά και δεν είναι λόγο της ήττας αυτής καθεαυτής. Σίγουρα πρόκειται για σκέτο εξευτελισμό, αλλά το ξύλο, οι φωτιές και οι φθορές δεν έχουν να κάνουν με τα 7 γκολ. Η ήττα από τους Γερμανούς ήταν απλά η αφορμή.

Ο βραζιλιάνικος λαός πεινάει. Είναι πασίγνωστο αυτό εδώ και πάρα πολύ καιρό. Η ανάληψη της διοργάνωσης του Μουντιάλ και η απροκάλυπτη δαπάνη χρημάτων για έργα στο πλαίσιο αυτού είχαν ήδη εξοργίσει τους Βραζιλιάνους πολίτες, που έβλεπαν (και βλέπουν) τα λεφτά που στερούνται να έχουν δοθεί για να διοργανώσει η χώρα το Παγκόσμιο.

Το concept όλο πάντως έτσι όπως εξελίχθηκε βάσει εξέδρας, γενικότερου κλίματος στη χώρα, ΜΜΕ και διαιτησίας, ουσιαστικά είχε φτιαχτεί για να επιστρέψει η Βραζιλία στην κορυφή του κόσμου και δη μέσα στο σπίτι της. Υπήρχε μια νοοτροπία από τους Βραζιλιάνους ότι "το Μουντιάλ είναι για μας, το διοργανώνουμε εμείς και εμείς θα το πάρουμε". Ποιος τους είπε ότι η ανάληψη της διοργάνωσης σήμαινε αυτομάτως και κατάκτησή της; Ψηλά τον αμανέ και το πλήρωσαν.

Οι εξοργισμένοι και απεγνωσμένοι πολίτες περίμεναν τουλάχιστον αυτό. Τουλάχιστον να υπάρξει αποτέλεσμα στην όλη αυτήν την υπερδαπάνη και να κατακτήσει η χώρα το Παγκόσμιο. Έστω να βρουν αυτό το χαμόγελο που τόσο πολύ ψάχνουν. Περίμεναν μάταια όμως.

Ουσιαστικά δηλαδή πολύ κακό για το τίποτα. Ολόκληρη υπερπαραγωγή, ένα κάρο λεφτά, δεκάδες νεκροί και αυτόχειρες στα έργα για το Παγκόσμιο και το αποτέλεσμα μηδαμινό για τη χώρα. Γεγονός που ενέτεινε ακόμη περισσότερο την οργή των πολιτών, την ώρα που για εκείνους δεν άλλαξε κάτι. Πεινασμένοι ήταν, πεινασμένοι παραμένουν και πεινασμένοι θα εξακολουθήσουν να είναι. Η εφτάρα ήταν η τέλεια αφορμή για να αντιδράσουν ξανά.

Και να είστε σίγουροι ότι ουκ ολίγοι ήταν οι Βραζιλιάνοι που πανηγύρισαν τη συντριβή της Εθνικής τους. Γιατί όταν εκείνοι διαμαρτύρονταν, οι ιθύνοντες αδιαφορούσαν παντελώς. Πιστέψτε με, το ευχαριστήθηκαν και με το παραπάνω που η "σελεσάο" απέτυχε παταγωδώς.

Όχι βέβαια πως τώρα θα γίνει κάτι διαφορετικό, αλλά να 'χουν τουλάχιστον την ικανοποίηση.

Η πρόεδρος της χώρας, Ντίλμα Ρούσεφ, όσο λυπημένη κι αν δηλώνει και όσο κι αν καλεί τους πολίτες να μην μπλέξουν πολιτική και ποδόσφαιρο, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αισθάνεται ήσυχη για το πώς θα αντιδράσει το εκλογικό σώμα. Είναι υποψήφια ξανά για την προεδρία της χώρας (στις 5 Οκτωβρίου οι εκλογές) και είδε τη δημοτικότητά της να αυξάνεται κατά τέσσερις μονάδες στη διάρκεια του Μουντιάλ, ανεβαίνοντας στο 38% στην πρόθεση ψήφου, σταθερά μπροστά έναντι των πολιτικών της αντιπάλων.

Όσο δηλαδή η "σελεσάο" έμενε στο Παγκόσμιο και προκρινόταν στις επόμενες φάσεις, τόσο η Ρούσεφ ανέβαζε τη δημοτικότητά της, αφού ήταν πλέον άκρως πιθανή η κατάκτηση του τροπαίου. Ωστόσο, κανείς δεν πρέπει να υποτιμά τη θέση που έχει το ποδόσφαιρο στις προτεραιότητες των Βραζιλιάνων. Οι άνθρωποι είναι "άρρωστοι" με το άθλημα. Το βάζουν πάνω από όλα. Πάνω από τη θρησκεία, την πολιτική κ.α.

Υπό αυτό το πρίσμα, η παταγώδης αποτυχία με την τρομερή εφτάρα από τους Γερμανούς δεν πρόκειται να περάσει έτσι. Είναι πολύ πιθανό να αλλάξει η συμπεριφορά μεγάλου ποσοστού των ψηφοφόρων, που ούτως ή άλλως τα 'χουν μαζεμένα στη Ρούσεφ τόσο για τις κολοσσιαίες δαπάνες ύψους 33,2 δισ. ρεάλ Βραζιλίας (11 δισ. ευρώ) για το Μουντιάλ, όσο και για την επιτάχυνση του πληθωρισμού καθώς και για ένα σκάνδαλο στο οποίο εμπλέκεται η κρατική εταιρεία πετρελαίου.

Μέσα λοιπόν στους Βραζιλιάνους που πανηγύρισαν το 7-1 σίγουρα πρέπει να υπολογίζουμε και τους πολιτικούς αντιπάλους της Ρούσεφ, για τη νίκη της οποίας πιθανότατα να αρκούσε και μια νίκη-τίτλος στον τελικό της 13ης Ιουλίου στο Μαρακανά.

Η ήττα από τους Γερμανούς και κυρίως το εύρος αυτής όμως μπορούν κάλλιστα να έχουν αντίκτυπο στα εκλογικά ποσοστά. Μην εκπλαγείτε αν συμβεί αυτό.

Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, το χθεσινό "Mineirazo" ήταν κάτι παραπάνω από έναν απλό ποδοσφαιρικό αγώνα.

Μάριος Μάντζος