Η "σούμα" για τις ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη

ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

Η παρουσία τεσσάρων ελληνικών ομάδων στους ομίλους των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, τέλη Αυγούστου, έβαζε την Ελλάδα δυνατά στο παιχνίδι της κατάκτησης της 12ης θέσης της UEFA (και παράλληλα έδινε την ευκαιρία στις ομάδες μας να πάρουν σημαντικούς βαθμούς). Ωστόσο, μετά από 3,5 μήνες περίπου, τα πραγματικά όρια των ομάδων μας φάνηκαν: η δυναμική αλλά και τα προβλήματά τους, αντανακλούνταν καθαρά στον καθρέφτη των ευρωπαϊκών παιχνιδιών που έχουν ούτως ή άλλως άλλο βάρος... 

Θα ξεκινήσω απ' τον Αστέρα Τρίπολης, θεωρώντας τον τον άκρως πετυχημένο εκπρόσωπο για φέτος: ξεκινώντας από μέσα Ιουλίου και τον β' προκριματικό του Europa League κόντρα στη φινλανδική Ροβανιέμι, έφτασε να παίζει Ευρώπη μέχρι Δεκέμβρη μήνα. Περνώντας υπολογίσιμους αντιπάλους (όπως η Μάιντς και η Μακάμπι), στους ομίλους έχασε μόνο από την Τότεναμ και πήρε 6 βαθμούς από Μπεσίκτας και Παρτιζάν, τερματίζοντας 3ος. Πέρα απ' τους βαθμούς όμως, αποτελεί υπόδειγμα για τις ελληνικές ομάδες της Σούπερ Λιγκ -από την 4η-5η θέση και κάτω- που θέλουν να παίξουν εκτός συνόρων: μαχητικός, τίμιος, υποτιμημένος (δυστυχώς, όπως και κάθε επαρχιακή ομάδα, λόγω της μικρής εμβέλειας φιλάθλων που έχει) αλλά σίγουρα θα θέλαμε να τον ξαναδούμε και του χρόνου.  

Ο ΠΑΟΚ πάλεψε μέχρι τέλους για την πρόκριση που την έχασε στην ισοβαθμία απ' την Γκινγκάμπ. Παρά την γκρίνια των ΠΑΟΚτσήδων, αμφιβάλλω αν την άξιζε ο "Δικέφαλος", αφού πρωτίστως είχε το νου του στις υποχρεώσεις του ελληνικού πρωταθλήματος. Με δεδομένο ότι η Φιορεντίνα ήταν απ' το άκουσμα της κλήρωσης ουσιαστικά πρώτη, και η Ντινάμο Μινσκ ο "κομπάρσος" της υπόθεσης, το όλο θέμα ήταν οι αναμετρήσεις με τους Γάλλους: όταν κάνεις και στα δυο ματς ήττες (από τους 16ους του Σαμπιονά μάλιστα), τότε δεν σε σώζει ούτε η... Παναγία! Ίσως του χρόνου, με μερικές ακόμα δυνατές προσθήκες, να ξαναμπεί στους "32" του Europa, όπως πέρσι και τις σεζόν 2010-11 και 2011-12. 

Αποκλεισμός επίσης για τον Παναθηναϊκό, μένοντας στην τελευταία θέση του ομίλου του με μόλις 2 βαθμούς (και όντας εκτός συνέχειας από την 4η μόλις αγωνιστική). Σε έναν όμιλο όπου η Αϊντχόφεν (1ο γκρουπ) και η Εστορίλ (3ο) δεν τρόμαζαν στο άκουσμα της κλήρωσης, η Ντινάμο Μόσχας ήρθε απ' το 4ο και τα "χάλασε" όλα: εν τέλει, πέρασε και πρώτη με το απόλυτο! Βέβαια, για το "τριφύλλι", η συνολική εικόνα δεν είναι αντιπροσωπευτική της -ευρωπαϊκής- ιστορίας του. Και δεν είναι μόνο η φετινή εικόνα, αλλά γενικώς η τελευταία κάκιστη πενταετία που τον έχει κατρακυλήσει στην κατάταξη της UΕFA, με κίνδυνο μάλιστα να πέσει την επόμενη χρονιά ακόμα και εκτός 100άδας. Αυτό πρέπει να προβληματίσει τους "πράσινους", ιδίως από την επόμενη χρονιά και εξής, όπου η κάθε κλήρωση θα γίνεται δυσκολότερη...

Τέλος, όσων αφορά τον Ολυμπιακό, ο στόχος ήταν να συνεχίζει στην Ευρώπη και μετά το χειμώνα, κάτι που το πέτυχε. Αυτό άλλωστε ήταν και μετά την κλήρωση του καλοκαιριού το ρεαλιστικό σενάριο, έχοντας μπροστά του τις Ατλέτικο και Γιουβέντους (και πίσω του την υποδεέστερη Μάλμε). Παρά το "κρίμα" της υπόθεσης στο τέλος (με το βολικό "Χ" των Ιταλοϊσπανών), η πρόκριση είχε πρακτικά χαθεί στη Σουηδία, σε ματς που έπρεπε να πάρεις γιατί και οι άλλοι δυο δεν θα την πατάγαν εκεί, παρότι πέρασαν δύσκολα. Εξίσου ερωτηματικό η άμυνα, αφού τα 13 γκολ σε 6 αγώνες δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα για να πας ψηλά στη "σεντονάτη" διοργάνωση . Όμως, σε κάθε περίπτωση, ο Ολυμπιακός αποτυχημένος δεν είναι: αυτό θα το δείξει η πορεία του στο Γιουρόπα, εκεί που και το πλεονέκτημα της έδρας θα 'χει, και αντιπάλους του χεριού του μπορεί να βρει (και να περάσει). Αυτό θέλουνε και πολλοί φίλου του, αρκεί φυσικά να το πάρουν οι "ερυθρόλευκοι" στα σοβαρά...

Χρήστος Γραβιάς