Για όλους τους Βαγγέληδες...
ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΝΝΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Εδώ και μέρες "στοιχειώνει" το μυαλό μου η ίδια εικόνα... Ένα γλυκό, μελαγχολικό πρόσωπο... Το ...
http://www.thecolumnist.gr/2015/03/blog-post_27.html
ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΝΝΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Εδώ και μέρες "στοιχειώνει" το μυαλό μου η ίδια εικόνα... Ένα γλυκό, μελαγχολικό πρόσωπο... Το ίδιο που αναπαράγουν όλα τα μέσα... Και δεν το στοιχειώνει γιατί πρόκειται για μια προσωπική απώλεια... Για τον χαμό ενός αγαπημένου προσώπου που μίλησα, γέλασα, βγήκα μαζί του... Αλλά γιατί αυτά τα μελαγχολικά μάτια ζητούν ν' αντικρίσουμε με τα δικά μας τη σημερινή κοινωνία... Αυτή που είμαστε κομμάτι της και άρα συνυπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει... Ο Βαγγέλης που ηρωποιήθηκε μέσα σε λίγες μέρες δεν απαιτεί "δάφνες" ή την αγάπη μας... Απαιτεί την αφύπνιση και την ευαισθητοποίησή μας...
Δε μ' εξέπληξε η απίστευτη ανταπόκριση του κόσμου, οι χιλιάδες αναρτήσεις και δημοσιεύσεις, τα τραγούδια για τον Βαγγέλη... Μ' εντυπωσίασε η έκπληξή μας για το ίδιο το γεγονός... Για το φαινόμενο του "bullying" όπως η νέα μόδα μας επιτάσσει να το αποκαλούμε... Γιατί μας ξαφνιάζουν τα φαινόμενα εκφοβισμού και βίας στη χώρα μας; Ο σχολικός εκφοβισμός, που από "αθώα πλάκα" έχει εξελιχθεί σε μάστιγα, υπήρχε πάντα στα ελληνικά σχολεία... Είναι ένας ιστός που υφαίνεται αργά και σταθερά και που δεν μας ενόχλησε, παρά μόνο όταν σ' αυτόν άρχισε η αράχνη να πιάνει τα πρώτα της θύματα... Χιλιάδες ανυπεράσπιστα παιδιά που δέχονται απειλές και επιθέσεις κάτω από τ' αδιάφορα μάτια της εκπαιδευτικής κοινότητας και της ελληνικής οικογένειας... Και δεν είναι μόνο ο σχολικός εκφοβισμός... Αυτό είναι ένα δέντρο στο δάσος της βίας... Της βίας που δεν είναι μόνο λεκτική ή σωματική... Που παίρνει όποια μορφή της δώσουμε εμείς...
Της βίας στον ανάπηρο συνάνθρωπό μας, που ακόμα κι όταν βρει μπάρα, συνήθως δεν έχει πρόσβαση σ' αυτήν. Γιατί κάποιοι ανάλγητοι πολιτικοί δεν σκέφτηκαν την μετακίνησή του, ώστε να εξασφαλίσουν αρκετές θέσεις και κάποιοι ανάλγητοι πολίτες πάρκαραν σ' αυτές... Στον μετανάστη, που δεν επέλεξε να ζει σ' αυτές τις συνθήκες και που ακροβατεί στην ανέχεια και το φασισμό... Στον άνθρωπο με ειδικές ανάγκες, που δεν έχει τις ίδιες ευκαιρίες στην παιδεία, την εργασία, την ζωή... Προτού αρχίσουμε λοιπόν να ενημερώνουμε τα παιδιά μας για το πώς θα προστατευτούν από τον σχολικό εκφοβισμό, ας αναρωτηθούμε πώς θ' αντιμετωπίσουν μια άλλη, πιο δύσκολη "αρένα bullying"... Την ελληνική κοινωνία...
Στο πρόσωπο του Βαγγέλη μπορούμε να δούμε όλα τα θύματα βίας... Δεν έχουν ηλικία, φύλο ή καταγωγή... Μόνο ανοχή και σιωπηλό πόνο... Μόνο αδυναμία να αντιδράσουν γιατί νιώθουν το σκληρό πρόσωπο της κοινωνίας περισσότερο απ' ό,τι οι άλλοι... Ο Βαγγέλης είναι δίπλα σου... Είναι ο αδελφός σου, ο μαθητής σου, ο γείτονας σου, ο συνεπιβάτης στο μετρό... Μην τον προσπεράσεις...
Άννα Ευσταθίου