Το τίμιο τέλος σε μια μεγάλη σχέση

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

23 Μαΐου 2015. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το παιχνίδι Ντόρτμουντ - Βέρντερ θα ήταν ένα διαδικαστικό (και πιθανώς αδιάφορο) ματς στο φινάλε της φετινής Bundesliga. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, όμως, αναμένεται να είναι η τελευταία "παράσταση" του Γιούργκεν Κλοπ στο "Signal Iduna Park" και συνάμα το τέλος μιας ιδιαίτερης σχέσης που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2008.

Όλα τα ωραία άλλωστε στη ζωή, κάποτε τελειώνουν. Ή καλύτερα, ολοκληρώνουν τον κύκλο τους. Και με βάση τη φετινή σεζόν της Μπορούσια Ντόρτμουντ, έβλεπες πως υπήρχε ένα μεγάλο "ρήγμα" στο κιτρινόμαυρο οικοδόμημα της κοιλάδας του Ρουρ. Ο Κλοπ δεν κρυβόταν ποτέ πίσω από τα λόγια του, όπως ακριβώς δεν το έκανε και τώρα. Παρά τους τραυματισμούς, τις απουσίες/φυγές μεγάλων παικτών σταδιακά τα τελευταία χρόνια, τις -ιδίως φέτος- "άστοχες" μεταγραφικές κινήσεις, φαίνεται να νιώθει πως και ο ίδιος δεν μπορεί να κάνει κάτι για να αντιστρέψει το άσχημο κλίμα. Εξ ου και η ανάληψη της ευθύνης για τη φετινή μετριότητα της Μπορούσια.

Φυσικά, αυτό είναι και η μισή αλήθεια. Οι φυγές των Λεβαντόφσκι και Γκέτζε άνοιξα τον "ασκό του Αιόλου", δίνοντας την εντύπωση πως η Ντόρτμουντ δεν μπορεί να κρατήσει (για μεγάλο χρονικό διάστημα) παίκτες top class και να χτίσει γύρω απ' αυτούς. Και μάλιστα χωρίς να λαμβάνουμε υπ' όψιν τις όποιες ενδεχόμενες αποχωρήσεις του καλοκαιριού (Χούμελς, Σούμποτιτς, Γκιντογκάν). Ένας Ρόις δεν φέρνει την άνοιξη και δεν είναι εύκολο για τον Κλοπ (αλλά και για κάθε κόουτς γενικά) να ξαναχτίσει μια νέα φουρνιά μέσα σε μια τετραετία! Ιδίως όταν οι σχέσεις με τον τεχνικό διευθυντή της ομάδας, Μίχαελ Τσορκ, είναι στα σχοινιά και λειτουργούν σε βάρος του συνόλου.

Βρισκόμενη 37 ολόκληρους βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Μπάγερν και έχοντας σχετικώς εύκολα αποκλειστεί από τη Γιουβέντους στους "16" του Champions League, οι Βεστφαλοί έμειναν στο να κυνηγούν πλέον την έξοδο στο Europa League της επόμενης χρονιάς (είτε μέσω του Κυπέλλου είτε από την 6η-7η θέση της γερμανικής λίγκας). Η φετινή "μουντζούρα" βέβαια δεν γίνεται να αναιρέσει το γεγονός ότι με τον έξυπνο, χαμογελαστό διοπτροφόρο Γιούργκεν, η ομάδα της Βεστφαλίας έφτασε στο top επίπεδο. Σήκωσε τη "σαλατιέρα" το 2011, την επόμενη χρονιά έφτασε στο νταμπλ, ενώ "ψήλωσε" αρκετά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, φτάνοντας ως τον τελικό του Champions League στο Λονδίνο το 2013. Με πολύ μικρότερο μπάτζετ συγκριτικά με τους Βαυαρούς, είδαμε την τελευταία πενταετία μια Ντόρτμουντ που να μπορεί να τους κοντράρει παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο και αναδεικνύοντας παίκτες, που έφεραν αρκετά "μύρια" στα ταμεία του συλλόγου. Πώς λοιπόν να κατηγορήσεις μετά αυτόν το άνθρωπο για την επιλογή του, που, στο κάτω-κάτω, είναι η πλέον τίμια;

Το timing της απόφασής του δίνει πολύ χρόνο στη διοίκηση των Βεστφαλών να ψάξει για αντικαταστάτη, ο οποίος μέχρι στιγμής φημολογείται ότι θα είναι ο Τόμας Τούχελ της Μάιντς. Όποιος και αν είναι, βέβαια, θα έχει αναπόφευκτα να αντιμετωπίσει μια ιδιαίτερη "αντι-Κλοπ" σύγκριση συν το βάρος της επταετούς κληρονομιάς.

Πού θα καταλήξει τώρα ο ίδιος; Άγνωστο αυτό, προς το παρόν. Οι προτάσεις και το ενδιαφέρον δεν θα αργήσουν να εμφανιστούν, ιδίως από την Αγγλία. Η Μάντσεστερ Σίτι σίγουρα θα τον προτιμούσε στον πάγκο της αντί του Πελεγκρίνι (χωρίς να αποκλείουμε και το ενδεχόμενο ενδιαφέρον της Λίβερπουλ). Ομοίως, η Μίλαν δεν βγαίνει εύκολα από την εξίσωση, στο πλαίσιο της ολικής αλλαγής σελίδας, με όσα ακούγονται για νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς στο Μιλάνο.

Όπου κι αν πάει, πάντως, η αγάπη του δεν θα σταματήσει να είναι η Ντόρτμουντ. Με τρία εισιτήρια διαρκείας, όλο και κάπου-κάπου θα τον πετυχαίνουμε στο "Βεστφάλεν"...

Χρήστος Γραβιάς