Greeks Abroad: Αντιγόνη Κοκκινάκου
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Ημέρα των Greeks Abroad η σημερινή με την Αντιγόνη Κοκκινάκου, νηπιαγωγό και συγγραφέα, να είναι ...
http://www.thecolumnist.gr/2015/05/greeks-abroad_26.html
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Ημέρα των Greeks Abroad η σημερινή με την Αντιγόνη Κοκκινάκου, νηπιαγωγό και συγγραφέα, να είναι η πρωταγωνίστρια αυτής της εβδομάδας.
Η Αντιγόνη, αφού αποφοίτησε από το τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του ΕΚΠΑ, στη συνέχεια εργάστηκε για αρκετά χρόνια στην Ελλάδα σε νηπιαγωγεία. Από τον Ιούλιο του 2014 ζει μόνιμα στη Στοκχόλμη της Σουηδίας όπου εργάζεται, επίσης, ως νηπιαγωγός, κάνοντας παράλληλα μεταπτυχιακό εξ αποστάσεως στη Μετάφραση στο Πανεπιστήμιο του Montpellier. Εκτός όμως από παιδαγωγός, η Αντιγόνη είναι και συγγραφέας: το πρώτο της βιβλίο "Μην κοιτάς την άμμο" κυκλοφορεί ήδη από το 2013 (εκδόσεις Ταξιδευτής), έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο "Η πόλη αυτή τη νύχτα" (εκδόσεις Poema) ενώ πολλά διηγήματά της έχουν φιλοξενηθεί σε sites τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας.
Η νεαρή παιδαγωγός μίλησε αποκλειστικά στο "The Columnist" και το Γιάννη Στέλιο Παπαδόπουλο για τη ζωή στη Σουηδία, το χώρο της εκπαίδευσης, την φιλαναγνωσία, το ρατσισμό και άλλα.
- Από τον Ιούλιο του 2014 είσαι μία από τους, περίπου, 15.000 Έλληνες που ζουν και εργάζονται μόνιμα στη Σουηδία. Για ποιο λόγο επέλεξες τη συγκεκριμένη χώρα;
Α.Κ.: "Ήθελα να ζήσω σε ένα περιβάλλον πολύ διαφορετικό από αυτό της Ελλάδας και των μεσογειακών χωρών. Τόσο από γεωφυσικής, όσο και από πολιτισμικής άποψης".
- Ποια θεωρείς την πιο σημαντική εμπειρία που ζήσει από την, μέχρι τώρα, διαμονή σου στη Σουηδία;
Α.Κ.: "Μου είναι δύσκολο να απομονώσω ένα συγκεκριμένο γεγονός. Τη μέρα που, όπως αποδείχτηκε εν τέλει, έφευγα μόνιμα για Σουηδία, χωρίς ακόμα τότε να ξέρω σίγουρα αν θα μείνω και πόσο, με συνόδευσαν στο αεροδρόμιο δύο δικοί μου άνθρωποι. Όταν πλησιάσαμε στο σημείο ελέγχου όπου μόνο οι επιβάτες των πτήσεων συνεχίζουν, ο ένας μου είπε: "Από εδώ και πέρα, συνεχίζεις μόνη σου". Και έτσι έγινε. Συνέχισα μόνη. Από εκείνο το σημείο λοιπόν, ξεκινάει μια περιπέτεια επιβίωσης και αυτογνωσίας. Ένα όριο πολύ καθοριστικό για μένα".
- Πολλοί υποστηρίζουν ότι η προσχολική ηλικία είναι κομβικής σημασίας για την μετέπειτα ψυχολογική και πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου. Ποια είναι η πιο σημαντική διαφορά που εντοπίζεις στη φιλοσοφία της διαπαιδαγώγησης του νηπίου μεταξύ Ελλάδας και Σουηδίας;
Α.Κ.: "Στη Σουηδία δίνεται μεγάλη σημασία στον τομέα αυτό, σε επίπεδο εκπαίδευσης και όχι μόνο. Στην Στοκχόλμη μπορεί να δει κάποιος τόσες πολλές οργανωμένες και σε άριστη κατάσταση με πλούσιο υλικό παιδικές χαρές. Υπάρχουν προγράμματα για τους εκπαιδευτικούς, χώροι και δραστηριότητες για παιδιά και γονείς".
- Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ για το έτος 2013, ο εργαζόμενος στην Ελλάδα δούλεψε κατά μέσο όρο 2037 ώρες ενώ στη Σουηδία ο αντίστοιχος αριθμός έφτανε τις 1607. Συγκρίνοντας το εργασιακό περιβάλλον σε Ελλάδα και Σουηδία, ποια από τις δύο χώρες υπερτερεί και σε ποια στοιχεία;
Α.Κ.: "Από την εργασιακή μου εμπειρία αυτή τη χρονιά στη Σουηδία, δεν αισθάνθηκα να δουλεύω λιγότερο απ' ό,τι στην Ελλάδα! Το αντίθετο μάλιστα θα έλεγα. Αυτό όμως που κάνει τη μεγάλη διαφορά, είναι ότι εκεί αμοίβεσαι ικανοποιητικά για αυτό που κάνεις. Και στην προγραμματισμένη ώρα. Κάτι που δυστυχώς στην Ελλάδα έχει εκλείψει σε μεγάλο βαθμό".
- Τι είναι αυτό που θαυμάζεις πιο πολύ στη λειτουργία της σουηδικής κοινωνίας και τι θα ήθελες να αλλάξεις;
Α.Κ.: "Είναι μια νοοτροπία πολύ διαφορετική. Οι άνθρωποι είναι πολύ ανοιχτοί στη διαφορετικότητα, στην όποια διαφορετικότητα. Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει και μου ταιριάζει πολύ, γιατί έτσι σκέφτομαι κι εγώ".
- Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς τη λέξη "Ελλάδα";
Α.Κ.: "Κάθε φορά μου έρχεται και κάτι διαφορετικό, "αναμνήσεις από μια ζωή", όπως γράφει ο Albert Camus στον Ξένο, "που δε μου ανήκει πια".
- Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι έρευνες και τα δημοσιεύματα τόσο στο σουηδικό όσο και στον υπόλοιπο ευρωπαϊκό Τύπο που κάνουν λόγο για κλιμάκωση του ρατσισμού απέναντι στους μετανάστες στη Σουηδία, ειδικά τους μουσουλμάνους. Ποιο είναι το δικό σου σχόλιο;
Α.Κ.: "Είναι κάτι που έχω ακούσει, αλλά δεν έχω δει. Όπως ανέφερα πριν, η σουηδική κοινωνία είναι, κατά τη γνώμη μου, πολύ ανοιχτή στη διαφορετικότητα. Αυτή η "κλιμάκωση", μάλλον αναφέρεται σε μικρό ποσοστό, τουλάχιστον στο βαθμό που γνωρίζω".
- Γιατί πιστεύεις ότι το περίφημο σουηδικό κοινωνικό κράτος είναι δύσκολο να εφαρμοστεί στην Ελλάδα; Είναι μόνο θέμα πόρων ή και κάτι άλλο;
Α.Κ.: "Έχω την αίσθηση πως το "περίφημο" σουηδικό κοινωνικό κράτος ανήκει μάλλον στο παρελθόν, σε προηγούμενες δεκαετίες. Αυτό που βιώνω τώρα είναι ένα καλά οργανωμένο κράτος, αρκετά διαφορετικό από τις δικές μας δομές".
- Σύμφωνα με έρευνα του Ευρωβαρόμετρου για την πολιτιστική πρόσβαση και συμμετοχή στην ΕΕ που δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 2013, το ποσοστό των Σουηδών που είχαν διαβάσει τουλάχιστον ένα βιβλίο τους τελευταίους δώδεκα μήνες ήταν 90%. Το αντίστοιχο ποσοστό για την Ελλάδα ήταν μόλις 50%. Θα ήθελα το σχόλιό σου ως λογοτέχνης.
Α.Κ.: "Στη Σουηδία υπάρχει μια πολύ διαφορετική φιλοσοφία, μια διαφορετική κουλτούρα απέναντι στο βιβλίο. Βρίσκουμε σε κάθε περιοχή μεγάλες, οργανωμένες βιβλιοθήκες με βιβλία στη σουηδική, αλλά σε άλλες γλώσσες. Πολύς κόσμος τις επισκέπτεται, μεγάλο ποσοστό ανθρώπων μπορεί κανείς να δει να διαβάζει στα καφέ, στα πάρκα ή στο μετρό. Φαίνεται να έχουν μια στενή σχέση με τη λογοτεχνική ανάγνωση".
- Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια από τώρα; Ο επαναπατρισμός είναι μέσα στα σχέδιά σου;
