Μήπως δεν "χάλασε" κανέναν τελικά;

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

Όπου υπάρχει καπνός, λένε, υπάρχει και φωτιά. Τα σημάδια της αμφιβολίας ολοένα και πλήθαιναν στο λιμάνι, μέχρι που εν τέλει "έσκασε" η χαριστική βολή. Ο λόγος φυσικά για τη διαφαινόμενη διακοπή της συνεργασίας Περέιρα και Ολυμπιακού, με αφορμή το ταξίδι του Πορτογάλου coach στη Σκωτία (για διαπραγματεύσεις πιθανώς με τους Ρέϊντζερς, βάσει των όσων έγραψαν οι "Times"). Το αν θα μείνει στην Γλασκώβη τώρα ή στην Κωνσταντινούπολη -υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από την Φενέρμπαχτσε- είναι άγνωστο, πάντως στον Πειραιά δεν θα κάτσει ακόμα για πολύ.

Από τις πρώτες μέρες διαμονής του στον Ολυμπιακό στις αρχές Ιανουαρίου, η αντιμετώπιση του Πορτογάλου είχε δυο πρόσωπα να "μάχονται" μεταξύ τους: το ένα έδειχνε τις συστάσεις του στην Πόρτο, το άλλο τον άφηνε στην σκιά του απολυθέντα Μίτσελ. Όταν αντικαθιστάς ένα όνομα "βαρύ", ευρωπαϊκών διαστάσεων, ιδίως μεσούσης της χρονιάς, με ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται αγωνιστικά, πρέπει να κάνεις πολλά για να κερδίσεις τις εντυπώσεις. Αντ' αυτού, περίπου έξι μήνες μετά, τον Βίτορ Περέιρα ως προπονητή θα τον θυμόμαστε -δυστυχώς- όχι για κάτι ποδοσφαιρικό, αλλά για το σκηνικό με τα δίχτυα στη "Λεωφόρο" και τις χειρονομίες στο ΟΑΚΑ, ("τσαλακώνοντας" έτσι και το προφίλ του συλλόγου και φυσικά κυρίως τον ίδιο).

Θα μου πεις όμως, ότι "σου πήρε πρωτάθλημα και κύπελλο", ενώ αρκετοί υποστηρίζουν πως προπονητή που σου παίρνει νταμπλ δεν τον διώχνεις. Αυτή βέβαια είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή λέει πως την προπονητική του στρατηγική προσωπικότητα δεν την είδαμε σε κάποιο ντέρμπι. Εξ αυτών κέρδισε μόνο στο τέλος την ΑΕΚ, διότι στα ματς με τους λεγόμενους "μικρούς" αρκούσε η κλάση μερικών παικτών και η προσωπικότητα του Τσόρι. Στον τελικό κυπέλλου, αν δεν έκανε το λάθος ο Μπέρτος λίγο πριν το (κάκιστο) πρώτο ημίχρονο, θα βλέπαμε άλλης δυσκολίας παιχνίδι. Και αν βάλεις μέσα και την "φοβισμένη" αντιμετώπιση της Ντνίπρο, στο ματς της Ουκρανίας, εκεί που ουσιαστικά "τελείωσε" μια πρόκριση που έμοιαζε σχετικά εύκολη, καταλαβαίνουμε πως δεν είναι και λίγα τα αγωνιστικά ατοπήματα.

Μετά απ' όλα αυτά, ο Ολυμπιακός έψαχνε μια αφορμή για να κλείσει ο κύκλος Περέιρα και μαζί η όποιοι δισταγμοί. Το να συζητάς με άλλη ομάδα ενώ έχεις ήδη συμβόλαιο, όσο να 'ναι σηκώνει κουβέντα, γιατί αν ήθελες να μείνεις δεν θα έμπαινες καν σε αυτή την διαδικασία. Θεμιτό οι Πειραιώτες να μην το δέχονται για λόγους πρεστίζ, χωρίς να σημαίνει ότι το όλο σκηνικό με το ταξίδι στην Σκωτία όπου παίζονται κιόλας στοιχηματικά για το ποια απ' της Ρεϊντζερς ή Σέλτικ θα τον κλείσει τους "χάλασε". Ίσως να μη χαλάσει εν τέλει τον ίδιο τον Περέιρα, αφού θα ψάξει για νέο συμβόλαιο έχοντας ως παρακαταθήκη και το φετινό νταμπλ στην Ελλάδα, αλλά αυτό ο καιρός και οι εξελίξεις θα το δείξουν. 

Τώρα, ποιος θα είναι ο αντικαταστάτης του; Πολλοί έχουν ειπωθεί και θα ειπωθούν στη συνέχεια ακόμα περισσότεροι: Ρεμί Γκαρντ, Λουτσιάνο Σπαλέτι, ο... άσημος Εσκριμπά, μέχρι και για επιστροφή του Μίτσελ έγινε λόγος. Ο  Μπιέλσα της Μαρσέιγ θα ήταν μια εξαιρετική περίπτωση -κατά τον γράφοντα- δύσκολα όμως θα πλησίαζε το λιμάνι.

Εκτός του προπονητή πάντως, ο οποίος χρειάζεται να είναι κάποιος που θα του δώσεις τα κλειδιά του κλαμπ και θα τον πιστώσεις με υπομονή και χρόνο, σημασία έχει και τι μεταγραφική πολιτική θα ακολουθήσει ο Ολυμπιακός. Με τόσους παίκτες ήδη "κλεισμένους" (Λορια, Μαρτίνεζ, Γιαννιώτα, κλπ.) και άλλους τόσους να εμπλέκονται σε σενάρια πώλησης, όπως ο Ρομπέρτο ή ο Κασάμι, γενικώς με μια νοοτροπία τύπου "έλα, παίξε να φανείς και φύγε" δεν χτίζεται ομάδα, αλλά κέντρο διερχομένων. Άλλο πράγμα το Football Manager και άλλο η πραγματικότητα.             

Χρήστος Γραβιάς