Αδύναμο Μιλάνο σημαίνει και αδύναμη Ιταλία...
ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ ...γιατί, όπως και να το κάνουμε, και "ντέρμπ" που έχει απόψε στο "Juvent...
http://www.thecolumnist.gr/2015/02/blog-post_16.html
ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ
...γιατί, όπως και να το κάνουμε, και "ντέρμπ" που έχει απόψε στο "Juventus Arena" (Γιούβε-Μίλαν), μικρή σημασία έχει: και να μην κερδίσει η "Γιούβε", τα συνεχόμενα "στραβοπατήματα" της Ρόμα την έχουν φέρει -μέχρι στιγμής- στο +7 και την πάνε τρένο για το 4ο σερί "calcio"!
Βέβαια, η Serie A έχει ακόμα πολύ δρόμο, αλλά ποιος θα πόνταρε σοβαρά στο ότι μπορεί να τη χάσουν φέτος οι Τορινέζοι; Καλή η προσπάθεια της Ρόμα φέτος, δεν είναι όμως αρκετή για να σηκώσει κούπα στην Ιταλία. Όχι μόνο των Ρωμαίων, αλλά και της Νάπολι που πήγαινε με αξιώσεις και αυτή, αλλά πάντα κάπου "σκαλώνει" και παλεύει για μια θέση στην 4άδα, και της Φιορεντίνα και της Λάτσιο προφανώς, που παρά τις "ζημιές" που θα προκαλέσουν, θα αρκεστούν στο τέλος σε μια θέση για έξοδο στην Ευρώπη -και αυτό όχι απαραίτητα πάντα.
Το ιταλικό πρωτάθλημα έχει πέσει, σε αρκετά επίπεδα, τα τελευταία χρόνια. Κύριο στοιχείο του είναι η ευκολία με την οποία προελαύνει η Γιουβέντους, χωρίς κάποιο σοβαρό ανταγωνιστή να μπορεί να τη "χτυπήσει" στο κυνήγι του τίτλου. Αιτίες περί τούτου μπορείς να βρεις πολλές: και τη γενικότερη αναξιοπιστία που προήλθε μετά το σκάνδαλο "calciopoli" πριν λίγα χρόνια, και το ότι δεν βγαίνουν -όπως παλιότερα- πολλά ταλέντα από τις ακαδημίες των ομάδων, ώστε να δώσουν μια έξτρα ώθηση (αγωνιστική ή και οικονομική), ακόμα και η κρίση. Διότι και οι Ιταλοί έχουν τα "θέματα" τους, όπως άλλωστε και κάθε μεσογειακός λαός.
Τι φταίει, επομένως; Μάλλον ένας συνδυασμός όλων, με σπουδαιότερο λόγο την πτώση των δυο "γιγάντων" του Μιλάνου. Καλώς ή κακώς, τον κόσμο, τους τίτλους και το βάρος της φανέλας που έχουν η Ίντερ και η Μίλαν (μαζί και η Γιουβέντους) δεν την έχουν οι υπόλοιποι στην ιταλική χερσόνησο. Με κάποιες εξαιρέσεις ανά περιόδους, αυτές οι τρεις ομάδες έκαναν πάντα ποδοσφαιρικό "κουμάντο", και δεν είναι τυχαίο που έχει πέσει σε ποιότητα το πρωτάθλημα ενώ έχουν πέσει γενικά και δύο εξ αυτών. Φαίνεται και στην Ευρώπη κυρίως, με τις επιτυχίες (ή καλύτερα, τις αποτυχίες) που έχουν οι ιταλικές ομάδες στις διασυλλογικές διοργανώσεις: όταν δεν παίζει Τσάμπιονς Λιγκ η Μίλαν των 7 κυπέλλων Πρωταθλητριών ή η Ίντερ των 3, πώς να δεις επιτυχίες π.χ. από τους υπόλοιπους;
Οι "Ροσονέρι" πιθανώς βιώνουν την χειρότερή τους περίοδο επί εποχής Μπερλουσκόνι. Ένατοι πέρυσι και εκτός Ευρώπης φέτος, ο "Πίπο" Ιντσάγκι κάνει ό,τι μπορεί για να τους σώσει, αλλά και ο ίδιος, πέρα απ' το ότι κανονικός προπονητής με δίπλωμα και εμπειρία δεν είναι, δεν έχει και το ανάλογο ρόστερ για να σταθεί με αξιώσεις! Οι "τιφόζι" τους έχουν γυρίσει την πλάτη, ο Γκαλιάνι όμως συνεχίζει να ελπίζει ότι η ομάδα μπορεί να βγει μέχρι και Τσάμπιονς Λιγκ: καλά κάνει, αφού οι ελπίδες δεν κοστίζουν τίποτα!
Μια απ' τα ίδια και για τους "Νερατζούρι", οι οποίοι και προπονητή άλλαξαν το Νοέμβρη (Μαντσίνι), και παίκτες καλούς πήραν μέσα στο Γενάρη (Σακίρι, Ποντόλσκι), αλλά όταν τρως 3 από τη Σασσουόλο, τι να πεις; Όντας εδώ και τρεις σερί σεζόν εκτός πρώτης 4άδας, ο ρεαλιστικός στόχος ήταν -όπως και πέρυσι- να παίξουν μέσω των θέσεων του Γιουρόπα στην Ευρώπη. Δεν μπορούν βέβαια και παραπάνω, αφού παίκτες που είναι βασικοί τώρα, όπως ο Οσβάλντο ή ο Γκουαρίν ή ο Κουζμάνοβιτς, στις καλές εποχές της Ίντερ, για παράδειγμα το 2010 όταν σήκωναν το Τσάμπιονς Λιγκ με το Μουρίνιο στον πάγκο, θα περιορίζονταν απλά σε μετρίας λύσης ρεζέρβες!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ
...γιατί, όπως και να το κάνουμε, και "ντέρμπ" που έχει απόψε στο "Juventus Arena" (Γιούβε-Μίλαν), μικρή σημασία έχει: και να μην κερδίσει η "Γιούβε", τα συνεχόμενα "στραβοπατήματα" της Ρόμα την έχουν φέρει -μέχρι στιγμής- στο +7 και την πάνε τρένο για το 4ο σερί "calcio"!
Βέβαια, η Serie A έχει ακόμα πολύ δρόμο, αλλά ποιος θα πόνταρε σοβαρά στο ότι μπορεί να τη χάσουν φέτος οι Τορινέζοι; Καλή η προσπάθεια της Ρόμα φέτος, δεν είναι όμως αρκετή για να σηκώσει κούπα στην Ιταλία. Όχι μόνο των Ρωμαίων, αλλά και της Νάπολι που πήγαινε με αξιώσεις και αυτή, αλλά πάντα κάπου "σκαλώνει" και παλεύει για μια θέση στην 4άδα, και της Φιορεντίνα και της Λάτσιο προφανώς, που παρά τις "ζημιές" που θα προκαλέσουν, θα αρκεστούν στο τέλος σε μια θέση για έξοδο στην Ευρώπη -και αυτό όχι απαραίτητα πάντα.
Το ιταλικό πρωτάθλημα έχει πέσει, σε αρκετά επίπεδα, τα τελευταία χρόνια. Κύριο στοιχείο του είναι η ευκολία με την οποία προελαύνει η Γιουβέντους, χωρίς κάποιο σοβαρό ανταγωνιστή να μπορεί να τη "χτυπήσει" στο κυνήγι του τίτλου. Αιτίες περί τούτου μπορείς να βρεις πολλές: και τη γενικότερη αναξιοπιστία που προήλθε μετά το σκάνδαλο "calciopoli" πριν λίγα χρόνια, και το ότι δεν βγαίνουν -όπως παλιότερα- πολλά ταλέντα από τις ακαδημίες των ομάδων, ώστε να δώσουν μια έξτρα ώθηση (αγωνιστική ή και οικονομική), ακόμα και η κρίση. Διότι και οι Ιταλοί έχουν τα "θέματα" τους, όπως άλλωστε και κάθε μεσογειακός λαός.
Τι φταίει, επομένως; Μάλλον ένας συνδυασμός όλων, με σπουδαιότερο λόγο την πτώση των δυο "γιγάντων" του Μιλάνου. Καλώς ή κακώς, τον κόσμο, τους τίτλους και το βάρος της φανέλας που έχουν η Ίντερ και η Μίλαν (μαζί και η Γιουβέντους) δεν την έχουν οι υπόλοιποι στην ιταλική χερσόνησο. Με κάποιες εξαιρέσεις ανά περιόδους, αυτές οι τρεις ομάδες έκαναν πάντα ποδοσφαιρικό "κουμάντο", και δεν είναι τυχαίο που έχει πέσει σε ποιότητα το πρωτάθλημα ενώ έχουν πέσει γενικά και δύο εξ αυτών. Φαίνεται και στην Ευρώπη κυρίως, με τις επιτυχίες (ή καλύτερα, τις αποτυχίες) που έχουν οι ιταλικές ομάδες στις διασυλλογικές διοργανώσεις: όταν δεν παίζει Τσάμπιονς Λιγκ η Μίλαν των 7 κυπέλλων Πρωταθλητριών ή η Ίντερ των 3, πώς να δεις επιτυχίες π.χ. από τους υπόλοιπους;
Οι "Ροσονέρι" πιθανώς βιώνουν την χειρότερή τους περίοδο επί εποχής Μπερλουσκόνι. Ένατοι πέρυσι και εκτός Ευρώπης φέτος, ο "Πίπο" Ιντσάγκι κάνει ό,τι μπορεί για να τους σώσει, αλλά και ο ίδιος, πέρα απ' το ότι κανονικός προπονητής με δίπλωμα και εμπειρία δεν είναι, δεν έχει και το ανάλογο ρόστερ για να σταθεί με αξιώσεις! Οι "τιφόζι" τους έχουν γυρίσει την πλάτη, ο Γκαλιάνι όμως συνεχίζει να ελπίζει ότι η ομάδα μπορεί να βγει μέχρι και Τσάμπιονς Λιγκ: καλά κάνει, αφού οι ελπίδες δεν κοστίζουν τίποτα!
Μια απ' τα ίδια και για τους "Νερατζούρι", οι οποίοι και προπονητή άλλαξαν το Νοέμβρη (Μαντσίνι), και παίκτες καλούς πήραν μέσα στο Γενάρη (Σακίρι, Ποντόλσκι), αλλά όταν τρως 3 από τη Σασσουόλο, τι να πεις; Όντας εδώ και τρεις σερί σεζόν εκτός πρώτης 4άδας, ο ρεαλιστικός στόχος ήταν -όπως και πέρυσι- να παίξουν μέσω των θέσεων του Γιουρόπα στην Ευρώπη. Δεν μπορούν βέβαια και παραπάνω, αφού παίκτες που είναι βασικοί τώρα, όπως ο Οσβάλντο ή ο Γκουαρίν ή ο Κουζμάνοβιτς, στις καλές εποχές της Ίντερ, για παράδειγμα το 2010 όταν σήκωναν το Τσάμπιονς Λιγκ με το Μουρίνιο στον πάγκο, θα περιορίζονταν απλά σε μετρίας λύσης ρεζέρβες!
Χρήστος Γραβιάς