Η παρωδία της 34ης αγωνιστικής
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ Είναι αλήθεια πως το ελληνικό πρωτάθλημα από μόνο του αποτελεί ένα είδος φαρσοκωμωδίας. Εγκληματικές ο...
http://www.thecolumnist.gr/2015/05/34.html
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΝΤΖΟΣ
Είναι αλήθεια πως το ελληνικό πρωτάθλημα από μόνο του αποτελεί ένα είδος φαρσοκωμωδίας. Εγκληματικές οργανώσεις, στημένοι αγώνες, ομάδες να εγκαταλείπουν μεσούσης της σεζόν, ποιότητα της... πλάκας, ουδείς ανταγωνισμός για την κούπα κ.ο.κ. Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει μία πραγματικότητα που έχει απομακρύνει τον Έλληνα φίλαθλο από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα της χώρας, με πολλούς πλέον να μονολογούν από χθες το βράδυ "επιτέλους, τελείωσε".
Η 34η αγωνιστική σήμανε και τη λήξη της φετινής ποδοσφαιρικής περιόδου στη Superleague (ακολουθούν βέβαια και τα -εξίσου αστεία- play offs). Μιας αγωνιστικής περιόδου, που κανείς δεν θα νοσταλγήσει και ουδείς θα θυμάται μετά από λίγο καιρό. Ούτε καν οι φίλοι του Ολυμπιακού, που είδαν ξανά την ομάδα τους να στέφεται πρωταθλήτρια Ελλάδος.
Κάνοντας στο μυαλό μία πρόχειρη ανασκόπηση της περιόδου, γελάς και κλαις παράλληλα. Αντιλαμβάνεσαι στο έπακρο ποιο είναι το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου, το οποίο κρίνεται κατά την αντικειμενική προσέγγιση των πραγμάτων τραγικό και οδυνηρό για τον απλό φίλαθλο. Νίκη Βόλου και ΟΦΗ "κούνησαν μαντίλι" πολύ νωρίς, μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν οικονομικά στις απαιτήσεις. Ουκ ολίγες ομάδες ακόμη έφτασαν στο χείλος του γκρεμού και χαροπάλευαν. Από πλευράς θεάματος, το μόνο που έχεις να πεις είναι "κάθε πέρυσι και καλύτερα". Οπαδοί να μπουκάρουν στο γήπεδο και να κυνηγούν προπονητές και παίκτες, ύποπτοι αγώνες για παράνομο στοιχηματισμό, και χίλια δυο ακόμη.
Νομίζω πάντως ότι το καλύτερο το φύλαγε για άλλη μία φορά για το τέλος η... πολυαγαπημένη μας Superleague. Η 34η αγωνιστική δεν θα μπορούσε να μη μας... διασκεδάσει. Σαν αποχαιρετιστήριο πάρτυ ένα πράγμα.
Το να μιλάς βέβαια χωρίς αποδείξεις ασφαλώς και είναι βαρύ. Δεν υιοθετώ φυσικά τίποτα. Απλώς κρίνω με το φτωχό μου το μυαλό. Εξάλλου δεν είναι λίγοι οι καχύποπτοι που σκέφτηκαν τα δικά τους σενάρια (χωρίς όμως να μπορείς να τους πεις φαντασιόπληκτους ή τρελούς). Δεν μπορεί να μην προξένησε εντύπωση σε κανέναν ότι το "Χ" στο Πλατανιάς-Ολυμπιακός, εφόσον οι Χανιώτες χρειάζονταν μόλις έναν βαθμό για να σωθούν, κυμάνθηκε σε απόδοση στις διαδικτυακές στοιχηματικές εταιρείες περίπου στο 1,90 και το διπλό ρουτίνας του πρωταθλητή Ολυμπιακού ξεπερνούσε το 2,00 (και στον ΟΠΑΠ). Το τελικό 1-1 ασφαλώς και δεν θα μπορούσε να μη σχολιαστεί.
Από την άλλη, είχαμε τις απίστευτες αποδόσεις που είδαν τα μάτια μας για το διπλό της Ξάνθης στην έδρα του Πανθρακικού, με αποκορύφωμα το 10,50 του ΟΠΑΠ. Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα στοιχηματική εταιρεία να υποτιμά τόσο τις δυνατότητες μίας φιναλίστ του Κυπέλλου, η οποία αγωνίζεται κόντρα σε μία υποδεέστερη ποιοτικά ομάδα. Κι όμως, οι bookers είχαν δίκιο, καθώς ο Πανθρακικός... κυριάρχησε στο γήπεδο της Κομοτηνής και πήρε το αποτέλεσμα που χρειαζόταν για να παραμείνει στην κατηγορία και να 'χει το κεφάλι του ήσυχο.
Στο μεταξύ, η απόδοση για το διπλό του Λεβαδειακού στο Παγκρήτιο σου έδινε την εντύπωση ότι η ομάδα της Λιβαδειάς φιγουράρει στις πρώτες θέσεις τις βαθμολογίας. Αν κρίνουμε πάντως από τον αντίπαλο, ο οποίος και χαμηλού βεληνεκούς ήταν φέτος αλλά και αδιάφορος την Κυριακή, μπορούμε να το δούμε το αποτέλεσμα και με μια λογική και όχι καχύποπτη πλευρά. Η υπερ-χαμηλή απόδοση όμως "χτυπά" άσχημα στο μάτι.
Το ζήτημα είναι ότι για ακόμη μία φορά ζήσαμε μία τελευταία αγωνιστική - σκέτη παρωδία για πολλούς. Το τι παιχνίδια έγιναν off the record δεν θα τα μάθουμε σχεδόν ποτέ. Μπορεί και να μην έγιναν, αλλά οι αποδόσεις των στοιχηματικών εταιρειών έδειχναν να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Ακόμη και κανένα από τα παιχνίδι της 34ης ημέρας να μην χειραγωγήθηκε, η πρόκληση σε βάρος του Έλληνα φιλάθλου είναι τεράστια. Και επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά εκείνους που μονολογούν "μα καλά, γιατί ασχολούμαστε ακόμη;".
Το έδαφος πάντως για... μαγειρέματα ήταν απόλυτα πρόσφορο. Είτε αυτά έγιναν είτε όχι. Και πείτε με καχύποπτο. Μία έρευνα κακό δεν θα έκανε σε καμία περίπτωση. Απλά για να δούμε ρε παιδί μου. Εξάλλου, "καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται". Τι έχουν να φοβηθούν λοιπόν οι ομάδες μας;
Μάριος Μάντζος