Το λαμπρό ποδοσφαιρικό μέλλον της Ισπανίας

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ  Άλλο ένα πρωτάθλημα U-19 είχε την κατάληξη που οι περισσότεροι υπολόγιζαν: οι πιτσιρικάδες Ισπανοί χρίσ...


 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΒΙΑΣ 

Άλλο ένα πρωτάθλημα U-19 είχε την κατάληξη που οι περισσότεροι υπολόγιζαν: οι πιτσιρικάδες Ισπανοί χρίστηκαν για άλλη μία φορά, την περασμένη Κυριακή στην Κατερίνη, πρωταθλητές Ευρώπης (7ο τρόπαιο στις τελευταίες 14 διοργανώσεις). Αναμενόμενο, όχι διότι οι υπόλοιποι δεν... "μέτραγαν" ή γιατί δεν είχαν ταλέντο. Υπήρχαν τέτοιες ομάδες, όπως η Γαλλία και η Ρωσία. Απλά, η δουλειά που κάνουν οι Ισπανοί στις νεαρές ηλικίες δεν βρίσκει πραγματικά όμοιά της πουθενά αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, όταν ξεκίνησε η σοβαρή αυτή προσπάθεια για την αναμόρφωση των ακαδημιών από την πλευρά της ισπανικής ομοσπονδίας, η Εθνική τους δεν ήταν στην elite, όπως έχει καθιερωθεί πλέον εδώ και χρόνια. Πριν από το Euro του 2008, οι "Φούριας Ρόχας" θεωρούνταν μια σχετικά ποιοτική ανά περιόδους ομάδα, με εμφανή όμως έλλειψη αυτοπεποίθησης. Από το Ευρωπαϊκού του '08 και μετά, όταν και έλαμψε στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας η καλή φουρνιά -προερχόμενη κυρίως απ' την καταλανική Μασία- ο διακόπτης άλλαξε. Και μαζί και σε πολλούς ισπανικούς συλλόγους, οι οποίοι έδωσαν προτεραιότητα στα νέα παιδιά των ακαδημιών τους, από τη στιγμή που δεν είχαν και την οικονομική επιφάνεια της Ρεάλ ή της Μπάρτσα.

Το σίγουρο είναι ότι μακροπρόθεσμα κρίνονται επιτυχημένοι σε κάθε επίπεδο. Τόσο συλλογικά, διότι οι ισπανικές ομάδες μπορούν πλέον να πουλάνε ακριβά, στηριζόμενοι στο καλό τους όνομα, όσο και σε επίπεδο εθνικής ομάδας. Το αντιπροσωπευτικό τους συγκρότημα έφτασε στην κατάκτηση και του Μουντιάλ στη Νότιο Αφρική και σε ένα ακόμη Ευρωπαϊκό στην Ουκρανία. Επήλθε η κακή παρένθεση πέρυσι στη Βραζιλία, αλλά με τόσο ταλέντο που κυκλοφορεί στην Ιβηρική Χερσόνησο, πώς γίνεται να μην πιστεύεις ότι δεν θα πρωταγωνιστούν και στο άμεσο μέλλον;

Η συλλογιστική τους πορεία δεν είναι κάτι... τερατώδες σε ανάλυση: από το πρώτο στάδιο του "παιδομαζώματος", έμφαση στο εγκεφαλικό παιχνίδι, συνυφασμένο με ταχύτητα και τεχνική. Εκεί όπου παραδοσιακά είναι δυνατοί. Όλα, κατά τους Ισπανούς ειδικούς, βελτιώνονται: η δύναμη, η τεχνική σε αρκετά επίπεδα, όλα. Αυτό όμως που δεν μπορεί να αλλάξει είναι η αντίληψη, μεγαλώνοντας. Γι' αυτό και υπάρχουν και οι εκάστοτε "αναμορφωτές", ειδικοί coach που βασίζονται πάνω στο ίδιο πλάνο παιχνιδιού. Σε αυτό είναι ειδικοί, σε αυτό θα στηριχθούν, με αυτό θα έρθουν οι επιτυχίες.

Μέσα σε όλα, όμως, δεν πρέπει να παραλείπουμε και το "συμβουλευτικό" χαρακτήρα των ειδικών προπονητών. Στην "τρυφερή" αγωνιστικά ηλικία των 13-17, μπορούν να καθοδηγήσουν τους πιτσιρικάδες. Πόσα και πόσα ταλέντα χάνονται και παραμένουν... ταλέντα μέχρι τα 25 τους, μόνο και μόνο από τον τρόπο ζωής που επιλέγουν ή λόγω της τεμπελιάς που τους συνοδεύει αντί για δίψα για βελτίωση;! Στην Ελλάδα ειδικά, το έργο αυτό το έχουμε δει αρκετές φορές και σε ουκ ολίγες περιπτώσεις παικτών.

Τους Ισπανούς πολλοί προσπάθησαν να τους αντιγράψουν: οι Γερμανοί, ως ένα βαθμό, το έχουν καταφέρει αρκετά, μετά τις αποτυχίες της προηγούμενης δεκαετίας και τη λάμψη αρκετών ταλέντων στην Μπουντεσλίγκα. Με τις δικές τους δυνατότητες πορεύονται και οι Γάλλοι, με τις ειδικά σχεδιασμένες κρατικές ακαδημίες, οι Βέλγοι, και προφανώς οι Ολλανδοί. Δύσκολα ωστόσο θα μπορέσει κάποιος στα επόμενα χρόνια να αποτρέψει μια επικείμενη κυριαρχία των Ισπανών, με την ποσότητα του ταλέντου που αυτοί διαθέτουν σε συνδυασμό και με τη μεθοδικότητα που τους χαρακτηρίζει.

Χρήστος Γραβιάς

Related

What's hot? 2935906390736648821

Δημοσίευση σχολίου

Έχετε άποψη; Μοιραστείτε τη μαζί μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Σχόλια με υβριστικό και προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

emo-but-icon

Recent Posts Widget

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN

ΑΡΘΡΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ HERBERT DORFMANN
"Ο πρωτογενής τομέας είναι η λύση, όχι το πρόβλημα"

FACEBOOK

TWITTER

item