Τα "αστέρια" που έκλεισαν την καριέρα τους μέσα στο 2014

  ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΡΑΒΙΑ  Το 2014 ετοιμάζεται να μας αποχαιρετήσει σε λίγες μέρες, παίρνοντας μαζί του στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ...


 ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΡΑΒΙΑ 

Το 2014 ετοιμάζεται να μας αποχαιρετήσει σε λίγες μέρες, παίρνοντας μαζί του στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ότι έφερε/συνέβη το τρέχον έτος. Μέσα σε όλα, δεν ήταν και λίγες οι περιπτώσεις μεγάλων παικτών, με τους οποίους η δική μας γενιά (των 20άρηδων) μεγαλώσαμε ποδοσφαιρικά και τους συνδέσαμε με σημαντικές ποδοσφαιρικές στιγμές...

ΕΡΙΚ ΑΜΠΙΝΤΑΛ: Πρώτος σε αυτή τη λίστα, δικαιωματικά, διότι εκτός από καλός και εργατικός παίκτης αποδείχτηκε και "ψυχάρα", αφού κατάφερε να ξεπεράσει (δυο φορές κιόλας) τον καρκίνο του ήπατος. Μετά το 2011, όταν και επανήλθε στα γήπεδα, δεν έπιασε ποτέ την απόδοση των προηγούμενων ετών, αλλά μικρή σημασία έχει όταν αποδεικνύεσαι -κυριολεκτικά- νικητής της ζωής. Λυών, Μπαρτσελόνα, Μονακό (και εθνική Γαλλίας) ήταν οι ομάδες του, μέχρι που ήρθε στον Ολυμπιακό φέτος για λίγους μήνες (και γνώρισε την αποθέωση στο τελευταίο του παιχνίδι στην Καλλονή). 

ΤΙΕΡΙ ΑΝΡΙ: Ίσως ο παίκτης με το καλύτερο πλασέ στον κόσμο την τελευταία 15ετία. Ξεκίνησε στη Μονακό, δεν έπιασε στη Γιουβέντους, αλλά απογειώθηκε στην Άρσεναλ (χάρη και στη βοήθεια του Βενγκέρ) όντας ο ζωντανός της θρύλος και πρώτος σκόρερ στην ιστορία της με 174 τέρματα (από το '99 έως το '07). Ακολούθησε μετά και η Μπάρτσα και η Νέα Υόρκη στο MLS, θα τον θυμόμαστε όμως πάντα συνειρμικά με την κόκκινη φανέλα των Λονδρέζων. "Οnce a gunner, always a gunner" (μια φορά κανονιέρης, για πάντα κανονιέρης) άλλωστε δεν λένε οι Άγγλοι; 

ΡΑΙΑΝ ΓΚΙΓΚΣ: Ο "στρατιώτης Ράιαν" της σύγχρονης ιστορίας της Μάνστεστερ Γιουνάιτεντ. Σταμάτησε φέτος σε ηλικία 40 ετών, βγάζοντας ωστόσo πάθος και θέληση στον αγωνιστικό χώρο που θα ζήλευαν και εικοσάρηδες. Μέλος της "χρυσής" γενιάς του '92 για τους "κόκκινους διαβόλους", κατέκτησε μαζί τους πάνω από 25 τίτλους, παίζοντας και σκοράροντας σε όλες τις σεζόν από τότε που επισημοποιήθηκε η Premier League (από το '93 και μετά). Τώρα επιτελεί χρέη βοηθού στον πάγκο δίπλα στον Λουίς Φαν Χάαλ. 

ΚΛΑΡΕΝΣ ΖΕΕΝΤΟΡΦ: Ο χαρισματικός Ολλανδός μέσος (με καταγωγή από το Σουρινάμ) αποτέλεσε έναν εκ των κορυφαίων παικτών των "Οράνιε" τα προηγούμενα χρόνια. Ξεχώριζε για το απίστευτο μακρινό του σουτ, ενώ έγινε ο μόνος παίκτης στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ που κατέκτησε το τρόπαιο με τρεις διαφορετικές ομάδες (Άγιαξ, Ρεάλ και Μίλαν). Στο "Σαν Σίρο" βέβαια αγαπήθηκε περισσότερο, αγωνιζόμενος με τη "ροσονέρο" φανέλα για 10 χρόνια, γι' αυτό και επέλεξε να συνεχίσει και ως κόουτς την προηγούμενη σεζόν. Εκ των ποιοτικότερων χαφ της εποχής μας αναμφίβολα. 

ΧΑΒΙΕΡ ΖΑΝΕΤΤΙ: Κέρδισε μαζί με την Ίντερ πάμπολλους τίτλους (με κυριότερο το Τσάμπιονς Λιγκ του 2010) και έζησε μεγάλες στιγμές. Ωστόσο η μέτρια πορεία των "νερατζούρι" τα τελευταία χρόνια δεν του επέτρεψαν να κλείσει με κάποιο τίτλο την καριέρα του, το τέλος της οποίας σηματοδοτήθηκε ουσιαστικά πέρυσι τον Απρίλιο, μετά τη ρήξη αχίλλειου τένοντα. Από τα 22 του χρόνια στο Μιλάνο ('95 μέχρι σήμερα), στα 41 του θεωρείται μακράν ο παίκτης-σύμβολο της Ίντερ και ο πλέον αγαπητός στους "τιφόζι" του Τζουζέπε Μεάτσα. 

ΡΙΒΑΛΝΤΟ: Πιθανώς ο μεγαλύτερος παίκτης που πέρασε από το ελληνικό πρωτάθλημα και το τίμησε με την παρουσία του, πρώτα στον Ολυμπιακό (2004-07) και μετά στην ΑΕΚ (2007-08). Τεράστια καριέρα με Παγκόσμιο Κύπελλο (2002), Χρυσή Μπάλα (1999) και τίτλους με Μπαρτσελόνα και Μίλαν κυρίως, έχοντας "φαρμακερό" αριστερό πόδι, όπως φαινόταν και από τα φάουλ που έβαζε. Για λόγους υστεροφημίας πάντως θα μπορούσε να μην παίζει μέχρι τα 40 του και δη σε ομάδες όπως η Μίτζιμ Μόρι του Αζερμπαϊτζάν. 

ΚΑΡΛΕΣ ΠΟΥΓΙΟΛ: Η προσωποποίηση του πιστού ηγέτη, εντός και εκτός γηπέδου. Από την ακαδημία "Μασία", όντας πιτσιρικάς, μέχρι τα 37 του στην ομάδα της Βαρκελώνης αναντικατάστατος. Από τους πιο εμβληματικούς και μεγαλύτερους παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα της Μπαρτσελόνα (γιατί η θέση του κεντρικού αμυντικού τον αδικεί κάπως). Κατακτώντας τα πάντα με τους "μπλαουγκράνα" και την εθνική Ισπανίας, δικαιούτο (τουλάχιστον) μια Χρυσή Μπάλα για τα όσα έκανε. Η απουσία του, ακόμα και τώρα, φαίνεται στα μετόπισθεν της ομάδας της Καταλονίας.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ: Τέλος, ένα "δικό" μας παιδί, που παρότι δεν ανήκει στην κατηγορία των παγκόσμιων σταρ, σίγουρα για τους Έλληνες φιλάθλους είναι πολύ ψηλά. Ξεχώριζε από μικρός για το πάθος του που έδειχνε στο γήπεδο, φτάνοντας ακόμα σε σημεία να υπερβάλλει, αλλά αυτό ήταν και το σήμα-κατατεθέν του. Μέλος της χρυσής γενιάς του 2004, παίζοντας ακόμα μέχρι το φετινό Μουντιάλ, έκανε μεγάλη καριέρα ξεκινώντας από τον Παναθηναικό και αργότερα σε Ίντερ, Μπενφίκα, Φούλαμ. "Τυπάρα" σε ευχαριστούμε για όλα.

Χρήστος Γραβιάς

Related

main 4150234065048204605

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item