Δύσκολος όμιλος, αλλά όλα γίνονται

ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

Το ωραίο με τις κληρώσεις στα τέλη Αυγούστου, πέρα απ' το γεγονός οτι σηματοδοτούν ουσιαστικά την έναρξη της χρονιάς για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, είναι και το ότι "γεμίζουν" τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους με άπειρες αναλύσεις, εικασίες, θεωρίες και προβληματισμούς για τους επόμενους μήνες. Έτσι λοιπόν και προχθες, για τον μοναδικό εκπρόσωπο της Ελλάδας στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, τον Ολυμπιακό, το άκουσμα των Ατλέτικο και Γιουβέντους (από τα δύο πρώτα γκρουπ) έφερε μια... παγωμάρα, η οποία έσπασε λίγο όταν τον όμιλο συμπλήρωσε η Μάλμε.

Ξεκινώντας κάπως... ανάποδα, είναι θετικό το γεγονός ότι η ομάδα του Πειραιά θα βρεί από το τελευταίο γκρουπ δυναμικότητας τους Σουηδούς. Η ομάδα του Μάλμε (που παρεμπιπτόντως έχει βγάλει απ' τις ακαδημίες της τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς) είναι, τα τελευταία χρόνια, απ' τους πιο "ευπρόσδεκτους" αντιπάλους γενικά, σε σχέση με άλλους που έρχονταν από το 4ο γκρουπ πάνω στον Ολυμπιακό, όπως πχ η Ντόρτμουντ. Διότι για τους ελληνικούς συλλόγους πρωτίστως σημασία έχει να κυνηγάνε –τουλάχιστον- την ευρωπαϊκή συνέχεια και την άνοιξη, έστω και μέσω του Γιουρόπα Λιγκ, και αν είναι και έρθει και η πρόκριση στους "16" του Τσάμπιονς Λιγκ, τότε καλώς. Από αυτήν την άποψη λοιπόν, η σουηδική ομάδα, που απέκλεισε τη Σάλτσμπουργκ στα προκριματικά, όσο και αν το παλέψει, δύσκολα λογικά θα απειλήσει τους Πειραιώτες στο κυνήγι της 3ης θέσης.

Σε αντίθεση τώρα με τους δυο άλλους "δελφίνους" της πρόκρισης, ο Ολυμπιακός μπαίνει στη μάχη ως αουτσάιντερ (ή Underdog όπως θα έλεγαν και οι Κasabian). Έως ένα βαθμό λογικό, αφού τη δουλειά τη "χάλασε" κυρίως το β' γκρουπ: λογικό όλοι να θέλανε τη Βασιλεία ή τη Σαχτάρ μετά, αλλά η πρωταθλήτρια Ιταλίας Γιουβέντους ίσως ήταν η καλύτερη εκεί (μαζί με την Παρί). Από το "λάκκο των μεγαθηρίων", η Ατλέτικο είναι πλέον γνωστή ως το κομψοτέχνημα του Σιμεόνε που θαυμάσαμε όλοι πέρυσι: όχι εκ των κορυφαίων ονομάτων, καλύτερη όμως από την περσυνή αντίστοιχη Μπενφίκα.

Είναι λοιπόν τελειωμένος ο Ολυμπιακός ήδη όπως τον προδικάζουν; Όχι, μέχρι να φανεί τουλάχιστον αυτό στο γήπεδο. Όλες έχουν τα θεματά τους. Οι Ισπανοί ίσως έχουν φέτος λίγο περισσότερο την πίεση των αποτελεσμάτων, ενώ οι Γιουβεντίνοι δεν έχουν τόσο σχέση με την ομάδα του παρελθόντος και δεν είναι άτρωτοι: πέρσυ τους πέταξε έξω την τελευταία αγωνιστική η Γαλατασαράι. Όπως και να 'χει, τα τέσσερα παιχνίδια με αυτούς θα είναι ωραίες μονομαχίες για τους "ερυθρόλευκους", ώστε να τεστάρουν και τις αντοχές τους και τις δυνάμεις τους: τόσο στο "Καλντερόν" που είναι ωραία έδρα, όσο και στο Τορίνο όπου οι αναμνήσεις δεν είναι και οι καλύτερες. Συν το ματς στο Μάλμε, με τις ακραίες καιρικές συνθήκες και το μεγάλο ταξίδι που θα 'χει προηγηθεί.

Πάντως, θεωρώ "κλειδί" για φέτος το να μη χάσει ο Ολυμπιακός την πρεμιέρα κόντρα στην Ατλέτικο, κυρίως για να συνεχίσει με καλή διάθεση στα υπόλοιπα παιχνίδια. Κάτι που δεν τον επηρέασε πέρυσι με την Παρί Σεν Ζερμέν, ωστόσω το '12 με τη Σάλκε και –περισσότερο- το '11 με τη Μαρσέιγ τον έκαναν να βρίσκεται από νωρίς πίσω στο προβάδισμα της πρόκρισης...

Χρήστος Γραβιάς