Στροφή στο ρεαλισμό

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ 

Πραγματοποιήθηκε, λοιπόν, η πολυαναμενόμενη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με την Άγκελα Μέρκελ, και αυτό που φάνηκε ξεκάθαρα, και ήταν ίσως η πιο σημαντική είδηση, είναι η στροφή του Έλληνα πρωθυπουργού στον ρεαλισμό. Ο κ. Τσίπρας, μετά από χρόνια αντιγερμανικής ρητορικής, κατανοεί πλέον οτι οι όποιες εξελίξεις προκύψουν τώρα ή στο μέλλον εντός της ευρωζώνης, δεν μπορούν να λάβουν χώρα δίχως τη στήριξη και τη βοήθεια της ηγέτιδας δύναμης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Γερμανία.

Κατά την προεκλογική περίοδο, ο κ. Τσίπρας αλλά και πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επικαλούνταν συχνά τη στήριξη (σημαντική μεν, προφορική κυρίως δε) των Η.Π.Α. στην προσπάθειά τους για ανάγκη παύσης της λιτότητας και ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας με αναπτυξιακά μέτρα. Την ελληνική οικονομία όμως την κράτησαν όρθια οι χώρες της Ευρωζώνης και η ΕΚΤ και όχι οι Η.Π.Α. μέσω του Δ.Ν.Τ. Έτσι λοιπόν στο Βερολίνο έγινε μία καλή αρχή ώστε να σπάσει ο πάγος ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Αλήθεια, υπήρχε κανείς που να πίστευε ότι ο Πρωθυπουργός θα πήγαινε στο ραντεβού με την Γερμανίδα καγκελάριο και θα έσκιζε το μνημόνιο μπροστά της; Ή οτι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε θα άλλαζαν ξαφνικά απόψεις και θέσεις και θα άνοιγαν τα θησαυροφυλάκια της ΕΚΤ για χάρη της Ελλάδας; Όσοι πάντως περίμεναν να συμβεί κάτι τέτοιο, θα απογοητεύτηκαν πλήρως.

Ο Πρωθυπουργός πάντως βγήκε κερδισμένος από αυτή τη συνάντηση, τουλάχιστον επικοινωνιακά. Το τι ειπώθηκε ακριβώς πίσω από τις κλειστές πόρτες ίσως να μην το μάθουμε ποτέ. Ο κ. Τσίπρας χειρίστηκε πολύ καλά τις δημόσιες δηλώσεις και την συνέντευξη τύπου αμέσως μετά τη συνάντησή του με την κ. Μέρκελ. Παραδέχτηκε ουσιαστικά πως δεν φταίνε μόνο οι ξένοι για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα, και πως από την πενταετή δημοσιονομική προσαρμογή που εφαρμόστηκε προέκυψαν και κάποια θετικά τα οποία πρέπει να διατηρηθούν.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι η ελληνική κυβέρνηση αθετεί τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Διαπραγματεύσεις γίνονται και μάλιστα σκληρές. Ίσως αν οι προηγούμενες κυβερνήσεις έδειχναν το ίδιο θάρρος αυτή τη στιγμή να ήμασταν σε πολύ καλύτερη διαπραγματευτική αλλά και οικονομική θέση. Από εδώ και πέρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα και τα σημαντικά. Η άρτια εμφάνιση του Πρωθυπουργού στο Βερολίνο δεν αρκεί. Η κυβέρνηση θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να παρουσιάσει και να εφαρμόσει μία νέα μεταρρυθμιστική πολιτική που θα πετυχαίνει τις δημοσιονομικές προσαρμογές όπου απαιτούνται με αποτελεσματικά αλλά, κυρίως, δικαιότερα μέτρα που θα οδηγήσουν στην ανασυγκρότηση της οικονομίας. Ίδωμεν...

Πέτρος Παπανικολάου