Ξορκίζοντας το κακό του δαίμονα...
ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ ...γιατί, καλώς η κακώς, τέτοιος είναι για τον Ολυμπιακό η Γιουβέντους, την οποία θα υπο...
http://www.thecolumnist.gr/2014/10/blog-post_22.html
ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ
...γιατί, καλώς η κακώς, τέτοιος είναι για τον Ολυμπιακό η Γιουβέντους, την οποία θα υποδεχτεί απόψε στο "Καραϊσκάκης". Σε όλα τα ματς των προηγούμενων ετών, "μόνο πίκρες έβρισκαν τον Ολυμπιακό κόντρα στη Μεγάλη Κυρία", όπως εύστοχα δήλωσε ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς: δεν είναι μόνο η νύχτα ντροπής του 7-0 στους ομίλους του 2003-04, αλλά και ο αποκλεισμός στα προημιτελικά του ΟΥΕΦΑ το 2000 και (προπάντων) ένα χρόνο πριν, το γκολ του Κόντε στο 85' (και η άστοχη έξοδος του Ελευθερόπουλου-πάντα πάνε μαζί αυτά τα δύο), το οποίο στέρησε στους "ερυθρόλευκους" την ευκαιρία να βρεθούν σε ημιτελική φάση Τσάμπιονς Λιγκ.
Από τότε, βέβαια, έχουν περάσει πολλά και για τους δυο. Οι Πειραιώτες έκαναν και καίρια διπλά και σημαντικές προκρίσεις, φτάνοντας τώρα έως το νούμερο 25 στην ευρωπαϊκή κατάταξη: αν μη τι άλλο, υπήρξε βελτίωση. Από την άλλη, η "Βέκια Σινιόρα" του ιταλικού ποδοσφαίρου, επανήλθε μετά το σκάνδαλο "Calciopoli" και τον υποβιβασμό της στη Serie B πιο δυνατή και ανταγωνιστική: απ' το 2011 και μετά κάνει... πλάκα στους αντιπάλους της (επηρεάζει όμως και η πτώση των μεγάλων του Μιλάνου και του επιπέδου της Serie A γενικότερα). Ωστόσο, στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις εδώ και χρόνια δεν έχει κάνει το "μπαμ". Πέρυσι μάλιστα, αποκλείστηκε απ' τους ομίλους όταν έχανε τελευταία αγωνιστική από τη Γαλατασαράι, όπως και στα ημιτελικά του Γιουρόπα από την Μπενφίκα, χωρίς να καταφέρει να φτάσει στον τελικό που γινόταν στο γήπεδό της.
Γενικά, οι Γιουβεντίνοι δυσκολεύονται στα εκτός, αλλά αυτό θα ήταν σημαντικό στοιχείο εάν ο Ολυμπιακός ήταν με τη σειρά του σε καλή κατάσταση. Το ματς του Σαββάτου με τον Εργοτέλη (όπου ο Μίτσελ καλώς ξεκούρασε αρκετούς βασικούς) χτύπησε καμπανάκια εν όψει της αυριανής αναμέτρησης: αντί για τον Γιουσούφ και τον Χάντι, τώρα θα είναι ο Τέβεζ, ο Μαρκίζιο και ο Κιελίνι. Ο Αλέγκρι λογικά θα παρατάξει τη Γιούβε στο Φάληρο με το αγαπημένο του 3-5-2, με σκέψεις για τον Μοράτα που είναι σε καλή φόρμα, όπως και για τον Βιντάλ, που επιστρέφει μετά την τιμωρία του και ίσως προτιμηθεί αντί του Πίρλο στον άξονα. Οπότε και ο Μίτσελ με τη σειρά του θα ήταν καλό να γεμίσει το κέντρο, υπολογίζοντας ιδίως σε Κασάμι και Μιλιβόγιεβιτς που θα βγάλουν τρεξίματα κόντρα σε γρήγορους αντιπάλους όπως π.χ. ο Πογκμπά. Στα μετόπισθεν, το ζήτημα εδώ και καιρό είναι ο Μποτία. Ο ίδιος παίκτης που ήταν και στο Μάλμε, με τα καλά και τα κακά του, θα 'ναι και τώρα: ο Μίτσελ δεν μπορεί να τον αλλάξει σε τρεις εβδομάδες, παρά μόνο να τον εμπιστευτεί. Αν ναι, καλώς. Αλλιώς να δοκιμάσει δίδυμο Αμπιντάλ – Εντινγκά (που και αυτό έχει τα ρίσκα του).
Η ήττα στο Μάλμε στέρησε από τον Ολυμπιακό ένα μικρό προβάδισμα που θα μπορούσε να πάρει για την πρόκριση, αλλά ακόμα και έτσι, έχει μπροστά του ακόμα τέσσερα κρίσιμα παιχνίδια για να διορθώσει το σφάλμα. Το πιο κρίσιμο είναι το σημερινό. Και η ισοπαλία εδώ ακόμα δεν θα 'ταν άσχημο αποτέλεσμα. Με υπομονή, ψυχραιμία και χωρίς να δώσουν πολλούς χώρους όλα γίνονται, ακόμα και η νίκη. Άμα βγει όμως μπροστά και πιέσει ψηλά, επιτρέποντας στη Γιούβε να σκοράρει πρώτη, τα φαντάσματα του παρελθόντος δεν θα αργήσουν να επανεμφανιστούν...
Γενικά, οι Γιουβεντίνοι δυσκολεύονται στα εκτός, αλλά αυτό θα ήταν σημαντικό στοιχείο εάν ο Ολυμπιακός ήταν με τη σειρά του σε καλή κατάσταση. Το ματς του Σαββάτου με τον Εργοτέλη (όπου ο Μίτσελ καλώς ξεκούρασε αρκετούς βασικούς) χτύπησε καμπανάκια εν όψει της αυριανής αναμέτρησης: αντί για τον Γιουσούφ και τον Χάντι, τώρα θα είναι ο Τέβεζ, ο Μαρκίζιο και ο Κιελίνι. Ο Αλέγκρι λογικά θα παρατάξει τη Γιούβε στο Φάληρο με το αγαπημένο του 3-5-2, με σκέψεις για τον Μοράτα που είναι σε καλή φόρμα, όπως και για τον Βιντάλ, που επιστρέφει μετά την τιμωρία του και ίσως προτιμηθεί αντί του Πίρλο στον άξονα. Οπότε και ο Μίτσελ με τη σειρά του θα ήταν καλό να γεμίσει το κέντρο, υπολογίζοντας ιδίως σε Κασάμι και Μιλιβόγιεβιτς που θα βγάλουν τρεξίματα κόντρα σε γρήγορους αντιπάλους όπως π.χ. ο Πογκμπά. Στα μετόπισθεν, το ζήτημα εδώ και καιρό είναι ο Μποτία. Ο ίδιος παίκτης που ήταν και στο Μάλμε, με τα καλά και τα κακά του, θα 'ναι και τώρα: ο Μίτσελ δεν μπορεί να τον αλλάξει σε τρεις εβδομάδες, παρά μόνο να τον εμπιστευτεί. Αν ναι, καλώς. Αλλιώς να δοκιμάσει δίδυμο Αμπιντάλ – Εντινγκά (που και αυτό έχει τα ρίσκα του).
Η ήττα στο Μάλμε στέρησε από τον Ολυμπιακό ένα μικρό προβάδισμα που θα μπορούσε να πάρει για την πρόκριση, αλλά ακόμα και έτσι, έχει μπροστά του ακόμα τέσσερα κρίσιμα παιχνίδια για να διορθώσει το σφάλμα. Το πιο κρίσιμο είναι το σημερινό. Και η ισοπαλία εδώ ακόμα δεν θα 'ταν άσχημο αποτέλεσμα. Με υπομονή, ψυχραιμία και χωρίς να δώσουν πολλούς χώρους όλα γίνονται, ακόμα και η νίκη. Άμα βγει όμως μπροστά και πιέσει ψηλά, επιτρέποντας στη Γιούβε να σκοράρει πρώτη, τα φαντάσματα του παρελθόντος δεν θα αργήσουν να επανεμφανιστούν...
Χρήστος Γραβιάς