Πόρτο: Η πρώτη στα παζάρια
ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΜΟΥΤΣΗ Τα βάλαμε κάτω, τα μετρήσαμε, τα φέραμε από δω, τα φέραμε από κει και όλα στο τέλος έδειχναν Πόρτο. Με διαφορά...
http://www.thecolumnist.gr/2015/04/blog-post_4.html
ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΜΟΥΤΣΗ
Τα βάλαμε κάτω, τα μετρήσαμε, τα φέραμε από δω, τα φέραμε από κει και όλα στο τέλος έδειχναν Πόρτο. Με διαφορά από όλους τους άλλους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους, οι "δράκοι" της Πορτογαλίας βγήκαν νικητές στα κόλπα του μεταγραφικού παζαριού της τελευταίας δεκαετίας. Μέσα σε 11 χρόνια ο "κολοσσός" της Ιβηρικής έχει κατορθώσει να μαζέψει στα ταμεία του, καθαρά από τις πωλήσεις παικτών, ένα "πακέτο" 601 εκατ. ευρώ!!! Συγκοπή...
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα καλών συναλλαγών και με τεράστια χρηματικά κέρδη για το πορτογαλικό κλαμπ, ο Βραζιλιάνος δεξιός μπακ, Ντανίλο, που μεταγράφεται στη Ρεάλ αφήνοντας όμως πίσω του το ποσό των 31,5 εκατομμυρίων ευρώ. Ο "θαυματουργός" Ντανίλο κούνησε μαντήλι στην πατρίδα του και την ομάδα της Σάντος το 2011 έναντι των 13 εκατ. ευρώ. Μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, η αξία του άγγιξε διπλάσια επίπεδα (και παραπάνω) απ' την αρχική.
Καλή για τα οικονομικά της. εμπόδιο για την πορεία που μπορεί να κάνει στις διεθνείς οργανώσεις. Όπως και να'χει αυτή είναι η "χρυσή" τακτική που έχει καθιερωθεί εδώ και τόσα χρόνια στο DNA των Πορτογάλων, οι οποίοι τις περισσότερες φορές "τσιμπάνε" εγχώριο υλικό, το ωριμάζουν και στο τέλος του ανοίγουν τον δρόμο προς τις κορυφαίες δυνάμεις ολόκληρης της Ευρώπης. Στις υπόλοιπες των περιπτώσεων η Πόρτο φιλοξενεί για διάστημα λίγων ετών ορισμένα ανερχόμενα ταλέντα κατά βάση της Νοτίου Αμερικής που σκοπός της αρχικά είναι να τα συστήσει στους πελάτες της Γηραιάς Ηπείρου και μελλοντικά να τα "μοσχοπουλήσει" ως μοναδικά "κελεπούρια", εισπράττοντας απ' τον καθένα το μέγιστο νούμερο που μπορεί να δείξει στα "συν" το κουμπιουτεράκι τους.
Οι πιο κερδοφόρες πωλήσεις παικτών της Πόρτο είναι αυτές των Ραδαμέλ Φαλκάο και Χάμες Ροντρίγκες που πέρασαν την πόρτα της εξόδου για τις Ατλέτικο Μαδρίτης και τη Μονακό, αντίστοιχα. Ο κάθε ποδοσφαιριστής απ' αυτό το υπέροχο δίδυμο προσέφερε 45 εκατ. ευρώ στρογγυλά και παχυλά.
Οι πρωταθλητές της χώρας της Πορτογαλίας "χρωστούν" (τρόπος του λέγειν) επίσης 10 εκατ. ευρώ από τη μετακίνηση του Γιούρκα Σεϊταρίδη στη Ντιναμό Μόσχας. Ο δικός μας θεαματικός και πετυχημένος στη θέση του Έλληνας μπακ, με ένα ποσό τέτοιας τάξεως συγκαταλέγεται από τότε στην εν λόγω λίστα.
Πρώτος απ' όλους τους προέδρους που έδωσε μαθήματα επιχειρηματικού δαιμονίου ήταν ο Ολάς της γαλλικής Λυών. Αυτήν τη στιγμή όμως ο Πίντο Ντα Κόστα της Πόρτο είναι ο κορυφαίος στους... υπολογισμούς και μπορεί να δυσαρεστεί τους του συλλόγου, καθώς η τακτική του κρατά τον σύλλογο μακριά από διεθνείς επιτυχίες. Τουλάχιστον όμως μπορεί να υπερηφανεύεται ότι τα κλαμπ εκείνα που σαρώνουν στα ευρωπαϊκά "σαλόνια", το κάνουν (θεωρητικά) και με τους δικούς του ποδοσφαιριστές. Ακόμη έχει κάθε λόγο να καυχιέται ότι εκείνος όχι μόνο δε χρωστά αλλά κρατά και "τ' αμπάρια γεμάτα με χρυσό", ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν ομάδες από τις μεγαλύτερες του κόσμου οι οποίες μπορεί να κάνουν... σαματά αλλά δεν ξέρουν τι χρωστάνε. Φανταστείτε τι γίνεται πίσω από όλη αυτήν την επιφανειακή λάμψη! Κι όταν είσαι η Πόρτο κι όχι η Ρεάλ Μαδρίτης ή η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ναι μεν έχεις βαρύ όνομα, όμως αυτό δεν αρκεί ώστε να σε αφήνουν να ξοδεύεις έχοντας παράλληλα ένα κάρο χρωστούμενα. Γι' αυτό ο Ζόρζε Νούνο Πίντο Ντα Κόστα δρα με το σκεπτικό "καλύτερα να έχω το κεφάλι μου ήσυχο και τις τσέπες γεμάτες παρά να κάθομαι σ' αναμμένα κάρβουνα και μ' ένα σωρό παικταράδες που θέλουν ιλλιγιώδη συμβόλαια, μη βάζοντας απολύτως τίποτα στην άκρη αφού τα έσοδα δε θα φτάνουν ούτε για τα λειτουργικά ζητήματα στο τέλος".
Όταν είσαι στο πρώτο "σκαλί", ή δίνεις έναν σκασμό λεφτά που σημαίνει ότι έχεις τόσα που δεν ξέρεις τι να τα κάνεις, ή τα σκορπάς ενώ στην πραγματικότητα ούτε καν σου ανήκουν, βάζοντας "υποθήκη" το έμβλημα που υποχρεούσαι να υπηρετείς τίμια και εκ του ασφαλούς. Στη δεύτερη περίπτωση, τα πράγματα είναι επικίνδυνα και αγγίζουν όρια ηλιθιότητας και στη χειρότερη περίσταση υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να κατεδαφιστούν και να σκορπιστούν τα πάντα... Επομένως, η πολιτική που χάραξε και δίδαξε ο μεγάλος Ζαν-Μισέλ Ολάς, δηλαδή, να' σαι και "ματσό" και ευέλικτος και, το σημαντικότερο, ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΓΙΗΣ, είναι κι εκείνη που φαντάζει η πιο σωστή.